Η στοιχειώδης, λοιπόν, σύνεση και ανθρωπιά απαιτεί να σταματήσουμε να ζητάμε να ικανοποιήσουμε πρώτα απ’ όλα τον εαυτό μας με παράλογες δραστηριότητες και διασκεδάσεις. Η χριστιανική ζωή είναι ζωή λιτότητας και σοφής διαχείρισης των οικονομικών μας. Όλοι οι άνθρωποι του Θεού ήταν ευτυχισμένοι και χαρούμενοι μόνο με τα απαραίτητα. Ο Απ. Παύλος λέει: «Όταν έχουμε, λοιπόν, τροφές και ενδύματα, θα αρκεστούμε σ’ αυτά» (Α’ Τιμ. 6:8).Δεν χρειάζονται πολλά αγαθά για να ζήσουμε. Η Πατρίδα μας έχει πολλές καλές νόστιμες και προσιτές σε τιμές τροφές. Ας αγαπούμε να τρώμε, να ντυνόμαστε, να διασκεδάζουμε με εξυπνάδα και λιτότητα. Για κάποιο χρονικό διάστημα, ας εγκαταλείψουμε τις επιδεικτικές εκδηλώσεις, το ακριβό ντύσιμο, το παράλογο σπάταλο γλέντι.

Η αγάπη στην Πατρίδα μας και στο συμπατριώτη μας, μας καλεί σε μια συνετή και λιτή ζωή. Η αγάπη και η θυσία για το καλό του άλλου γεμίζει πρώτα εμάς και μας κάνει ευτυχισμένους και ύστερα τους άλλους. Η ιστορία μάς διδάσκει ότι πολλά έθνη καταστράφηκαν, όχι από εξωτερικούς εχθρούς, αλλά από τη διαφθορά που υπήρχε στα έθνη αυτά. Ιδιαίτερα από τη διαφθορά που προκαλεί η φιλαυτία, η επίδειξη, η αδικία και η άστατη οικονομική και κοινωνική ζωής μας. Όσοι αγαπούμε την Πατρίδα μας, πρέπει να δείξουμε την αγάπη μας με ηρωικές πράξεις λιτότητας, οικονομίας και υποταγής στις θυσίες που απαιτούνται για μια οικονομική και κοινωνική ανόρθωση. Όταν τα κάνουμε αυτά, ο Θεός θα φροντίσει για τα υπόλοιπα. Ας μη φοβόμαστε.

Μιχάλης Κανταρτζής