Ιανουάριος - Φεβρουάριος 2013
Οι μεγαλύτερες συγκλονιστικές αλλαγές που έγιναν στην Πατρίδα μας είναι οι αλλαγές που πραγματοποιήθηκαν στα τελευταία 50 χρόνια. Ποτέ άλλοτε στην ιστορία της, η αγαπημένη μας Ελλάδα, δεν έζησε τόσο μεγάλες και δυναμικές αλλαγές σε πολλούς τομείς.
Οι αλλαγές αυτές έχουν δημιουργήσει τεράστια προβλήματα, που κάνουν μεν τη ζωή πιο εύκολη με τα τεχνικά και οικονομικά επιτεύγματα, αλλά πιο άχαρη και αγχώδη με την απομάκρυνση του ανθρώπου από τη φυσιολογική, απλή ζωή.
Το τραγικό της όλης αυτής αλλαγής και προόδου είναι ότι ο σύγχρονος Έλληνας δεν έγινε ούτε καλύτερος ούτε πιο ευτυχισμένος, ενώ σαν συνέπεια της πτώσης της «ανθρώπινης» ζωής είναι η διαμόρφωση μιας κοινωνίας-ζούγκλας. Ο άνθρωπος, φορτωμένος με άγχη, άγνωστα πριν από την τελευταία αυτή «πρόοδο», συγκρούεται με το συνάνθρωπό του και κυριολεκτικά «σβήνει», ζαλισμένος από τα ηρεμιστικά και τα καυσαέρια.
Το πιο θαυμαστό της σύγχρονης ζωής είναι ότι ο Θεός είναι ο ίδιος «χθες και σήμερα και στους αιώνες». Ο Θεός, ο Παντοδύναμος και Πανάγαθος, δεν αλλάζει με τίποτα. Δεν αλλάζει στον Εαυτό Του, ούτε και στη συμπεριφορά του με τον Έλληνα, το σύγχρονο ταλαιπωρημένο Έλληνα, που προσπαθεί μακριά από Εκείνον να βρει τη χαρά. Ναι! Το πιο θαυμαστό, το πιο αισιόδοξο, το πιο ενθαρρυντικό για το σύγχρονο Έλληνα είναι ότι ο Θεός δεν αλλάζει. Συνεχίζει να αγαπά τον Έλληνα,όπως βέβαια και κάθε άνθρωπο, και συνεχίζει να τον περιμένει να επιστρέψει σ’ Αυτόν, για να γίνει για πάντα ευτυχισμένος και χαρούμενος.
Ο Θεός, ο Παντοδύναμος και Πανάγαθος Κύριος, όπως πάντοτε αγαπούσε τον Έλληνα, έτσι και σήμερα συνεχίζει να τον αγαπά. Ο σύγχρονος Έλληνας, πνιγμένος στην απάνθρωπη σύγχρονη ζωή, κάνει λάθος να νομίζει ότι ο Θεός τον ξέχασε.
Ο Θεός δεν είναι κακός. Δεν έχει απωθημένα για κανέναν, δεν εκδικείται, δεν περιφρονεί κανέναν. Όσο ο Έλληνας ζει, ο Θεός τον περιμένει με υπομονή να γυρίσει κοντά Του. Η αγάπη του Θεού είναι μοναδική. Ο Θεός αγαπά τον Έλληνα και θέλει να τον βοηθήσει, δεν θέλει να τον καταδικάσει. Είναι έτοιμος και πρόθυμος να συγχωρήσει όλη του τη ζωή. Είναι στη διάθεσή Του να τον κάνει έναν καινούργιο άνθρωπο, δυνατό, σωστό, επιτυχημένο. Ο Θεός, σαν Πατέρας πλούσιος και δυνατός, μπορεί να ικανοποιήσει όλες τις ανθρώπινες ανάγκες του και να εκπληρώσει όλες του τις αγαθές προσδοκίες. Κι όλα αυτά από αγάπη και μόνον από αγάπη. Εκείνο που μένει στο σύγχρονο Έλληνα, είναι να επιστρέψει στον Θεό και να Του πει: «Ήμαρτον Κύριε. Συγχώρεσέ με για όλα. Άρχισε μια νέα ζωή μέσα μου. Σου παραδίδομαι και Σε εμπιστεύομαι».
Υπάρχει, λοιπόν, ελπίδα για τον Έλληνα. Υπάρχει ελπίδα, γιατί ο Θεός αγαπάει τον Έλληνα.
Μιχάλης Κανταρτζής
Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2012
Ευτυχισμένοι είναι αυτοί που παραμένουν στις παλαιές κοινωνικές, οικογενειακές, ελληνικές και χριστιανικές παραδόσεις.
