Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2021
Ένας Θαυμαστός Άσημος Μοναχός
Στον άγιο Ιερώνυμο οφείλουμε τη βιογραφία ενός τέτοιου «άσημου» Οσίου, που έζησε στα τέλη του 4ου αιώνα, του Αββά Απολλώ.
Δεκαπέντε μόλις χρόνων πήγε στην έρημο της Αιγύπτου ο Απολλώς. Και ήταν τόση η αγάπη του για τον Χριστό, τόσος ο ζήλος του για την άσκηση, τόση η φλόγα για την αρετή, ώστε, σε λίγα μόνο χρόνια, έφτασε με τα μοναχικά του καλέσματα σε υψηλά πνευματικά μέτρα, ζηλευτά ακόμα και από γέροντες ασκητές.
Μια φορά δημιουργήθηκε κάποια διαμάχη ανάμεσα σε δύο χωριά, το ένα χριστιανικό και το άλλο ειδωλολατρικό. Ο Όσιος μεσολάβησε για να τους συμφιλιώσει. Ο αρχηγός των ειδωλολατρών, όμως, άνθρωπος σκληροτράχηλος, του το ξέκοψε:
- Όσο ζω εγώ, ειρήνη δεν πρόκειται να γίνει!
- Έ, τότε ας γίνει όπως είπες, αποκρίθηκε ο Όσιος. Θα πεθάνεις εσύ κι έτσι θα επικρατήσει ειρήνη. Το σώμα σου η γη δεν θα το δεχτεί. Θα το πετάξει έξω και θα το φάνε τα θηρία. Πράγματι, ο αδιάλλακτος αρχηγός πέθανε την ίδια μέρα. Τον έθαψαν, αλλά μετά από λίγο το σώμα του ξεθάφτηκε με τρόπο ανεξήγητο κι έγινε τροφή των αγριμιών. Οι άπιστοι χωρικοί, βλέποντας την πρόρρηση του Οσίου να πραγματοποιείται, πίστεψαν στον Χριστό και βαπτίστηκαν όλοι Χριστιανοί.
Άλλοτε πάλι έπεσε μεγάλη πείνα σ’ όλη τη Θηβαΐδα. Οι άνθρωποι κατέφυγαν στον Όσιο με τις γυναίκες τους και τα παιδιά τους, ζητώντας του βοήθεια. Εκείνος τους υποδέχθηκε ευσπλαχνικά και τους έδωσε πρόθυμα τα ελάχιστα τρόφιμα που είχαν απομείνει για τον ίδιο και τους υποτακτικούς του. Επειδή, όμως, οι πεινασμένοι ήταν πολλοί, ζήτησε να του φέρουν και τα τελευταία ψωμιά, δύο-τρία όλα κι όλα. Αφού προσευχήθηκε, στράφηκε στο λαό και φώναξε.
- Πιστεύετε ότι το χέρι του Κυρίου μπορεί να πολλαπλασιάσει αυτά τα ψωμιά;
- Πιστεύουμε! Απάντησαν μ’ ένα στόμα.
Τότε αναφώνησε:
- Έτσι λέει το Πνεύμα το Άγιο: Τούτα τα ψωμιά να μην λείψουν ως το καλοκαίρι, οπότε θα έρθει η νέα σοδειά.
Και ο λόγος του Αββά Απολλώ, ή μάλλον ο λόγος του Θεού, εκπληρώθηκε στο ακέραιο. Όλος ο λαός τρεφόταν καθημερινά, για τέσσερις ολόκληρους μήνες, μ’ εκείνα τα ψωμιά!
Χάρη στα ευεργετικά του θαύματα, που σαγήνευαν τις ψυχές περισσότερο κι από τις διδαχές του, «επίστευσεν άπασα η Αίγυπτος εις τον Χριστόν».
Έτσι, λοιπόν, «έργω και λόγω» κηρύσσοντας το Ευαγγέλιο, ο Αββάς Απολλώς έφυγε από τον κόσμο τούτο σε βαθιά γεράματα, αφήνοντας πίσω του πέντε χιλιάδες μαθητές και αναρίθμητες χιλιάδες Χριστιανούς.
(«Πάντα τα έθνη», τεύχος 158, σελ. 28)
