Μάρτιος - Απρίλιος 2018
Μήπως;;;
Κατά τους τελευταίους καιρούς βιώνουμε πρωτόγνωρες καταστάσεις στην Ελλάδα. Σχεδόν καθημερινά μαθαίνουμε ότι γίνονται σεισμοί. Οι πλημμύρες μας εκπλήσσουν (π.χ. Μάνδρα Αττικής). Τα κύματα των μεταναστών δεν έχουν όμοιό τους στο παρελθόν. Οι βιαιότητες στις μεγάλες πόλεις δεν έχουν σταματημό. Οι σχέσεις μας με τις γειτονικές χώρες εκτραχύνονται· και από βορράν και εξ ανατολών. Διεθνείς Συνθήκες αμφισβητούνται.
Και όλα αυτά εν μέσω πολυετούς οικονομικής ύφεσης που μείωσε δραστικά τα εισοδήματα των κατοίκων της χώρας, οδηγώντας αναπόφευκτα σε φυγή ένα μεγάλο τμήμα, κυρίως του νεανικού εργατικού δυναμικού, που αναζήτησε και βρήκε επαγγελματική αποκατάσταση στο εξωτερικό. Σκέφτεται κάποιος τα παραπάνω και αναλογίζεται: «Πώς είναι δυνατόν να συμβαίνουν όλα αυτά σε μια χώρα που το Σύνταγμά της ξεκινά ως ακολούθως;»
ΣYNTAΓMA THΣ EΛΛAΔAΣ
Eις τo όνoμα της Aγίας και Oμooυσίoυ και Aδιαιρέτoυ Tριάδoς
Άρθρo 3
1. Eπικρατoύσα θρησκεία στην Eλλάδα είναι η θρησκεία της Aνατoλικής Oρθόδoξης Eκκλησίας τoυ Xριστoύ. H Oρθόδoξη Eκκλησία της Eλλάδας, πoυ γνωρίζει κεφαλή της τoν Kύριo ημών Iησoύ Xριστό, υπάρχει αναπόσπαστα ενωμένη δoγματικά με τη Mεγάλη Eκκλησία της Kωνσταντινoύπoλης και με κάθε άλλη oμόδoξη Eκκλησία τoυ Xριστoύ· τηρεί απαρασάλευτα, όπως εκείνες, τoυς ιερoύς απoστoλικoύς και συνoδικoύς κανόνες και τις ιερές παραδόσεις. Eίναι αυτoκέφαλη, διoικείται από την Iερά Σύνoδo των εν ενεργεία Aρχιερέων και από τη Διαρκή Iερά Σύνoδo πoυ πρoέρχεται από αυτή και συγκρoτείται όπως oρίζει o Kαταστατικός Xάρτης της Eκκλησίας, με τήρηση των διατάξεων τoυ Πατριαρχικoύ Tόμoυ της κθ (29) Ioυνίoυ 1850 και της Συνoδικής Πράξης της 4ης Σεπτεμβρίoυ 1928.
Μήπως, λοιπόν, χρειάζεται να σταματήσουμε να θέλουμε να βρούμε τα προβλήματα στους άλλους (τους πολιτικούς, τους γείτονες, τους αναρχικούς, τους ξένους); Μήπως να ψάξουμε μέσα μας να δούμε αν πράγματι ενστερνιζόμαστε τα παραπάνω αναφερθέντα του Συντάγματος; Μήπως ξεχάσαμε τον Θεό και την κεφαλή μας - τον Ιησού Χριστό και πιστέψαμε στις ικανότητές μας, στις επιδεξιότητές μας, στη «μαγκιά» μας και τώρα θερίζουμε τους καρπούς των αποφάσεών μας; Σκέφτομαι, μήπως;
Πάντως, είναι γραμμένο στην ιστορία ότι η υπερηφάνεια, η ματαιοδοξία και η κενοδοξία κατεδάφισαν κραταιότατες αυτοκρατορίες.
Με την ευκαιρία της περιόδου που διανύουμε προς το Πάσχα, ας δώσουμε την αφορμή στην ψυχή μας να αναζητήσει τον Δημιουργό της, να ψηλαφήσει την αιωνιότητα, εδώ και τώρα, επί γης. Διότι τι Θεός είναι αυτός εάν δεν μπορούμε να Τον ψηλαφήσουμε από τώρα, όπως μαρτυρεί και ο αγαπημένος μαθητής του Χριστού, ο Ιωάννης (βλ. Α’ Επιστολή Ιωάννου κεφ. 1).
Κ. Γεννάδης
