Ιανουάριος - Φεβρουάριος 2017

Στις όχθες ενός ποταμού καμάρωνε πανύψηλη μια βελανιδιά. Μια χειμωνιάτικη μέρα, ξέσπασε τρομερή καταιγίδα και ο δυνατός αέρας που φυσούσε ξερίζωνε τα πάντα.

Η βελανιδιά όμως προσπαθούσε να αντισταθεί στον άνεμο, νομίζοντας ότι θα μπορούσε να κρατηθεί όρθια. Κάποια στιγμή, φύσηξε τόσο δυνατά, που η βελανιδιά σείστηκε ολόκληρη. Οι ρίζες της δεν την κράτησαν και τελικά, μη μπορώντας να μείνει όρθια, σωριάστηκε στο ποτάμι. Μάταια προσπαθούσε να αντισταθεί στην ορμή του ποταμιού κι έτσι άρχισε να παρασύρεται από τα ορμητικά νερά.

Μετά από λίγο συνάντησε στην άκρη του ποταμιού μερικές καλαμιές που στέκονταν αγέρωχες. Παράξενο! είπε μέσα της. Εγώ που ήμουν τόσο δυνατή, σωριάστηκα κάτω, ενώ αυτά τα καλάμια μπόρεσαν να μείνουν όρθια. Όταν η βελανιδιά, ακολουθώντας το ρεύμα του ποταμιού, πλησίασε τις καλαμιές, τις ρώτησε:

- Πώς μπορέσατε εσείς τα αδύνατα καλάμια να μείνετε όρθια μέσα σε αυτή την τρομερή καταιγίδα, ενώ εγώ η δυνατή βελανιδιά ξεριζώθηκα από τον άνεμο;

Τα καλάμια τότε απάντησαν:

– Κάθε φορά που σε έδερνε ο δυνατός άνεμος, εσύ πεισματικά σήκωνες το ανάστημά σου και πάλευες μαζί του, ενώ εμείς δεν του αντιστεκόμασταν. Όταν φυσάει δυνατά λυγίζουμε, σκύβουμε ελαφρά και τον αφήνουμε να περάσει πάνω από τα κεφάλια μας, χωρίς να τραντάξει τις ρίζες μας. Ξέρουμε ότι ο άνεμος είναι πολύ πιο δυνατός από εμάς και θα ήταν μεγάλη ανοησία αν προσπαθούσαμε να παλέψουμε μαζί του.

Παιδιά μου! Μέσα σε αυτή την ιστορία υπάρχει μια αλήθεια που θα πρέπει πάντοτε να την έχετε στο νου σας, ιδιαίτερα στα καβγαδάκια σας με τα άλλα παιδιά. Μη νομίζετε ότι εσείς έχετε μεγάλες δυνάμεις και μην υποτιμάτε τα άλλα παιδιά. «Όσο εξαρτάται από εσάς να ζείτε ειρηνικά με όλους» (Ρωμαίους 12:18). Επίσης, να είστε σίγουροι ότι εσείς που υποχωρείτε, στο τέλος θα βγείτε οι κερδισμένοι και όχι οι πληγωμένοι. Ένα ποιηματάκι λέει:

Αν αντίσταση να φέρεις

κάποτε δεν μπορείς,

προτιμότερο να ξέρεις

είναι να υποχωρείς.