Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2020

Χριστούγεννα στη Φυλακή

Πριν από χρόνια, διηγείται ένας ιεροκήρυκας, με κάλεσαν για να κηρύξω στις κρατικές φυλακές. Απ’ όλους τους φυλακισμένους ξεχώριζε κάποιος εξαιτίας της φοβερής του μορφής. Μετά το τέλος του κηρύγματος, με πλησίασε ο Διευθυντής των φυλακών και άρχισε να μου διηγείται την ιστορία αυτού του ανθρώπου:

«Πριν έξι χρόνια, αναγκάστηκα να περάσω την παραμονή των Χριστουγέννων στο γραφείο μου. Την άλλη μέρα, το πρωί των Χριστουγέννων, είχα ξεκινήσει για το σπίτι μου, βγήκα απ’ τη φυλακή και κατάλαβα ότι κάποιος με ακολουθούσε. Γύρισα και είδα ένα κοριτσάκι, που κρατούσε ένα δέμα. Το ρώτησα τι ήθελε και μου απάντησε πως ήθελε να δει τον πατέρα της. Στην αρχή αρνήθηκα, αλλά το βλέμμα της με συγκίνησε. Γυρίσαμε στη φυλακή και διέταξα το φύλακα να φέρει τον κατάδικο. Μόλις ο κατάδικος είδε το παιδί του, θύμωσε. Τότε η Νέλλη, το κοριτσάκι, άνοιξε το δέμα, έβγαλε μια μπούκλα από ξανθά μαλλιά και την έδωσε στον πατέρα της. Ήταν του μικρού της αδελφού, του Τζίμη, που είχε πεθάνει πριν από λίγες μέρες. Ο κατάδικος πατέρας ξέσπασε σε λυγμούς.»

Σκέφτηκες ποτέ, πόσο όμορφα είναι που ο πατέρας σου βρίσκεται κάθε μέρα κοντά σου ιδιαίτερα αυτές τις μέρες των Χριστουγέννων; Πώς θα αισθανόσουν αν βρισκόταν στη φυλακή;

Αισθάνεσαι ευγνωμοσύνη στον Θεό γι’ αυτούς; Τους ευχαριστείς με τα λόγια σου, την υπακοή σου και με την πρόοδό σου στο σχολείο;

Αν όχι, να θυμάσαι τη Νέλλη και όλα τα παιδιά που τυχόν βρίσκονται στη θέση της. Να θυμάσαι αυτούς που βρίσκονται στη φυλακή, μακριά από τους αγαπημένους τους, με την καρδιά τους γεμάτη πίκρα, μίσος, θυμό και απόγνωση. Να θυμάσαι ακόμη πως ο Θεός μπορεί να σώσει ακόμη και τους πιο αμαρτωλούς ανθρώπους και να τους οδηγήσει σε μια ευτυχισμένη ζωή.