Δυστυχισμένοι και αγχώδεις αυτοί που αγκαλιάζουν αβασάνιστα τις καινούργιες και εισαγόμενες παραδόσεις και συνήθειες.
Ποιες είναι όμως οι καινούργιες αυτές παραδόσεις που θα κυριαρχήσουν στο μέλλον;
1.Οι μισοί γάμοι θα καταλήξουν σε διαζύγιο. Το διαζύγιο θα είναι η πρόχειρη, εύκολη λύση. Τα αντρόγυνα θα χωρίζουν για ασήμαντους και ιδιοτελείς λόγους.
2.Οι ενήλικες νιώθουν και θα νιώθουν περισσότερο ότι έχουν λιγότερους στενούς φίλους, σε σχέση με τους ενήλικες του παρελθόντος.
3.Η σύγχρονη αγχώδης και πολυάσχολη ζωή θα απομακρύνει τον άνθρωπο από τον συνάνθρωπο. Κάθε χρόνο, όλο και κι περισσότερο οι μεγάλοι θα ζουν μόνοι, μακριά από τα αγαπητά τους πρόσωπα και τους φίλους τους. Η στενή τους παρέα θα είναι κάποιο σκυλάκι ή γατάκι.
4.Η ανασφάλεια, η καχυποψία, οι πικρές εμπειρίες από τις οργισμένες ομάδες, αυτή καθαυτή η ψυχοσύνθεση του σύγχρονου ανθρώπου, θα τον οδηγεί να απέχει από ομάδες ανθρώπων, από κόμματα και θρησκευτικές αδελφότητες.
5.Το ποσοστό των νέων που θεωρούν καθήκον τους να υπηρετήσουν την πατρίδα θα λιγοστεύει. Η σύγχρονη εγωκεντρική και ιδιοτελής ζωή θα εξασθενεί κάθε χρόνο και περισσότερο την αγάπη προς την πατρίδα.
6.Το ποσοστό αυτών που δηλώνουν ότι θα είναι παρόντες σε κάποια εκδήλωση, αλλά δεν θα πηγαίνουν, θα μεγαλώνει. Η ανευθυνότητα στις ανθρώπινες σχέσεις και υποχρεώσεις θα πάρει ανησυχητικές διαστάσεις.
Η αλλαγή αυτή στις παραδόσεις συμβαίνει, επειδή ο άνθρωπος έχει αποβάλει τον Θεό από τη ζωή του. Η διαμόρφωση της σύγχρονης ζωής τον έχει οδηγήσει στο συμπέρασμα ότι όλα γύρω του πρέπει να ικανοποιούν τις προσωπικές του ανάγκες. Σε κομματική συγκέντρωση νεολαίας επικρατούσε το σύνθημα ότι «οι νέοι δεν έχουν υποχρεώσεις, έχουν μόνο δικαιώματα». Τέτοια συνθήματα κάνουν τον άνθρωπο ιδιοτελή, ανεύθυνο και επικίνδυνο για την κοινωνία. Η απόρριψη των δικαιωμάτων των άλλων, όπως τα δικαιώματα των παιδιών στο γάμο, η υποχρέωση και η αγάπη στην πατρίδα, η αγάπη και η φροντίδα των φίλων, των συνανθρώπων μας, η ασυνέπεια στις υποχρεώσεις μας, έχουν κάνει την κοινωνία μας ζούγκλα και τον άνθρωπο εγωιστή και ανεύθυνο.
Αντίθετα στις σύγχρονες αυτές καταστροφικές τάσεις, η χριστιανική ζωή και πίστη παραμένουν ο βράχος πάνω στον οποίο μπορεί να κτίσει κανείς την ατομική και κοινωνική του ζωή. Το «αγαπάτε αλλήλους», το ενδιαφέρον για το συνάνθρωπο και την πατρίδα, η φιλία, η αφοσίωση στην οικογένεια και η συνέπεια και ο σεβασμός στις σχέσεις μας παραμένουν οι αρετές και οι αξίες που, όχι μόνον κρατούν την κοινωνία, αλλά και ικανοποιούν βαθιά κάθε άνθρωπο.
Η ευτυχία ήταν, είναι και θα είναι η προσφορά μας σε χρόνο, κόπο και αγαθά για το συνάνθρωπό μας, την πατρίδα μας και γι’ αυτούς που έχουν την ανάγκη μας. Το παράδειγμα του Ιησού Χριστού (Ιωάν. 3:16) που «έδωσε» τον εαυτό Του για τη σωτηρία του κάθε ανθρώπου, παραμένει η πηγή της πραγματικής ζωής. Η αγάπη, ο σεβασμός και η προσφορά μας στη ζωή για τους άλλους δίνουν το βαθύ εκείνο νόημα στη ζωή, που οι καινούργιες παραδόσεις δεν μπορούν να δώσουν.
