Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2018

Χριστουγεννιάτικες Χαρές…

Μέσα Νοέμβρη και τα φώτα των Χριστουγέννων ήδη άναψαν. Οι βιτρίνες στολίστηκαν γιορτινά και τα ψώνια άρχισαν.

Χριστούγεννα. Η ελπίδα για περισσότερα ευρώ στα ταμεία των εμπορικών καταστημάτων. Η προσμονή της αθώας παιδικής καρδιάς για το χριστουγεννιάτικο δώρο που θα φέρει ο Αι Βασίλης. Η φαντασία της νοικοκυράς στη γιορτινή διακόσμηση του σπιτιού και η δημιουργικότητα στην κουζίνα της.

Χαρούμενα κι ευτυχισμένα Χριστούγεννα!

Για όλους; Δυστυχώς όχι. Υπάρχει και μια άλλη πλευρά. Η πλευρά που συνήθως ξεχνούμε ή κάνουμε πως ξεχνούμε, που μένει δίπλα μας, που ακουμπά στο πετσί μας, αλλά αρνούμαστε την ύπαρξή της.

Η ψεύτικη χαρά πλανιέται σαν πικρή μυρωδιά στον αέρα, πάνω από τα φωτάκια και τα στολίδια. Η ταλαιπωρημένη ψυχή την οσμίζεται και ο πόνος γίνεται μεγαλύτερος. Δεν είναι τυχαίοι οι αριθμοί των στατιστικών στοιχείων που ανεβάζουν κατακόρυφα τις μέρες αυτές τον αριθμό των τάσεων αυτοκαταστροφής, της απόπειρας αυτοκτονίας, των ψυχολογικών προβλημάτων, της κατάθλιψης, της μελαγχολίας….. Η ένταση της θλίψης, της απογοήτευσης, της λύπης, του άγχους, παίρνουν αβάσταχτες διαστάσεις για πολλούς ανθρώπους τις μέρες των Χριστουγέννων.

Κι είναι τότε που ρωτά η καρδιά: Γιατί; Δεν είναι ίδια η χαρά για όλους; Η γέννηση του Χριστού, το χαρμόσυνο μήνυμα των Χριστουγέννων, η υπόσχεση για απελευθέρωση, ανασασμό, ανάπαυση, σωτηρία, δεν αφορά όλους;

Η απάντηση απλή, λιτή, αληθινή, ανεπιτήδευτη: Χριστούγεννα χωρίς το Χριστό είναι η μάταιη προσπάθεια να καλύψουμε προσωρινά τη δυστυχία της καθημερινής ζωής, να κρύψουμε το κενό και την πλήξη της πραγματικότητας, να σπρώξουμε κάτω από το χαλί τα προβλήματα, την αγωνία, το άγχος και την ανησυχία μας για το μέλλον και τη ζωή μας και να προσποιηθούμε πως απολαμβάνουμε την ξενοιασιά, την ευθυμία, την τέρψη, και την ευδαιμονία των γιορτινών ημερών.

Χριστούγεννα χωρίς Χριστό είναι ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ ΤΟΥ ΖΗΝ!

Ουρανία Σπανοπούλου