Αυτό το μήνα, μαζί με τον εορτασμό της Ελληνικής Επανάστασης, γιορτάζουμε και τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου. Ο Άγγελος έφερε στην Παναγία τη χαρμόσυνη είδηση ότι θα γεννήσει τον Χριστό. Αλλά γέννηση Χριστού σημαίνει ενανθρώπιση του Κυρίου.

Και ο Χριστός γίνεται άνθρωπος «ίνα σώσει τον άνθρωπο» με τη θυσία Του. Για μας η Παναγία είναι η Κεχαριτωμένη, η Αειπάρθενος, η «Γαστήρ ενθέου σαρκώσεως, δι’ ης νεουργείται η κτίσις, δι’ ης βρεφουργείται ο Κτίστης». Ένα γεγονός μεγαλειώδες και απαράμιλλο είναι αυτό του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου.

Και γιορτάζουμε και τις δύο γιορτές μαζί, σε μία μεγάλη διπλή γιορτή: της Πίστης και της Λευτεριάς. Γιορτάζουμε την έναρξη του απελευθερωτικού αγώνα του έθνους μας από τον τουρκικό ζυγό, που για τετρακόσια χρόνια καταδυνάστευσε το Ελληνικό γένος. Είναι ο μήνας ηρώων, γενναίων και μεγάλων ανδρών και γυναικών, οσίων και αγίων που έπεσαν μαχόμενοι στους αγώνες του Ελληνικού έθνους «για του Χριστού την πίστη την αγία και της Πατρίδος την ελευθερία». Είναι ημέρες που φέρνουμε στη μνήμη μας ανυπέρβλητες σελίδες δόξας της ελληνικής φυλής. Μέρες από μεγαλόπρεπες πράξεις, που πραγματοποιήθηκαν από τους ήρωες του ’21, αλλά και από απλούς ανθρώπους, με το σύνθημα «Ελευθερία ή Θάνατος».

Έρχονται στη σκέψη μας όλες εκείνες οι μορφές που δεν λύγισαν, δεν δίστασαν και δημιούργησαν το θαύμα του 1821. Πού να σταθούμε και ποιον να πρωτοθαυμάσουμε; Τον πρωτομάρτυρα Ρήγα Φεραίο που έσπειρε το σπόρο της λευτεριάς, τον Υψηλάντη που έδωσε κι αυτός τη ζωή του για την Πατρίδα, τον συμπαθέστατο Παπαφλέσσα, τον μεγάλο Γέρο του Μωριά Κολοκοτρώνη, τον Καραϊσκάκη, τον Αθανάσιο Διάκο, τον Παλαιών Πατρών Γερμανό, τους Ναυάρχους Κανάρη και Μιαούλη, τις γυναίκες Μαντώ Μαυρογένους, Μπουμπουλίνα, τις γυναίκες του Ζαλόγγου και της Αραπίτσας στη Νάουσα, που προτίμησαν ένδοξο θάνατο παρά ταπεινωτική ζωή! Το ’21 μας άφησε «ιστορικές μαρτυρίες σαν ένα ποτάμι αίματος και δακρύων».

Ας σκεφτούμε τι οφείλουμε σε όλους εκείνους που πολέμησαν για να μας ελευθερώσουν από τη μακραίωνη σκλαβιά. Πώς μπορεί κανείς να ξεπληρώσει αυτό το χρέος; Με την αγάπη προς την Πατρίδα, να τη διατηρήσουμε ελεύθερη και σπουδαία, όπως υπήρξε από αρχαιοτάτων χρόνων. Η πίστη μας και η προσευχή μας στον Θεό να είναι συνεχής και δυνατή. Και αυτά τα ιδανικά να τα μεταλαμπαδεύσουμε και στα παιδιά μας.

Ηλιοπούλου Φωτεινή, Εκπαιδευτικός