Κάνουμε δίκαιες απεργίες, φωνάζουμε, απαιτούμε η κυβέρνηση, το αφεντικό μας, οι γονείς μας να ικανοποιήσουν αμέσως τις ανάγκες μας, οι οποίες, τις περισσότερες φορές, είναι σωστές και απόλυτα λογικές. Και επειδή δεν ικανοποιούνται, γεμίζουμε με άγχος, κατάθλιψη, φόβους, απογοήτευση που μας φτάνουν μερικές φορές και μέχρι την αυτοκτονία.

Ζητούμε τα απαραίτητα και τα στοιχειώδη πράγματα για τη ζωή. Ένα μισθό που θα μας επιτρέψει να ζήσουμε αξιοπρεπώς, μια οποιαδήποτε εργασία για να μη βρισκόμαστε σε ανεργία. Και όταν δεν μπορούμε να τα αποκτήσουμε, καταφεύγουμε στην κομπίνα και την απάτη, πολλές φορές χωρίς αποτέλεσμα.

Το πρόβλημα, όμως, του σύγχρονου ανθρώπου, όσο και να φαίνεται πως είναι μόνον οικονομικό, είναι κατά βάση καθαρά ηθικό και πνευματικό. Η ρίζα της δυστυχίας μας και της διαφθοράς που επικρατεί στον τόπο μας είναι αποτέλεσμα της απόφασής μας να εγκαταλείψουμε τον Θεό. Ο άνθρωπος αντέστρεψε τον νόμο και αντί του Θεού λατρεύει τον εαυτό του, αδιαφορώντας για τα πνευματικά πράγματα.

Ποια είναι η λύση, λοιπόν για τον σύγχρονο άνθρωπο; Μόνον η ειλικρινής αναγνώριση της κατάστασής του, η αληθινή συντριβή και μετάνοια και η επιθυμία του ανθρώπου να επιστρέψει στον Θεό, θα τον σώσει. Η μοναδική ευκαιρία, ελευθερία και αναδημιουργία του σύγχρονου ανθρώπου από τον ίδιο τον Θεό είναι η λύση στο αδιέξοδο που βρίσκεται και η αποφυγή της καταστροφής. Για να γίνει αυτό, κάθε Έλληνας πρέπει να ταπεινωθεί μπροστά στον Θεό και μέσα από τα τρίσβαθα της ψυχής του να ζητήσει από τον Κύριο να τον κάνει έναν καινούργιο, δίκαιο άνθρωπο. Μόνο με πολλούς «καινούργιους», από το Θεό ανανεωμένους ανθρώπους θα δημιουργήσουμε μια καινούργια κοινωνία και ένα καινούργιο έθνος.

Μιχάλης Κανταρτζής