ΤΡΟΠΑΡΙΟΝ
Η Γέννησις σου Θεοτόκε, χαράν εμήνυσε πάση τη οικουμένη, εκ σου γαρ ανέτειλεν ο Ήλιος της δικαιοσύνης, Χριστός ο Θεός ημών, και λύσας την κατάραν, έδωκε την ευλογίαν, και καταργήσας τον θάνατον, εδωρήσατο ημίν ζωήν την αιώνιον.
ΚΟΝΤΑΚΙΟΝ
Ιωακείμ και Άννα ονειδισμού ατεκνίας, και Αδάμ και Εύα εκ της φθοράς του θανάτου, ηλευθερώθησαν Άχραντε, εν τη αγία Γεννήσει σου. Αυτήν εορτάζει και ο λαός σου, ενοχής των πταισμάτων, λυτρωθείς εν τω κράζειν σοι. Η Στείρα τίκτει την Θεοτόκον, και τροφόν της ζωής ημών.
Μάρτιος - Απρίλιος 2018
Μήπως;;;
Κατά τους τελευταίους καιρούς βιώνουμε πρωτόγνωρες καταστάσεις στην Ελλάδα. Σχεδόν καθημερινά μαθαίνουμε ότι γίνονται σεισμοί. Οι πλημμύρες μας εκπλήσσουν (π.χ. Μάνδρα Αττικής). Τα κύματα των μεταναστών δεν έχουν όμοιό τους στο παρελθόν. Οι βιαιότητες στις μεγάλες πόλεις δεν έχουν σταματημό. Οι σχέσεις μας με τις γειτονικές χώρες εκτραχύνονται· και από βορράν και εξ ανατολών. Διεθνείς Συνθήκες αμφισβητούνται.
Και όλα αυτά εν μέσω πολυετούς οικονομικής ύφεσης που μείωσε δραστικά τα εισοδήματα των κατοίκων της χώρας, οδηγώντας αναπόφευκτα σε φυγή ένα μεγάλο τμήμα, κυρίως του νεανικού εργατικού δυναμικού, που αναζήτησε και βρήκε επαγγελματική αποκατάσταση στο εξωτερικό. Σκέφτεται κάποιος τα παραπάνω και αναλογίζεται: «Πώς είναι δυνατόν να συμβαίνουν όλα αυτά σε μια χώρα που το Σύνταγμά της ξεκινά ως ακολούθως;»
ΣYNTAΓMA THΣ EΛΛAΔAΣ
Eις τo όνoμα της Aγίας και Oμooυσίoυ και Aδιαιρέτoυ Tριάδoς
Άρθρo 3
1. Eπικρατoύσα θρησκεία στην Eλλάδα είναι η θρησκεία της Aνατoλικής Oρθόδoξης Eκκλησίας τoυ Xριστoύ. H Oρθόδoξη Eκκλησία της Eλλάδας, πoυ γνωρίζει κεφαλή της τoν Kύριo ημών Iησoύ Xριστό, υπάρχει αναπόσπαστα ενωμένη δoγματικά με τη Mεγάλη Eκκλησία της Kωνσταντινoύπoλης και με κάθε άλλη oμόδoξη Eκκλησία τoυ Xριστoύ· τηρεί απαρασάλευτα, όπως εκείνες, τoυς ιερoύς απoστoλικoύς και συνoδικoύς κανόνες και τις ιερές παραδόσεις. Eίναι αυτoκέφαλη, διoικείται από την Iερά Σύνoδo των εν ενεργεία Aρχιερέων και από τη Διαρκή Iερά Σύνoδo πoυ πρoέρχεται από αυτή και συγκρoτείται όπως oρίζει o Kαταστατικός Xάρτης της Eκκλησίας, με τήρηση των διατάξεων τoυ Πατριαρχικoύ Tόμoυ της κθ (29) Ioυνίoυ 1850 και της Συνoδικής Πράξης της 4ης Σεπτεμβρίoυ 1928.