Μιχάλης Κανταρτζής
Σεπτέμβριος - Οκτώβριος 2012
Το ιδανικό της φυλής μας, «Πατρίδα, Θρησκεία, Οικογένεια», διατήρησε μέσα στους αιώνες την ελληνικότητά μας, την ορθόδοξη πίστη και την οικογένεια. Η δύναμη που αναβλύζει απ’ αυτά τα ιδανικά, είναι η μόνη δύναμη που μπορεί να κρατήσει την Πατρίδα μας ενωμένη, πνευματική, με την οικογένεια ως το βασικό θεμέλιο της ελληνικής κοινωνίας.
Ο Πετρόμπεης Μαυρομιχάλης γράφοντας στο Θεόδωρο Κολοκοτρώνη, μετά το θρίαμβο στα Δεκεμβριανά, τονίζει τη σπουδαιότητα της πίστης στον Θεό και τη δύναμη του σταυρού με τα παρακάτω λόγια: «… Ιδού ο Θεός μεθ’ υμών, ο οποίος επάταξεν έθνη πολλά και απέκτεινε βασιλείς κραταιούς. Ο Παντοκράτωρ Θεός δεν μας αφήνει εις την διάκρισιν του εχθρού. Όχι, όχι βέβαια, αλλά είναι σύμμαχός μας κατά πάντα, καθώς εμπράκτως πολλάκις το είδομεν και άμποτε εις το εξής δια της δυνάμεως του τιμίου και ζωοποιού Σταυρού και δια της ενεργείας και γενναιότητός σας ν’ αφανισθή ο εχθρός εξ ολοκλήρου».
Ιούλιος - Αύγουστος 2012
Έχουμε μπει στο καλοκαίρι. Το περιμέναμε με αγωνία, να ξεφύγουμε έστω και λίγο από την πόλη, στον καθαρό αέρα, στην καταγάλανη θάλασσα, να ξεκουράσουμε το πνεύμα και το σώμα μας. Να βρεθούμε μέσα στο μεγαλείο της φύσης, μακριά από της πόλης το τσιμέντο. Το έχουμε πράγματι τόση ανάγκη! Ο χειμώνας που πέρασε ήταν πολύ κουραστικός, περισσότερο ψυχικά και πνευματικά, με τα ποικίλα προβλήματα της πνευματικής και οικονομικής κρίσης που περνά η χώρα μας, η Ελλάδα.
Ιούλιος - Αύγουστος 2012
Κάθε ειλικρινής πατριώτης μας και κάθε ειλικρινής Χριστιανός γνωρίζει πολύ καλά ότι η αγαπημένη πατρίδα περνάει πάρα πολύ δύσκολες μέρες. Ζούμε την πιο ταραγμένη εποχή της τελευταίας περιόδου της ιστορίας μας, όπου το έθνος μας έχει χάσει τον προσανατολισμό και τις αξίες του και έχει κυριολεκτικά «πουληθεί» στην ύλη, τις εφήμερες απολαύσεις και τη διαφθορά. Έχουμε την απαίτηση να μας προσέξουν όλοι, να μας βοηθήσουν, να σηκώσουν τα βάρη μας.
Μάιος - Ιούνιος 2012
Μάιος - Ιούνιος 2012
Η Πεντηκοστή είναι γιορτή μεγάλη και τρανή. Είναι η ημέρα που γεννήθηκε η Εκκλησία και που το Άγιο Πνεύμα ήλθε να μείνει και να παραμείνει στη γη, ελέγχοντας τον κόσμο για «αμαρτία, δικαιοσύνη και κρίση» (Ιωάν. 16:8-11).
Το Άγιο Πνεύμα κατοικεί μέσα στον συνειδητό Χριστιανό, τον φωτίζει, τον οδηγεί και του δίνει δύναμη να είναι μάρτυρας της χριστιανικής αλήθειας (Ματθ. 28:19).
Μάρτιος - Απρίλιος 2012
Οι σοφοί της εποχής μας μιλάνε για την οριστική καταστροφή της ανθρωπότητας. Την καταστροφή αυτή κανένας δεν μπορεί να την σταματήσει. Οι εκκλήσεις που γίνονται από τους επιστήμονες είναι να προσπαθήσουμε όλοι, ως λαοί και ως άτομα, να επιβραδύνουμε αυτή την καταστροφή.