Σεπτέμβριος - Οκτώβριος 2013

28 Οκτωβρίου 1940

Μια ημερομηνία σταθμός στη νεότερη ελληνική ιστορία. Μια ημερομηνία που θυμίζει στον κόσμο τι θα πει Ελλάδα! Η Ιταλία αφού τορπίλισε ξαφνικά και άνανδρα, χωρίς να έχουμε πόλεμο, την «Έλλη» στο λιμάνι της Τήνου, ανήμερα της Παναγίας, μας κήρυξε ξαφνικά τον πόλεμο την 28η Οκτωβρίου 1940.

Ήταν ακόμη νύχτα της 27ης Οκτωβρίου προς την 28η Οκτωβρίου, όταν ο Ιταλός δικτάτορας Μουσολίνι, επιτέθηκε ύπουλα στην πατρίδα μας, ύστερα από άρνησή της να παραδώσει τα εδάφη της. Το ιστορικό και ένδοξο ΟΧΙ είχε ετοιμαστεί από όλο το λαό και ειπώθηκε αδίστακτα στον προκλητικό επιδρομέα από τον τότε πρωθυπουργό Ιωάννη Μεταξά. Οι φαντάροι μας ρίχνονται ατρόμητοι στη μάχη. Η δυσαναλογία των δυνάμεων ήταν τεράστια.

Τα ένδοξα παιδιά της πατρίδας μας όμως σε μικρό χρονικό διάστημα απώθησαν τις ιταλικές δυνάμεις και ο εχθρός συντρίβεται και αποχωρεί. Έτσι κερδήθηκαν οι μεγάλες νίκες στην Πίνδο, στο Γράμμο και το Σμόλικα. Ελευθερώνονται από τον ελληνικό στρατό η Μοράβα, η Κορυτσά, η Μοσχόπολη, το Πόγραδετς, οι Άγιοι Σαράντα, το Αργυρόκαστρο, το Τεπελένι, η Χειμάρα. Παντού κυματίζει η ελληνική σημαία.

Στο έπος αυτό του ‘40 έχουν θέση όλοι οι Έλληνες. Ακόμη και οι γυναίκες, που κουβαλώντας πυρομαχικά, πρόσφεραν τις υπηρεσίες τους στο στράτευμα.Μα και τα παιδιά βοήθησαν με όποιο τρόπο μπορούσαν. Την πενιχρότητα των μέσων που διέθετε η Ελλάδα αναπλήρωναν ο ενθουσιασμός, η αγάπη για την πατρίδακαι προπάντων η πίστη στο Θεό που συντρόφευε τους φαντάρους και ευλογούσετα ελληνικά τουφέκια.

Η Ευρώπη έγραψε αναρίθμητα σχόλια υπέρ των Ελλήνων για τα κατορθώματά τους. Για μας τους Έλληνες, στους εθνικούς αγώνες που όλοι είχαν χαρακτήρα ιερό, ποτέ δεν έπαιξε αποφασιστικό ρόλο το κριτήριο της σκοπιμότητας.

Κατευθυντήρια γραμμή ήταν πάντα το «ιερό χρέος» της αγάπης προς την πατρίδα. Γεγονός πάντως είναι, όπως το έγραψε και η ιστορία, ότι η Ελλάδα έσωσε τη Δύση από τη λαίλαπα του φασισμού το 1940. Όποια και αν είναι η εξέλιξη των γεγονότων στη διαδρομή των αιώνων, ούτε στιγμή δεν πρέπει να ξεφύγουμε από το πνεύμα και το δρόμο του ‘40, πιστοί στο υπέρτατο αυτό χρέος μας.

Φωτεινή Ηλιοπούλου, Εκπαιδευτικός