Η θεία αγάπη που ενσαρκώθηκε βρίσκει και φέτος έναν κόσμο αρνητικό, ανυπότακτο, αδιάφορο, μακριά από τον Χριστό και την Εκκλησία. Βλέπουμε τα κράτη να εγείρονται εναντίον των άλλων κρατών. Αναστατωμένος ο κόσμος από εξεγέρσεις, σεισμούς, καταιγίδες, ασθένειες. Ο σύγχρονος άνθρωπος πνίγεται από το άγχος και την αγωνία. Διερωτώμεθα αν η ειρήνη είναι ένα ακατόρθωτο αγαθό για την ανθρωπότητα. Από τα πεδία των μαχών και των πολεμικών συγκρούσεων, από τα ποτάμια των αιμάτων, ακούγεται η κραυγή για την ειρήνη.

Ο ιστορικός Θουκυδίδης παρατηρεί ότι ο πόλεμος είναι “βίαιος διδάσκαλος”, ένα αποτρόπαιο μέσον αποκτήνωσης του ανθρώπου. Υπεύθυνος για όλα αυτά είναι μόνον ο άνθρωπος που απομακρύνθηκε από τον Δημιουργό του, τον Πατέρα Θεό. Και μέσα του έχουν κυριαρχήσει συναισθήματα απάνθρωπα. Επιτακτική ανάγκη είναι να επανασυνδεθούμε με την πηγή της ζωής, τον Ουράνιο Πατέρα μας.

Πρώτα από όλα, βέβαια, οφείλουμε να ειρηνεύσουμε με τον εαυτό μας και τους γύρω μας, να γίνουμε ειρηνοποιοί στο περιβάλλον μας. Και αυτό θα γίνει εάν έχουμε στην καρδιά μας κυβερνήτη τον μεγάλο ειρηνοποιό, τον Κύριό μας. Η Εκκλησία μας προσεύχεται συνεχώς για την ειρήνη του σύμπαντος κόσμου. Για εμάς τα Χριστούγεννα είναι η ελπίδα μας. Έχουμε έναν Πατέρα που ξέρει να αγαπά και να συγχωρεί. Το θείο βρέφος γεννιέται και αναγεννά κάθε καρδιά, στην οποία θα βρει τρόπο να μπει.

Και εμείς που θα γιορτάσουμε τα Χριστούγεννα ας γίνουμε δέκτες και δότες της αγάπης του Κυρίου. Δεν είναι γνήσιος ο εορτασμός των Χριστουγέννων, όταν κλειστούμε στον εαυτό μας ή στο στενό οικογενειακό περιβάλλον. Ας σκεφτούμε τα φτωχικά σπίτια, εκείνους που ζουν μόνοι, άλλους που δεν έχουν χαρά και γαλήνη, γιατί δεν ξέρουν πού να την βρουν.

Ας προσευχηθούμε με όλη τη θέρμη της ψυχής μας, ο Θεός της αγάπης, της ειρήνης να μας επισκεφτεί όλους και ν’ ανάψει στην καρδιά μας την αγάπη, που δεν φοβάται καμία θυσία. Και ας το κάνουμε αυτό, όχι μόνον τα Χριστούγεννα, αλλά και όλες τις μέρες του χρόνου! Ευλογημένα Χριστούγεννα!

Φωτεινή Ηλιοπούλου, Εκπαιδευτικός