Ιανουάριος - Φεβρουάριος 2022
Η Θερμή Προσευχή
Πρέπει να γνωρίζωμεν ότι είναι αδύνατον να κάμωμεν έργα καλά χωρίς προσπάθεια. Μετά την θεληματική μας πτώσιν εις την αμαρτίαν, η Βασιλεία του Θεού δεν κερδίζεται άλλως παρά δια της βίας «και βιασταί αρπάζουσιν αυτήν». Διατί μόνον η στενή πύλη και η στενή οδός οδηγούν εις την ζωήν. Ποίος κάμνει στενή την οδόν των εκλεκτών; Ο κόσμος πιέζει τους εκλεκτούς, ο διάβολος τους πιέζει, η σάρξ τους πιέζει, αυτά κάμνουν στενήν την οδόν μας εις την Βασιλείαν των Ουρανών.
Μη φείδεσαι τον εαυτόν σου, αλλά προσεύχου με ζέσι και αν ακόμη έχης κοπιάση όλην την ημέραν. Μη παραμελής την αγία προσευχή. Προσευχήσου μέχρι τέλους εις τον Θεόν με όλη την καρδία σου. Διότι αυτό είναι καθήκον σου απέναντι του Θεού. Εφόσον έθεσες την χείρα επάνω εις το άροτρο, μη βλέπης οπίσω. Αν επιτρέψης εις τον εαυτό σου να προσεύχεται χωρίς προσοχή και όχι με την καρδιά σου, μη υπάγης εις την κλίνη σου (αν προσεύχεσαι την νύκτα) μέχρις ότου καθαρίσης με τα δάκρυά σου ενώπιον του Θεού την αμαρτία σου. Αυτό όμως δεν ημπορεί να το κάμη ο καθένας, αλλά μόνον οι τέλειοι. Πρόσεχε, λοιπόν, να μη βάλλης ως εμπόδιο την σάρκα σου ενώπιον του Θεού, αλλά περιφρόνει χάριν Αυτού την σωματική ανάπαυσιν. Αν έχης ως κανόνα της ζωής σου να λέγης ορισμένο αριθμόν προσευχών, είτε αυταί είναι μακραί, είτε βραχείαι, λέγε τες καλώς. Αναγίνωσκε τας προσευχάς με συναίσθησιν βαθείαν και μη κάμης αυτήν την εργασία του Θεού με την καρδιά σου διηρημένη εις δύο, ούτως ώστε το έν μέρος αυτής να ανήκη εις Αυτόν και το άλλο ήμιση εις την σάρκα σου.
Ο Θεός είναι Θεός ζηλωτής και δεν θα ανεχθή την διπλοπροσωπία σου. Θα σε παραδώση εις τον διάβολο και ο διάβολος δεν θα αφήση την καρδιά σου να αναπαυθή, διότι τον Θεό περιεφρόνησες, ο οποίος είναι η πραγματική ειρήνη της καρδίας σου, και πάντοτε θα κάμη ό,τι είναι δια τον καλόν σου, δια να κρατή την καρδιά σου πλησίον Του. Διότι κάθε ανειλικρινής προσευχή απομακρύνει την καρδιά σου από τον Θεό και την κάμνει έχθρα σου, ενώ κάθε θερμή προσευχή προσεγγίζει την καρδιά σου προς τον Θεό και την κάμνει θεία. Έσο, λοιπόν, βέβαιος ότι αν σπεύδης και βιάζεσαι εις τας προσευχάς σου δια να αναπαύσης το σώμα σου, θα χάσης και την σωματική και την πνευματική ανάπαυσι. Ω, με πόσους κόπους, ιδρώτα και δάκρυα κερδίζεται η προσέγγισις της καρδίας μας προς τον Θεόν! … Εκείνος μας λυπείται και επιθυμεί να επιστρέψωμεν εις Αυτόν με όλην την καρδίαν μας. Εκείνος επιθυμεί να ανήκωμεν πάντοτε εις Αυτόν.
(«Η εν Χριστώ Ζωή», Αγ. Ιωάν. της Κροστάνδης, σελ.78, 79)