Μήπως, λοιπόν, χρειάζεται να σταματήσουμε να θέλουμε να βρούμε τα προβλήματα στους άλλους (τους πολιτικούς, τους γείτονες, τους αναρχικούς, τους ξένους); Μήπως να ψάξουμε μέσα μας να δούμε αν πράγματι ενστερνιζόμαστε τα παραπάνω αναφερθέντα του Συντάγματος; Μήπως ξεχάσαμε τον Θεό και την κεφαλή μας - τον Ιησού Χριστό και πιστέψαμε στις ικανότητές μας, στις επιδεξιότητές μας, στη «μαγκιά» μας και τώρα θερίζουμε τους καρπούς των αποφάσεών μας; Σκέφτομαι, μήπως;
Πάντως, είναι γραμμένο στην ιστορία ότι η υπερηφάνεια, η ματαιοδοξία και η κενοδοξία κατεδάφισαν κραταιότατες αυτοκρατορίες.
Με την ευκαιρία της περιόδου που διανύουμε προς το Πάσχα, ας δώσουμε την αφορμή στην ψυχή μας να αναζητήσει τον Δημιουργό της, να ψηλαφήσει την αιωνιότητα, εδώ και τώρα, επί γης. Διότι τι Θεός είναι αυτός εάν δεν μπορούμε να Τον ψηλαφήσουμε από τώρα, όπως μαρτυρεί και ο αγαπημένος μαθητής του Χριστού, ο Ιωάννης (βλ. Α’ Επιστολή Ιωάννου κεφ. 1).
Κ. Γεννάδης
Ιανουάριος - Φεβρουάριος 2018
Όταν ο Κύριος επήγαινε στη Ναΐν, έτυχε σε μια κηδεία. Εκήδευαν ένα νεαρό παιδί. Επήγε ο Χριστός κοντά στο φέρετρο. Ακούμπησε το χέρι Του στο πεθαμένο νεαρό παιδί. Και του είπε: «Νεανίσκε, εγέρθητι». Παιδί μου, σήκω! Και ο νεαρός σηκώθηκε. Ξαναπήρε ζωή. Μα πώς;
Με το λόγο του Χριστού. Και με το άγγιγμά Του. Ναι, έτσι έγινε. Αυτό έγινε.
Αν όμως ένα απλό, για το νεαρό εκείνο παιδί (που ήταν νεκρό), άγγιγμα στο Σώμα του Χριστού, το έκαμε και επήρε ζωή, φαντασθείτε τι και πόση ζωή δεξιώνεται μέσα του εκείνος που αυτοπροαίρετα παίρνει μέσα του με πίστη και με λαχτάρα το Σώμα του Χριστού στην θεία κοινωνία!
(Αγ. Κύριλλος Αλεξανδρείας)
Στην Αρχή του Έτους
Τώρα που βρισκόμαστε στην αρχή του έτους, ας διαβάσουμε με προσοχή τα παρακάτω που είναι παρμένα από την Καινή Διαθήκη και ας αναλογισθούμε τον τεράστιο θησαυρό που μας έχει χαρίσει ο Πατέρας Θεός δια του Ιησού Χριστού και εμείς, πολλές φορές, ζούμε στην μιζέρια:
• Ευλογημένος να είναι ο Θεός, ο Πατέρας του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, που μέσω του Χριστού μάς δώρισε πλούσιες τις ευλογίες του, πνευματικές και ουράνιες.
• Μας διάλεξε πριν θεμελιώσει τον κόσμο, να γίνουμε δικοί του δια του Χριστού, αψεγάδιαστοι στην τελική του κρίση.
• Μας προόρισε με την αγάπη του να γίνουμε παιδιά του δια του Ιησού Χριστού, σύμφωνα με το καλόβουλο για μας θέλημά του, ώστε να τον υμνούμε για την πλούσια χάρη του, που μας δώρισε δια του αγαπημένου του Υιού.
