Νοέμβριος -  Δεκέμβριος 2024

Χριστουγεννιάτικη Ιστορία

Μία μέρα ένας ταχυδρόμος χτύπησε την πόρτα ενός σπιτιού. Μία παιδική φωνή ακούστηκε πίσω από την πόρτα να λέει:

– Αμέσως, παρακαλώ περιμένετε λίγο!

Μετά από λίγα λεπτά ο ταχυδρόμος άρχισε να χτυπά ξανά την πόρτα. Η φωνή ενός μικρού κοριτσιού ακούστηκε πίσω από την πόρτα:

– Αν βιάζεστε, αφήστε τα γράμματα στο χαλάκι.

Ο ταχυδρόμος, θυμωμένος, απάντησε:

– Έχετε μια επιστολή που απαιτεί την υπογραφή σας. Θα περιμένω.

Πέρασε λίγη ώρα μέχρι να ανοίξει η πόρτα. Όλος του ο θυμός έσβησε αμέσως. Ένα κοριτσάκι με καροτσάκι, χωρίς πόδια, αλλά με γουρλωμένα μάτια, τον παρακολουθούσε, χαμογέλασε και είπε:

– Σας ευχαριστούμε για την υπομονή σας. Καλημέρα!

Ο ταχυδρόμος, κάθε φορά που χτυπούσε την πόρτα, πλέον περίμενε υπομονετικά να φτάσει το κοριτσάκι, που άρχισε να του κάνει διάφορες ερωτήσεις: «Πώς σε λένε; Σου αρέσει αυτό που κάνεις; Έχεις παιδιά; Πόσα γράμματα πρέπει να παραδώσεις σήμερα;»

Τότε, ο ταχυδρόμος πήρε θάρρος και άρχισε κι εκείνος να την ρωτά. Τη ρώτησε για τα πόδια της, αλλά εκείνη δεν θύμωσε και του απάντησε χαμογελώντας:

– Δεν μπορώ να περπατήσω, γιατί γεννήθηκα χωρίς αυτά. Ο μπαμπάς λέει πάντα ότι η καρδιά μου είναι τόσο μεγάλη που έχει τα δικά της πόδια. Κάθε μήνα βάζω χρήματα σε αυτόν τον κουμπαρά και όταν γεμίσει, ο μπαμπάς θα μου αγοράσει προσθετικά πόδια και θα μπορώ να περπατήσω κι εγώ.

Έγιναν καλοί φίλοι. Ήρθε το φθινόπωρο, μαζί και οι βροχές. Το κοριτσάκι παρατήρησε πως τα παπούτσια του ήταν σάπια. Όταν πλησίαζαν τα Χριστούγεννα, ο ταχυδρόμος αποφάσισε να μην πάει με άδεια χέρια και αγόρασε ένα κουτί καραμέλες. Χτύπησε την πόρτα, της έδωσε το γράμμα, και μαζί και το κουτί. Ήταν τόσο ενθουσιασμένη. Γύρισε και στο τραπέζι πίσω της, πήρε ένα μεγάλο κουτί και του ζήτησε να το πάρει στο σπίτι του.

– Δεν μπορώ να δεχτώ κάτι τέτοιο.

– Νόμιζα ότι ήμασταν φίλοι, αν δεν δεχτείς, θα στεναχωρηθώ πολύ τα Χριστούγεννα.

Στο άκουσμα αυτό, ο ταχυδρόμος πήρε το δώρο και έφυγε, ευχαριστώντας το κοριτσάκι. Στο σπίτι, όταν άνοιξε το κουτί, βρήκε ένα καινούργιο ζευγάρι πανάκριβες μπότες και ένα σημείωμα: «Για τον καλό μου φίλο! Τώρα θα μπορείς να περπατάς χωρίς να βρέχονται τα πόδια σου».

Τα μάτια του ταχυδρόμου βούρκωσαν. Συνειδητοποίησε, όμως, ότι μέσα στο κουτί υπήρχαν και μερικά απομεινάρια από τον κουμπαρά, που μάλλον είχε σπάσει το κοριτσάκι για να του αγοράσει το ζευγάρι μπότες. Την επόμενη μέρα πήγε στο αφεντικό του και του είπε:

– Κύριε, αλλάξτε μου διαδρομή. Αυτό το παιδί εγκατέλειψε το όνειρό του να περπατήσει, για να μπορώ να περπατώ χωρίς να βρέχονται τα πόδια μου. Δεν μπορώ να την αντικρίσω άλλο. Ντρέπομαι.

Όταν το αφεντικό άκουσε για αυτή τη σπουδαία χειρονομία από ένα παιδί, οργάνωσε έναν έρανο. Την ημέρα των Χριστουγέννων ο ταχυδρόμος χτύπησε την πόρτα. Η πόρτα άνοιξε γρήγορα αυτή τη φορά και ο πατέρας βγήκε με το κοριτσάκι στην αγκαλιά του. Δεν ήταν μόνον ο ταχυδρόμος, αλλά το αφεντικό του και όλοι οι ταχυδρόμοι της πόλης. Το κοριτσάκι ξαφνιάστηκε με αυτό που είδε. Ο ταχυδρόμος κράταγε ένα κουτί, που το έδωσε στον πατέρα της, μαζί με ένα σημείωμα για το κοριτσάκι.

Στο κουτί υπήρχαν προσθετικά πόδια για να περπατήσει το κοριτσάκι και το σημείωμα έλεγε: «Για την καλύτερή μας φίλη. Τώρα θα μπορείς να περπατήσεις, αλλά η καρδιά σου είναι τόσο μεγάλη που έχει τα δικά της πόδια, έτοιμη να τρέξει για να κάνει καλό ακόμα και σε ένα ταχυδρόμο».

Επομένως, σε όποια κατάσταση κι αν βρίσκεσαι, αν έχεις καρδιά γεμάτη αγάπη, χαμόγελο στα χείλη και ζεστό λόγο, οι γύρω σου θα πλουτίσουν.