Μάιος - Ιούνιος 2015
Ο Θεός πρόσφερε το Γιο Του στο Σταυρό, για να μας οδηγεί καθημερινά από νίκη σε νίκη. Η χριστιανική ζωή είναι υπέροχη, μεγάλη, προοδευτική και προχωρά διαρκώς μπροστά. Δεν υπάρχει ούτε μια ανίερη στιγμή σ’ αυτή τη ζωή. Άσχετα από το αν είμαστε αδύνατοι ή δυνατοί, αν κοιμόμαστε ή ξεκουραζόμαστε, προχωρούμε μέρα και νύχτα στον ευλογημένο δρόμο της όμορφης χριστιανικής ζωής. Η αισιόδοξη πραγματικότητα ορίζεται από τον Απ. Παύλο στο Φιλ. 3:13-14: «Ξεχνώ αυτά που είναι πίσω μου και κάνω ό,τι μπορώ για να φτάσω αυτά που βρίσκονται μπροστά μου. Αγωνίζομαι να τερματίσω και προσβλέπω στο βραβείο της ουράνιας πρόσκλησης του Θεού δια του Ιησού Χριστού».
Αυτή η αρχή πρέπει να κυριαρχεί στη ζωή και στην ταπεινή μας υπηρεσία. Οι δώδεκα ψαράδες, γεμάτοι με το Άγιο Πνεύμα, αντιμετώπισαν όλο τον κόσμο με έναν δυναμικό τρόπο. Όταν κάποιος έπεφτε σε αμαρτία, αμέσως μετανοούσε (Γαλ. 2:11-15) και συνέχιζε τη διακονία του. Δεν επέτρεπαν σε τίποτα να μπει ανάμεσα σ’ εκείνους και τον Κύριο. Όπως ήταν καινούργια κτίσματα (Β’ Κορινθ. 5:17), παρουσίαζαν τον Θεό στη ζωή τους και με τη ζωή τους, με έναν δυνατό τρόπο. Ήταν οι μόνοι άνθρωποι εκείνης της περιόδου που κατάλαβαν την ανάγκη να «προχωράςμπροστά». Ένιωθαν έντονα τη ματαιότητα του κόσμου και το γρήγορο πέρασμα των χρόνων. Έτσι, δεν έχασαν καθόλου καιρό. Είτε βοηθώντας τους αδελφούς, είτε αφοσιωμένοι στην προσευχή και στη διακονία του Λόγου (Πράξ. 6:1-4), προχωρούσαν μέσα σε σκληρούς διωγμούς με ύμνους και ψαλμούς, φέρνοντας το Ευαγγέλιο, με τη δύναμη του Αγίου Πνεύματος, στο χαμένο κόσμο.
Ενώ, λοιπόν, η σύγχρονη κοινωνία μάς βομβαρδίζει καθημερινά με τόσες πολλές απαραίτητες ή περιττές δραστηριότητες και ανάγκες, εμείς πρέπει να αναμορφώσουμε τη ζωή μας με βάση τη ζωή των πρώτων Χριστιανών. Χάνουμε καθημερινά πολύτιμο χρόνο, όταν κάνουμε ή σκεφτόμαστε πράγματα που ανήκουν στο παρελθόν και που δεν είναι για τη δόξα του Θεού.
Ο Κύριος σήμερα μας καλεί να «προχωρούμε μπροστά». Πρώτα με το να γίνουμε εκείνοι που θέλει να είμαστε και έπειτα με το να κάνομε αυτά που πρέπει να κάνουμε. Ο κόσμος μας σήμερα, που προχωράει τόσο γρήγορα στη διαφθορά, στην απελπισία και στο σκοτάδι, πρέπει να δει σ’ εμάς τους ανθρώπους του Θεού να προχωρούμε γρηγορότερα από αυτούς, αλλά σε αντίθετη κατεύθυνση, δηλαδή προς την αγιότητα, την ειρήνη και το φως.
Είμαστε, λοιπόν, άνθρωποι του παρόντος και του μέλλοντος, αθεράπευτα αισιόδοξοι, γιατί είμαστε παιδιά του Θεού που είναι η πηγή της αισιοδοξίας. Η δύναμη του Αγίου Πνεύματος, που ζητούμε κάθε μέρα «να σκηνώσει» μέσα μας, ανοίγει τεράστιους ορίζοντες για θαυματουργικά, υπερφυσικά έργα.
Όπως για τον Θεό δεν υπάρχει τίποτα το αδύνατο και το ακατόρθωτο για το παρόν και το μέλλον, το ίδιο δεν υπάρχει και για μας. Με τον Κύριο και τη δύναμή Του μπορούμε να κάνουμε τα πάντα. Το μέλλον είναι δικό μας, γιατί ο Κύριος της ζωής μας είναι ο Κύριος και Θεός της αισιοδοξίας και του μέλλοντος.
Μιχάλης Κανταρτζής
Εμείς όμως, αντίθετα, είμαστε πολίτες του ουρανού, απ’ όπου και περιμένουμε να έρθει ο σωτήρας μας, ο Κύριος Ιησούς Χριστός. Αυτός θα μεταμορφώσει το φθαρτό μας σώμα και θα το κάνει όμοιο με το δικό του ένδοξο σώμα με τη δύναμη και την εξουσία που έχει, να υποτάξει στον εαυτό του τα πάντα.
(Προς Φιλ. 3:20−21)