Ιούλιος – Αύγουστος 2023

Μυστικοί Ασκητικοί Αγώνες
Η εμφάνιση του Χριστού (Μέρος Β’)

Στόχο από παιδί ο γέροντας Παΐσιος είχε την αιωνιότητα, τη χάρη, την αλήθεια, τον ίδιο τον Θεό. Τιμούσε την ανθρώπινη φύση του, δεν την περιφρονούσε, δεν ντρεπόταν γι’ αυτήν, δεν την αδικούσε.

Από την παιδική του ηλικία ήταν ένα μυστήριο ανεξιχνίαστο για πολλούς. Όμως η καρδιά του χωρούσε όλους χωρίς διακρίσεις. Ήταν αυθεντικός, φιλάνθρωπος, δοτικός, παρότι ζούσε στη μοναξιά, στη σιωπή. Ήταν ολόκληρος μία αγάπη για όλους, μία αγάπη για όλη την πλάση. Μέσα στην αγάπη του αυτή κρύβονταν όλες οι αρετές.

Ο Θεός δεν ήταν για τον Αρσένιο (μετέπειτα Παΐσιο), ειδικά μετά τη θεοπτία που του χαρίστηκε, μία αφηρημένη ιδέα που πρέπει να πιστέψεις. Ούτε η προσωποποίηση του καλού που πρέπει να θαυμάσεις, ούτε μία απόμακρη οντότητα που πρέπει να ανακαλύψεις. Πίστευε από παιδάκι 15 χρόνων ότι ο Θεός είναι πρόσωπο που πρέπει ο καθένας από εμάς να συναντήσει. Ότι η λογική του Ευαγγελίου διαποτίζεται από τη λογική του Σταυρού, ότι στην Ορθόδοξη χριστιανική παράδοση ο Εσταυρωμένος είναι ο Βασιλεύς της Δόξης. Η βασιλεία των ουρανών βιάζεται και την κερδίζουν οι βιαστές της.

(Μυστικοί ασκητικοί αγώνες του Αγίου Παϊσίου, Μ. Βιτάλης, σελ. 48-49)