Σεπτέμβριος - Οκτώβριος 2013
Άλλο ένα καλοκαίρι πέρασε και βρισκόμαστε πάλι στο φθινόπωρο. Η ανεμελιά της εξοχής και των διακοπών ανήκει πια στο παρελθόν. Ανανεωμένοι βρισκόμαστε μπροστά σε μια καινούρια εκκλησιαστική χρονιά.
Έχουμε αναμφισβήτητα πολλά να σκεφτούμε και να κάνουμε μέσα στο χρόνο μέχρι το επόμενο καλοκαίρι. Δεν πρέπει να πούμε ότι αρχίζει η καθημερινότητα και η ρουτίνα της ζωής μας με τόσα και τόσα προβλήματα. Από εμάς εξαρτάται, τη ζωή μας να μην την κάνουμε βαρετή καθημερινότητα, αλλά μια ζωή με χαρά, με δημιουργία και προσφορά. Δεν πρέπει να ταυτιζόμαστε με όσα συμβαίνουν γύρω μας. Η κάθε μια μέρα μας πρέπει να είναι ανεπανάληπτη, όχι αντίγραφο και απομίμηση της προηγούμενης.
Οι δυσκολίες της σημερινής ζωής είναι πολλές. Είναι ανάγκη πρώτα να στραφούμεπερισσότερο στον Θεό και μετά, με τη δύναμη που θα πάρουμε μέσα από τη συνεχήπροσευχή μας, να πλησιάσουμε περισσότερο το συνάνθρωπό μας. Μην τυποποιούμεμε κανέναν τρόπο τις εκδηλώσεις της ζωής μας. Κάθε περίσταση έχει τις πνευματικέςαπαιτήσεις της, αλλά «η χάρις του Θεού, η τα ασθενή θεραπεύουσα και τα ελλείποντα αναπληρούσα» επενεργεί στη σκέψη μας και δίνει το φωτισμό για μια σωστή τοποθέτηση.
Η ζωή μας δεν είναι ένα πέρασμα δίχως νόημα και σκοπό. Στόχος μας πρέπει να είναι να περάσουμε από τη ζωή αυτή, σύμφωνα με τα «πιστεύω» μας.
Η σωστή προσαρμογή στη ζωή και στα προβλήματά της είναι ο βασικός παράγοντας της ψυχικής και σωματικής υγείας, με συνέπεια την εσωτερική γαλήνη και στις πιο τρικυμισμένες περιστάσεις της ζωής. Έτσι, απαραίτητη είναι η οργάνωση της ζωής μας και η συνειδητή ανασύνταξη πάνω σε στόχους που για την ανθρώπινη ζωή έταξε ο Θεός. Γράφει ο φιλόσοφος Μισέλ ντε Μονταίν: «Ο άνθρωπος δεν πάσχει τόσο από όσα συμβαίνουν γύρω του, όσο από τη γνώμη που σχηματίζει γι’ αυτά που συμβαίνουν. Και αυτό εξαρτάται αποκλειστικά από τον ίδιο, από τον τρόπο που σκέπτεται».
Κάθε μέρα προσπαθούμε να τρέφουμε το σώμα μας. Χρειάζεται να στέκεται ζωντανό και όρθιο. Η ψυχή μας όμως δεν χρειάζεται τροφή; Πώς θα σταθεί όρθια για να αποδώσει; Για να ανταποκριθεί στο μεγάλο της προορισμό; Συνειδητά πρέπει να τρεφόμαστε με τα νάματα της θείας αλήθειας και να ανταποκρινόμαστε στο κάλεσμα του ουρανού. Να είμαστε βέβαιοι ότι πάντα βαδίζει στο πλευρό μας ο αναστημένος Ιησούς, αρκεί μέσα από την αδιάλειπτη προσευχή μας να Τον ζητούμε ως αρχηγό της ζωής μας.
Έτσι, ας οπλιστούμε με νέες δυνάμεις για καινούριες πνευματικές κατακτήσεις. Οι καιροί είναι δύσκολοι, ο κόσμος έχει ανάγκη. Ας δώσουμε νόημα στην ύπαρξή μας, όσο ζούμε στη γη με τη βοήθεια πάντα του Αναστημένου Χριστού.
Καλό και ευλογημένο Φθινόπωρο.
Φωτεινή Ηλιοπούλου, Εκπαιδευτικός