Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2013

Να προσεύχεσθε για την Εκκλησία, για τον κόσμο, για όλους. Όλη η χριστιανοσύνη είναι μέσα στην ευχή. Αν προσεύχεσθε μόνο για τον εαυτό σας, αυτό κρύβει ιδιοτέλεια. Ενώ, όταν προσεύχεσθε για την Εκκλησία, μέσα στην Εκκλησία, μέσα στην Εκκλησία είστε κι εσείς. Στην Εκκλησία είναι ο Χριστός, ενωμένος με την Εκκλησία αλλά και με τον Πατέρα και με το Άγιο Πνεύμα. Η Αγία Τριάδα και η Εκκλησία είναι ένα. Η λαχτάρα σας πρέπει να είναι πάνω σ’ αυτό, στο να αγιάσει ο κόσμος, να γίνουν όλοι του Χριστού. Τότε μπαίνετε στην Εκκλησία, ζείτε στη χαρά του Παραδείσου, στον Θεό, γιατί όλο το πλήρωμα της θεότητας κατοικεί στην Εκκλησία.

Είμαστε όλοι ένα σώμα, με κεφαλή τον Χριστό. Όλοι είμαστε Εκκλησία. Η θρησκεία μας αυτό το μεγαλείο έχει, ενώνει τον κόσμο νοερώς. Η δύναμη της προσευχής είναι μεγάλη, πολύ μεγάλη, κυρίως όταν γίνεται από πολλούς αδελφούς. Στην κοινή προσευχή ενούνται όλοι. Να νιώθουμε τον πλησίον μας, το αγαλλίαμά μας, τον θησαυρό μας. Όλα είναι εύκολα εν Χριστώ. Ο Χριστός είναι το κέντρο, όλοι συντρέχουν προς το κέντρο και ενώνονται εν ενί πνεύματι και μια καρδία. Κάτι τέτοιο συνέβη κατά την Πεντηκοστή. Όταν όλοι ακροώνται την ίδια ώρα, στον ίδιο χώρο το Ψαλτήρι κι όλα τα αναγνώσματα, ενούνται στην ακρόαση με τη χάρι του Θεού, γιατί αυτό που λέει ο αναγνώστης, τα ακούνε και συμμετέχουν όλοι. Η δύναμη των πολλών πολλαπλασιάζεται, σαν να βλέπουν ένα ωραίο πράγμα και το κοιτάζουν όλοι μαζί με λαχτάρα. Έ, η όρασή τους, που σμίγει σ’ αυτό το ωραίο, τους ενώνει. Παράδειγμα, η λύτρωση του Αποστόλου Πέτρου απ’ τη φυλακή: «Προσευχή δε ήν εκτενής, γινομένη υπό της εκκλησίας». Αυτή η προσευχή έβγαλε τον Πέτρο απ’ τα δεσμά της φυλακής.

(ΒΙΟΙ ΚΑΙ ΛΟΓΟΙ, Γέροντος Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου, σελ. 34-35).