Ιούλιος - Αύγουστος 2020

Το καινούργιο ζευγάρι

Mερικοί νομίζουν ότι ο γάμος τελειώνει στην Εκκλησία. Η αλήθεια όμως είναι ότι ο γάμος αρχίζει στην Εκκλησία. Ο πραγματικός γάμος αρχίζει από τη στιγμή που το ζευγάρι θα μείνει μόνο του, ο ένας απέναντι στον άλλο.

Στην Παλαιά Διαθήκη, όταν ένας νέος παντρευόταν, έμενε στο σπίτι μαζί με τη γυναίκα του για ένα ολόκληρο χρόνο, χωρίς να έχει την υποχρέωση ο άντρας να υπηρετήσει την πατρίδα του σε περίπτωση πολέμου. Συγκεκριμένα, ο Μωσαϊκός Νόμος όριζε ότι εάν ένας νέος παντρευτεί, δεν θα πήγαινε στον πόλεμο και δεν θα έχει καμμιά ευθύνη, αλλά θα ήταν ελεύθερος στο σπίτι για να ευχαριστήσει τη γυναίκα του επί ένα χρόνο (Δευτ. 24:5).

Στην εποχή μας ο γάμος ίσως να είναι η μοναδική περίοδος της ζωής που μερικά ζευγάρια δίνουν αμοιβαίες υποσχέσεις και μετά πέφτουν με τα μούτρα ο καθένας στη δική του ρουτίνα εργασίας και ευθυνών. Πόσο καλό θα είναι να έχουν ένα χρονικό διάστημα όπου κανένα τρίτο πρόσωπο δεν θα υπάρχει στη ζωή τους. Το χρονικό αυτό διάστημα θα τους βοηθούσε να γνωριστούν σε βάθος και να προσαρμοστούν καλλίτερα ο ένας με τον άλλον. Πόσες δυσκολίες, ψυχικά τραύματα και μοιραία λάθη δεν θα αποφεύγονταν αν είχε την ευκαιρία το ζευγάρι να εδραιώσει τη σχέση του και να αντιμετωπίσει τη ζωή πιο ρεαλιστικά και πιο ώριμα χωρίς την παρεμβολή τρίτων προσώπων.

Ο Χριστός μπορεί να γίνει ο καλύτερος τρόπος για βοηθήσει τους νιόπαντρους να σιγουρέψουν και να θεμελιώσουν τις σχέσεις τους μεταξύ τους, στηριζόμενοι σ’ Αυτόν, που είναι βράχος ακλόνητος. Η αρχή είναι το ήμισυ του παντός. Και μια γερή αρχή στο γάμο, οπωσδήποτε θα βοηθούσε πάρα πολύ στις δυσκολίες που έρχονται μετά. Πολύτιμος χρόνος στο γάμο δίνεται ιδιαίτερα στην αρχή. Όταν γίνει μια καλή αρχή, τότε τα προβλήματα που θα έρθουν με τη γέννηση των παιδιών, θα μπορούν να αντιμετωπιστούν.

Το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν τα νιόπαντρα ζευγάρια είναι οι γονείς τους που δεν μπορούν να καταλάβουν ότι τα παιδιά τους πρέπει να αντιμετωπίζουν και να λύνουν τα προβλήματα μόνοι τους και μόνον μόνοι τους. Οι γονείς αυτό δεν το καταλαβαίνουν. Πιστεύουν ότι πρέπει να ανακατεύονται συνέχεια στις υποθέσεις των παιδιών τους. Ο ρόλος όμως που οι γονείς θα έπρεπε να έχουν είναι ο ρόλος του καλού συμβούλου, εάν και όταν ζητηθεί αυτό από τα παιδιά τους. Πολλά νιόπαντρα ζευγάρια γνωρίζουν ότι ο γονείς τους δεν θέλουν να καταλάβουν ότι τα παιδιά τους μεγάλωσαν και μπορούν μόνα τους να λύνουν τα προβλήματα τους. Οι ώριμοι γονείς το καταλαβαίνουν αυτό. Οι ανώριμοι συνεχίζουν να μπερδεύονται και να δημιουργούν προβλήματα, που μπορεί να καταλήγουν ακόμη και σε χωρισμούς.

Μιχάλης Κανταρτζής