Η μεγάλη και απότομη πρόοδος της τεχνολογίας και της επιστήμης έχουν αφήσει τον άνθρωπο πίσω, κενό μετέωρο στη ζωή, δυστυχισμένο και φορτωμένο με καταστρεπτικά συμπλέγματα και άγχη. Η ύλη που λάτρευε και πίστευε ότι θα τον λυτρώσει, τον εκδικείται χωρίς έλεος. Βρίσκεται στην κατάσταση αυτή που ο Προφήτης Ηλίας είπε 700 χρόνια πριν από τον Χριστό: «Μέσα σε τόσα αγαθά είμαστε ως νεκροί» Ησαΐας 59:10.
Η πρόοδος, λοιπόν, του τεχνολογικού και επιστημονικού πολιτισμού έχει δημιουργήσει έναν άνθρωπο, που έχει ως κέντρο της ζωής του τον ίδιο τον εαυτό του. Ενδιαφέρεται για το τί θα κερδίσει, πόσα θα πάρει, και πώς θα ικανοποιήσει τον εαυτό του και μόνο τον εαυτό του ή μέχρι και το απόλυτα στενό περιβάλλον του. Όσο πιο πολύ αγωνίζεται να ικανοποιήσει τη ζωή του με υλικά αγαθά και εφήμερες γήινες απολαύσεις, τόσο πιο πολύ κενός και απελπιστικά μόνος νιώθει. Δεν ικανοποιείται με τίποτα. Και το κακό είναι ότι δεν σταματάει λίγο για να σκεφτεί αν τα υλικά αυτά αγαθά και οι ανέσεις που έχει αποκτήσει, πράγματι αξίζουν τον κόπο, την αγωνία και την ψυχική κούραση που υφίσταται για να τα αποκτήσει. Έτσι, χωρίς να το καταλαβαίνει, απομονώνεται από τις αξίες εκείνες της ζωής που μπορούν να τον γεμίσουν, να τον ευφράνουν και να τον κάνουν άνθρωπο ισορροπημένο, σωστό κι ευτυχισμένο.
Στην άσχημη αυτή κατάσταση του σύγχρονου ανθρώπου, έρχεται ο Κύριος Ιησούς Χριστός και του προσφέρει μια ολοκληρωμένη ζωή μόνιμης ειρήνης και χαράς. Τη μεγάλη αυτή ευκαιρία και προσφορά του Θεανθρώπου, ο σύγχρονος άνθρωπος μπορεί να τη δεχτεί με μεγάλη χαρά και ικανοποίηση. Είναι η μοναδική σανίδα σωτηρίας γι’ αυτόν, είναι η μόνη λύση στα πολλαπλά του προβλήματα.
Όσοι δέχτηκαν την προσφορά αυτή της καινούργιας ζωής που προσφέρει ο Ιησούς Χριστός, ελευθερώθηκαν από τα δεσμά της ύλης, τις τύψεις της συνείδησης και του τρομερού ψυχικού βάρους που κουβαλούσαν. Και όχι μόνον ελευθερώθηκαν, αλλά έγιναν καινούργιοι άνθρωποι με καινούργια εσωτερική ζωή, με καινούργιο περιβάλλον και με καινούργιες παρά πολύ ενδιαφέρουσες δραστηριότητες μέσα στην Εκκλησία και στην καθημερινή τους ζωή. Η ζωή τους απέκτησε νόημα, γέμισε από την ευλογημένη παρουσία του Θεού, από αγάπη, χαρά και ειρήνη. Ο Θεός είναι ο μόνος που αγαπά τον άνθρωπο χωρίς αντάλλαγμα, ο μόνος που ειλικρινά ενδιαφέρεται γι’ αυτόν.
Την αγάπη αυτή του Θεού τη βλέπουμε στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού, που πέθανε πάνω στο σταυρό για τη σωτηρία μας. Η θυσία του Ιησού Χριστού στο σταυρό είναι η εγγύηση του Θεού για την ολοκληρωτική σωτηρία του ανθρώπου. Γιατί, ότι κάνει ο Θεός, το κάνει τέλεια. Το τέλειο έργο του Χριστού επάνω στο σταυρό μπορεί να κάνει τον άνθρωπο καινούργιο σε όλους τους τομείς της ζωής του.
Όποιος, λοιπόν, θέλει μια καινούργια ζωή, δεν έχει παρά να ξεκινήσει, ζητώντας την από τον Θεό. Να τη ζητήσει όμως με ειλικρινή αναγνώριση της αμαρτωλότητάς του και σταθερή πίστη στο έργο της σωτηρίας του Ιησού Χριστού. Ο έξυπνος σύγχρονος άνθρωπος, αρπάζει αμέσως την εξαιρετική αυτή ευκαιρία. Πλησιάζει τον Θεό ταπεινά και με ειλικρίνεια του λέει: «Κύριε, απέτυχα να βρω την ειρήνη και τη χαρά με τις δικές μου δυνάμεις. Έζησα μακριά Σου. Τώρα επιστρέφω σε Σένα. Επιστρέφω στην Εκκλησία Σου. Θέλω να ζήσω μια καινούρια ζωή. Μια ζωή μαζί Σου. Κύριε ελέησέ με σε παρακαλώ». Και ο Θεός, που δεν αρνήθηκε ποτέ και σε κανέναν αυτή την καινούργια ζωή, θα του τη δώσει αμέσως. Τότε θα καταλάβει ο άνθρωπος τι έχανε τόσο καιρό. Και θα αρχίσει να καταλαβαίνει την τεράστια σημασία της Εκκλησίας στη ζωή του. Διότι η Εκκλησία είναι ο Θεάνθρωπος Ιησούς Χριστός παρατεινόμενος στους αιώνες. Είναι η ζωντανή παρουσία Του μεταξύ των ανθρώπων. Και είναι δωρεάν. Αξίζει να ζεις μακριά από μια τέτοια υπέροχη ζωή;