Οι σοφοί του «Κλαμπ της Ρώμης», ενός πνευματικού οργανισμού που αποτελείται από επιστήμονες, φιλοσόφους, κοινωνιολόγους, οικολόγους και άλλους, έχουν διακηρύξει ξανά και ξανά με αναφορές τους προς τον Ο.Η.Ε. ότι η καταστροφή της γης και του ανθρώπου γίνεται με πολύ γρήγορο ρυθμό. Αν δεν παρθούν γρήγορα δυναμικά μέτρα, η καταστροφή θα έρθει πολύ γρήγορα (www.clubofrome.org).

Ο Ιστορικός Γκίμπον στο κλασικό ιστορικό του έργο «Η Παρακμή και η Πτώση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας», μας δίνει 4 κύριες αιτίες της καταστροφής αυτής της αυτοκρατορίας.

1. Ο υποβιβασμός της αξίας και της ιερότητας της οικογένειας.

2. Η αύξηση των φόρων και η σπατάλη του δημοσίου χρήματος σε «άρτον και θεάματα».

3. Η μανιώδης επιδίωξη ευχαρίστησης με τα σπορ, που γίνονταν ολοένα πιο διεγερτικά και απάνθρωπα.

4. Η δημιουργία γιγαντιαίων εξοπλισμών, όταν ο αληθινός εχθρός ήταν η παρακμή του λαού, ενώ η πίστη είχε γίνει ένας απλός τύπος.

Τα παραπάνω φαινόμενα της καταστροφής της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας δεν είναι καθόλου ξένα ως προς τη σύγχρονη εποχή μας σε όλους σχεδόν τους αναπτυγμένους λαούς, οι οποίοι ορίζουν το μέλλον της ανθρωπότητας.

Σε όλα τα παραπάνω φαινόμενα, βλέπει κανείς τη συνειδητή και οργανωμένη άρνηση του Θεού και των νόμων Του από τους λαούς. Η διάλυση της οικογένειας, η κυβερνητική «κλοπή» της εφορίας και η ιδιοποίηση του ιδρώτα του κάθε πολίτη, η παράλογη ανισότητα στην οικονομία, η περικοπή συντάξεων, επιδομάτων και μισθών, η εξωφρενική ανάπτυξη των εξοπλισμών, οδηγούν συνειδητά στην καταστροφή. Ό,τι σπέρνει ο σύγχρονος άνθρωπος, τα σύγχρονα έθνη, αυτό και θα θερίσει.

Ο Θεός δεν κοροϊδεύεται. Η περιφρόνησή Του από τους λαούς θα έχει ως αποτέλεσμα την εγκατάλειψη της γης από τον Θεό. Ο προφήτης Ησαΐας περιγράφει με μεγάλη ακρίβεια τη σταδιακή καταστροφή της γης στις μέρες μας: «Η γη πενθεί, μαραίνεται, ο κόσμος όλος φθείρεται, διαλύεται, ο ουρανός και η γη καταρρέουν. Η γη απ’ τους κατοίκους της μολύνθηκε, γιατί τους νόμους παραβήκαν, τις εντολές τις καταπάτησαν, αθέτησαν και την αιώνια διαθήκη. Γι’ αυτό η κατάρα κατατρώει τη γη κι οι κάτοικοί της τιμωρούνται. Κάηκαν οι κάτοικοι της γης, δεν έμειναν παρά μονάχα λίγοι» (κεφ. 24:4-6).

Η μόνη ελπίδα σωτηρίας του ανθρώπου και κάθε έθνους είναι η επιστροφή τους στον Θεό. Μόνο η συνειδητή αναγνώριση της αποτυχίας του ανθρώπου της εποχής μας να ζήσει μια στοιχειώδη καθαρή και τίμια ζωή θα τον οδηγήσει στον Πατέρα Θεό. Μόνο μια καρδιά που φωνάζει: «Πατέρα, αμάρτησα» (Λουκάς 15:21), θα τον σώσει από το απαίσιο παρελθόν και θα του χαρίσει μια καινούργια και ευτυχισμένη ζωή. Κάθε άλλη προσπάθεια θα τον κάνει πιο δυστυχισμένο, πιο άδειο.

Ο Θεός περιμένει κάθε άνθρωπο και κάθε έθνος να επιστρέψει σ’ Αυτόν, για να τον αναστήσει σε μια καινούργια ζωή. Ο Ιησούς Χριστός είπε: «Εγώ είμαι η ανάσταση και η ζωή. Εκείνος που πιστεύει σε εμένα και αν πεθάνει, θα ζήσει και καθένας που ζει κι εμπιστεύεται σ’ εμένα δεν θα πεθάνει ποτέ» (Ιωάν. 11:25,26). Το πιστεύεις αυτό;

Μιχάλης Κανταρτζής