Εκτύπωση αυτής της σελίδας

Η Θλίψη Μπορεί να Νικηθεί
  • μέγεθος γραμματοσειράς +

Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2017

 

Η Θλίψη Μπορεί να Νικηθεί

elpida

«Στον κόσμο θα έχετε θλίψη, αλλά έχετε θάρρος, εγώ έχω νικήσει τον κόσμο» (Ιησούς Χριστός, Ιωάν. 16:33).

 

Ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός υπέφερε τη ντροπή, τον εμπαιγμό και τον πόνο, χωρίς να έχει πειράξει κανέναν. Σε όλη Του τη ζωή έκανε το καλό σε εχθρούς και φίλους, ακολουθώντας το θέλημα του Πατέρα. Υπέφερε και υπέμεινε τα πάντα, για να μας αφήσει ένα ευλογημένο παράδειγμα. Μας έδωσε το θάρρος να αντιμετωπίσουμε τις δοκιμασίες, τις πιέσεις και τις θλίψεις, με ακλόνητη πίστη σ’ Αυτόν.

 

Όταν έρχονται τα προβλήματα και οι δυσκολίες, δεν πρέπει να μας φαίνονται σαν κάτι που ο Θεός επέτρεψε για να μας πληγώσει. Αντίθετα, είναι μια πρόσκληση στις ανώτατες πνευματικές Του πηγές, προκειμένου να πάρουμε την απαραίτητη δύναμη που χρειάζεται για να τις αντιμετωπίσουμε. Με τέτοιες εμπειρίες, η ζωή μας θα πλουτιστεί με νέες και μεγαλύτερες ευλογίες.

 

Ο απ. Παύλος αναγνώρισε ότι οι πιο χρήσιμες εμπειρίες της ζωής αποκτώνται με δάκρυα. Παρόλο που ο ίδιος υπέφερε πολλά, βασανίστηκε, λιθοβολήθηκε, μπήκε στη φυλακή και υπέστη πολλά άλλα, ακολούθησε σταθερά τον Κύριο και συνέχισε μέσα στις θλίψεις και τις κακουχίες να είναι χαρούμενος. Όπως ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός, έτσι και ο Απόστολος Παύλος έλεγε στους πιστούς να είναι χαρούμενοι, να δοξάζουν και να ευχαριστούν τον Θεό, ακόμα και μέσα στις δοκιμασίες (Α΄ Θεσ. 5:16-18).

 

Μια μικρή ομάδα Ιαπώνων Χριστιανών, κάθε φορά που συγκεντρώνονταν για να λατρέψουν τον Θεό, δέχονταν τις ενοχλήσεις και την κακομεταχείριση κάποιων γειτόνων τους. Η πίστη όμως των Χριστιανών αυτών, που οι πιο πολλοί ήταν νέοι στην πίστη, δεν κλονίστηκε. Κάθε φορά που συγκεντρώνονταν, ο όχλος τους πετροβολούσε. Σιγά-σιγά η κατάσταση έγινε τόσο επικίνδυνη, ώστε αποφάσισαν να σταματήσουν τις συνάξεις που έκαναν στην ύπαιθρο. Αργότερα, όταν τα πράγματα ηρέμησαν και σταμάτησαν οι διωγμοί, πολλοί από την κοινότητα εκείνη πίστεψαν στον Χριστό και ενώθηκαν μαζί τους.

 

Μερικοί από τους Χριστιανούς αυτούς γύρισαν στο μέρος όπου παλιά τους πετροβολούσαν και άρχισαν να μαζεύουν τις πέτρες. Χρησιμοποιώντας τις σαν υλικό οικοδομής, έκτισαν μια μικρή Εκκλησία κι εκεί μέσα λάτρευαν με χαρά τον Κύριο. Τον δόξαζαν και Τον ευχαριστούσαν. Το κακό που αντιμετώπισαν στο παρελθόν έγινε αιτία μεγάλης και μόνιμης ευλογίας.

 

Ο Ιησούς Χριστός, ο Κύριός μας, όταν είπε στους μαθητές Του ότι θα περάσουν θλίψεις και στενοχώριες, τους συμβούλεψε να μη χάσουν το θάρρος τους. Οι λύπες που αντιμετωπίζουμε στη «στενή οδό» (Ματθ. 7:13,14), είναι οι λίθοι που θα σημαδέψουν την πορεία της αφιέρωσής μας. Άλλωστε ας μην ξεχνάμε ότι «δια πολλών θλίψεων θα μπούμε στη βασιλεία του Θεού» (Πράξεις 14:22).

 

Εάν δοξάζουμε τον Κύριο μέσα στις θλίψεις και τη δυστυχία, τότε τα προβλήματά μας θα μετατραπούν σε πνευματικές νίκες.

 

Μιχάλης Κανταρτζής