Δεν υπάρχει τομέας της σύγχρονης ζωής μας που να μην πάσχει. Η Πατρίδα μας, η καλή μας Ελλάδα, βρίσκεται σήμερα σε απελπιστική κατάσταση οικονομικά, κοινωνικά και πνευματικά. Το περιοδικό «ΖΩΗ» στις 6 Οκτωβρίου γράφει πολύ σωστά τα παρακάτω:

Πού είναι το Κοινωνικό Κράτος;

«Η καλπάζουσα ανεργία στον ιδιωτικό τομέα και κυρίως στη νέα γενιά, η επέκταση της εργασιακής εφεδρείας και στον στενό δημόσιο τομέα, οι απώλειες στις αποδοχές των δημοσίων υπαλλήλων, οι περικοπές των συντάξεων ακόμη και στους χαμηλοσυνταξιούχους, η εξοντωτική επιβάρυνση όλων των ακινήτων, με κορύφωμα το ειδικό τέλος και τόσα άλλα, συγκλονίζουν τον ελληνικό λαό και προκαλούν καθημερινά οικογενειακά και κοινωνικά δράματα. Η ανασφάλεια, το άγνωστο μέλλον, οδηγούν σε απόγνωση και απειλούν την ψυχοσωματική υγεία και ισορροπία, με απρόβλεπτες συνέπειες. Το «κοινωνικό κράτος» πρέπει επιτέλους να αφυπνισθεί και να σκύψει με ειλικρινές ενδιαφέρον - πριν είναι αργά - στους αναξιοπαθούντες πολίτες, που είναι πολλοί, πάρα πολλοί. Οι κοινωνικοί δείκτες απεικονίζουν την τραγική πραγματικότητα. Όλα αυτά συνθέτουν το καθημερινό μαρτύριο ενός προδομένου λαού, με σοβαρές κοινωνικές και ηθικές επιπτώσεις στις οικογένειες και ιδιαίτερα στους νέους μας. Καιρός είναι η Κυβέρνηση να απαλλαγεί από την αυταρέσκειά της και να σκύψει με ειλικρινές ενδιαφέρον για να αφουγκραστεί τους μυστικούς θρήνους των αναξιοπαθούντων συνανθρώπων μας, πριν «οι ομαδικές βοές των αδικημένων εργατών φτάσουν σαν επίκληση δικαιοσύνης στα αυτιά του Κυρίου των Δυνάμεων» (Ιακώβου 5:4). Και είναι«φοβερόν το εμπεσείν εις χείρας Θεού ζώντος» (Εβρ. 1:31)».

Στην κατάσταση που βρίσκεται το Έθνος, ο Θεός και μόνον ο Θεός μπορεί να το σώσει. Καμιά δύναμη, εσωτερική ή εξωτερική, καμιά νομοθεσία, καμιά κυβέρνηση, δεν μπορεί να σταματήσει τον κατήφορο. Ο Θεός μάς προκαλεί και μάς προσκαλεί να στραφούμε σ’ Αυτόν, για να γιατρέψει, να σώσει τον τόπο μας απόλυτα, ολοκληρωτικά, μια για πάντα. Το υποσχέθηκε στο Λόγο Του: «Και αν ο λαός αυτός που φέρει το όνομά μου, προσευχηθούν με ταπείνωση και με αναζητήσουν και επιστρέψουν από τον κακό τους δρόμο, τότε εγώ θα τους ακούσω από τους ουρανούς και θα συγχωρήσω την αμαρτία τους και θα κάνω ευτυχισμένη τη χώρα τους» (Β’ Χρον. 7:14).

Μιχάλης Κανταρτζής

«Κύριε, δος μου καρδιά να διαλογίζεται τα δικά Σου, διάνοια να Σε αγαπάει,
μνήμη να Σε αναπολεί, νου να Σε εννοεί, λόγο να Σε ακολουθεί και να Σε αγαπάει».

Ιερός Αυγουστίνος