Έπειτα πρέπει να κρατάει κατά τη διάρκεια της ημέρας την προσευχή αυτή στο νου και να την επαναλαμβάνει όσο μπορεί πιο συχνά στη σκέψη του ή ψιθυριστά ή και με δυνατή φωνή, όταν είναι μόνος του και δεν τον ακούνε άλλοι. Στο λεωφορείο, στο δρόμο, στη δουλειά, οπουδήποτε και οποτεδήποτε, όταν υπάρχει ευκαιρία, ας προσηλώνουμε την προσοχή μας ολόκληρη στην προσευχή και πάλι και πάλι με σταθερότητα. Έτσι γεμίζει η ημέρα μας ως το βράδυ που θα ξαναδιαβάσουμε την εσπερινή μας προσεχή στη σιγή της βραδιάς προτού να πέσουμε στο κρεβάτι για ύπνο.

Αυτή η άσκηση είναι καλή και γι’ αυτούς που δεν έχουν τη δυνατότητα της μόνωσης, η οποία είναι αναγκαία για μια κανονική πρωινή ή βραδινή πνευματική περισυλλογή και προσευχή γιατί η προσευχή αυτή μπορεί να γίνει οπουδήποτε και οποτεδήποτε. Η εσωτερική μόνωση εδώ αντικαθιστά την εξωτερική μόνωση που δεν είναι πραγματοποιήσιμη.

Η συχνή επανάληψη είναι απαραίτητη. Χτυπώντας συνεχώς τα φτερά του το πουλί μπορεί να πετάξει πάνω από τα σύννεφα. Ο κολυμβητής πρέπει να κουνήσει τα χέρια του αναρίθμητες φορές για να φτάσει από τ’ ανοιχτά στην ακτή. Αν πάψει το πουλί να πετάει, θα πέσει αναγκαστικά στη γη. Κι ο κολυμβητής που θα πάψει να χρησιμοποιεί τα χέρια του, υπάρχει κίνδυνος να βυθιστεί στα σκοτεινά βάθη της θάλασσας.

Κάνε την προσευχή σου μ’ αυτόν τον τρόπο ώρα την ώρα, μέρα τη μέρα, χωρίς να αποκάμνεις. Κάνε την προσευχή σου με απλότητα, χωρίς βιασύνη, ακόμα και χωρίς πνευματική περισυλλογή, αν δεν έχεις διαθέσιμο χρόνο γι’ αυτή, χωρίς οποιαδήποτε άλλη φροντίδα. «Μη μεριμνήσετε εις την αύριον» (Ματθ. 5:34). Θα πάρεις την απάντηση στον καιρό της.

(Τίτο Κολλιάντερ, «Ο δρόμος των Ασκητών», σελ. 99,100)