Σεπτέμβριος - Οκτώβριος 2018
Τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης και η Μοναξιά
Είναι σήμερα παραδεκτό ότι τα λεγόμενα μέσα κοινωνικής δικτύωσης (social media), όπως είναι το Facebook, το Messenger, το Instagram, το Viber και άλλες εφαρμογές έφεραν μια επανάσταση στη μεταξύ μας επικοινωνία. Σήμερα, είναι πλέον εφικτό στον καθένα ενήλικο, ακόμα και ανήλικο, να έχει πρόσβαση σε «φίλους». Η επικοινωνία πολλές φορές βοηθά και είναι χρήσιμη.
Μελέτες όμως πανεπιστημίων επισημαίνουν τον κίνδυνο από την υπερβολική χρήση των κινητών τηλεφώνων και των tablets, καθώς και των ηλεκτρονικών υπολογιστών. Πολλοί είναι εκείνοι που «συνομιλούν» για ώρες ατελείωτες με πρόσωπα τα οποία τους είναι άγνωστα και ποτέ τους δεν τα συνάντησαν, μα ούτε πρόκειται να τα συναντήσουν. Αναζητούν βέβαια τη διέξοδο από προβλήματα που τους καταπιέζουν. Η μοναξιά, η έλλειψη αγάπης στο οικογενειακό περιβάλλον και άλλα ψυχολογικά προβλήματα αναζητούν επίμονα τη λύση τους. Ατελείωτες είναι οι ώρες που ξοδεύονται πίσω από μια ψυχρή οθόνη με ένα πληκτρολόγιο.
Ίσως κάποιες φορές, να υπάρχει κάποια έστω και μικρή βοήθεια. Η βοήθεια αυτή, όμως, είναι στιγμιαία και αποτελεί μια παρένθεση. Τα προβλήματα συνεχίζουν να παραμένουν άλυτα και οι ανάγκες να παραμένουν ακάλυπτες. Ο πόθος της επικοινωνίας μας και η επιθυμία για την αγάπη δεν βρίσκουν ανταπόκριση. Τις περισσότερες φορές, οι άνθρωποι «κρύβονται». Άλλα υπόσχονται, άλλα λένε και άλλα στην πραγματικότητα επιθυμούν. Γι’ αυτό οι παγίδες και οι κίνδυνοι παραμένουν κρυμμένοι.
Από την άποψη αυτή, η επανάσταση από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης δεν ήταν αυτή που περιμέναμε. Τα κινητά τηλέφωνα, τα tablets και οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές δεν μπορούν να αντικαταστήσουν τη ζωντανή μας επικοινωνία με Εκείνον, που είναι ο πραγματικός μας φίλος και μας αγαπά. Εκείνος γνωρίζει την κάθε μας ανάγκη και η αγάπη Του φανερώνεται με τη βοήθειά Του και τη στήριξή Του. Τα λόγια του Χριστού είναι συντροφιά μας στις ώρες της μοναξιάς μας. Τα λόγια Του είναι η παρηγοριά μας, όταν οι θλίψεις μάς επισκέπτονται μέσα από τα γεγονότα της καθημερινής μας ζωής.
«Μέσα στο πλήθος της αμηχανίας μου, όταν το άγχος με βασάνιζε μέσα μου, οι παρηγοριές σου απάλαιναν την ψυχή μου» (Ψαλμός 94:19).
Δημήτρης Κοντογούρης