Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2012
Η προσευχή είναι μεγάλο όπλο, στολίδι υπέροχο η ευχή, καταφύγιο ασφάλειας και λιμάνι ηρεμίας, θησαυρός αγαθών και πλούτου, που κανείς δεν μπορεί να τον αρπάξει. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι η προσεχή είναι το τείχος των πιστών, είναι το ακαταμάχητο όπλο μας, είναι μέσο καθαρμού της ψυχής μας, είναι η απολύτρωση από τα αμαρτήματά μας, είναι πηγή μυρίων αγαθών. Γιατί, προσευχή δεν είναι τίποτε άλλο, παρά διάλογος με τον Θεό και συνομιλία με τον Κύριο των όλων. Ποιος θα μπορούσε να είναι πιο ευτυχισμένος από εκείνον που αξιώνεται να συνομιλεί συνεχώς με τον Θεό;
Αν κανείς βρει και μιλήσει με άνθρωπο ταπεινό και ευλαβή, καρπώνεται μεγάλη ωφέλεια από αυτόν. Εκείνος που αξιώνεται να μιλήσει με τον Θεό, πόσα άραγε αγαθά δεν θα απολαύσει; Η προσευχή λοιπόν είναι ένας διάλογος προσωπικός με τον ίδιο τον Θεό. Μπορούμε επίσης να πούμε πως η προσευχή είναι θαυματουργικό φάρμακο, αλλά όμως, αν δε γνωρίζουμε πώς να το χρησιμοποιούμε, δεν καρπωνόμαστε την ωφέλειά του.
(Προσευχή: Πρεσβ. Ηλίας Γ. Διακουμάκος, σελ.11,12)