– Ήλθα, λέει, να βαπτιστώ. –Εσύ; εγώ έχω ανάγκη να βαπτιστώ από σένα. –«Άφες άρτι» – άσε τώρα τις αντιρρήσεις, του λέει ο Ιησούς· έτσι πρέπει να κάνω για να τηρήσω κάθε θεία εντολή (Ματθ. 3,14-15). Επέμενε, και βαπτίστηκε.

Και γεννάται το ερώτημα· είχε ανάγκη από βάπτισμα ο Χριστός; Εμείς βαπτιζόμαστε διότι είμαστε αμαρτωλοί, αλλά εκείνος είναι ο μόνος αναμάρτητος. Το λέει αυτό σήμερα το Ευαγγέλιο· το προσέξατε; Έχει μία λέξη με μεγάλη σημασία. Πώς γινόταν το βάπτισμα του Ιωάννου; Όσοι πήγαιναν αναγνώριζαν τα σφάλματά τους, μετανοούσαν, έμπαιναν στο νερό, και τι έκαναν; Εξωμολογούντο, και έμεναν εκεί όσο διαρκούσε η εξομολόγηση, άλλος λίγο, άλλος πολύ. Μόνο ο Χριστός, μόλις μπήκε αμέσως βγήκε. Βγήκε «ευθύς» –να η σπουδαία λέξις– όπως λέει σήμερα το Ευαγγέλιο, βγήκε «ευθέως» από το νερό (Ματθ. 3,16. Μαρκ. 1,10). Γιατί βγήκε αμέσως; Διότι ως αναμάρτητος δεν είχε να πη τίποτα, δεν είχε καμμιά αμαρτία να εξομολογηθή.

Εμείς είμαστε αμαρτωλοί και πρέπει να έχουμε συναίσθηση της αμαρτωλότητός μας. Μόνο ένας είναι ο αναμάρτητος. «Εις άγιος, εις Κύριος, Ιησούς Χριστός εις δόξαν Θεού Πατρός» (Φιλ. 2,11 και Θεία Λειτουργία). Το «ευθύς» εκείνο είναι καταπέλτης.

Τότε λοιπόν γιατί βαπτίστηκε; Για να φανερωθή το μέγα μυστήριο της Αγίας Τριάδος, Πατήρ, Υιός και Άγιον Πνεύμα – Αγία Τριάς, ελέησον τον κόσμον κ’ εμάς τους αμαρτωλούς.