• Μας λύτρωσε με το αίμα του Χριστού, συγχώρησε τις αμαρτίες μας με την πλούσια χάρη που μας τη σκόρπισε περίσσια, μαζί με κάθε λογής φρόνηση και γνώση.
• Μας έκανε γνωστό το μυστήριο του θελήματός του, που με αγαθότητα προσχεδίασε να πραγματοποιήσει με το έργο του Χριστού στην καθορισμένη στιγμή, δηλαδή να τα ενώσει όλα, ουράνια κι επίγεια, στο πρόσωπο του Χριστού.
• Δια του Χριστού αποκτήσαμε μερίδιο στην κληρονομία του Θεού, γιατί αυτό ήταν απαρχής το σχέδιό του, σύμφωνα με το οποίο πραγματοποίησε το θέλημά του.
• Για να είμαστε εκείνοι που υμνούμε τη δόξα του Θεού, εμείς που από πριν έχουμε στηρίξει την ελπίδα μας στο Χριστό.
Προς Εφεσίους 1:3-12
Εμείς, με την πίστη που μας δίνει το Πνεύμα, έχουμε στραμμένη την ελπίδα μας στην ευσπλαχνία του Θεού, που θα μας δικαιώσει την ημέρα της κρίσεως
(ΠΡΟΣ ΓΑΛΑΤΑΣ 5:5)
Ιανουάριος - Φεβρουάριος 2018
Δύσκολα γίνεται κτήμα μας ο λόγος της αλήθειας που περιέχεται στην Αγία Γραφή. Και, καθώς αυτός είναι σύντομος και περιεκτικός, εύκολα χάνει κανείς, αν δεν προσέχει, το βαθύτερο νόημά του. Αυτό ακριβώς ισχύει και για τον ακόλουθο αγιογραφικό λόγο: «Πρόσεχε τον εαυτό σου, μην τυχόν κάποιος απόκρυφος λογισμός της ψυχής σου γίνει αμαρτία» (Δευτ. 15:9).
Ιανουάριος - Φεβρουάριος 2018
Ένας ακόμη χρόνος πέρασε στην άβυσσο του παρελθόντος. Ανταλλάξαμε ευχές για τον καινούργιο χρόνο, ευχηθήκαμε κάθε καλό, υγεία, χαρά, πρόοδο. Άλλοι πάλι ευχήθηκαν ευλογημένη χρονιά με πνευματική και ηθική αλλαγή στη ζωή μας. Βέβαια αυτές οι τόσο απαραίτητες ευχές που δίνουν νόημα, σκοπό και ποιότητα στην καθημερινότητά μας από λίγους συνανθρώπους μας ακούστηκαν. Άραγε υπάρχει υγεία, όταν λείπει από τη ζωή μας η πίστη στο Θεό, η αγάπη στο συνάνθρωπό μας, η ανθρώπινη επικοινωνία κι όλα τα όμορφα συναισθήματα που δίνει η αγάπη;
Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2017
Την ακριβή ερμηνεία της θείας αυτής προσταγής μας αναπτύσσει σε μια υπέροχη ποιμαντική του ομιλία ο άγιος Βασίλειος ο Μέγας. Σύμφωνα με τους μελετητές του έργου του, ο λόγος εις το Πρόσεχε σεαυτώ – ως «λόγο αξιοθαύμαστο και γεμάτο από κάθε σοφία» τον αξιολογεί ο όσιος Πέτρος ο Δαμασκηνός– είναι ο σπουδαιότερος ηθικός λόγος του και αποτελεί επιτομή της ορθόδοξης ανθρωπολογίας.
Ο άγιος ιεράρχης μας καλεί να μαζέψουμε τον νου μας από τη μάταιη περιπλάνηση στην κενότητα της κοσμικής ζωής και να τον στρέψουμε προσεκτικά στον εσωτερικό μας άνθρωπο, για να γνωρίσουμε τον πραγματικό μας εαυτό.
Τι είμαστε; Ποιοι είμαστε; Από πού ήρθαμε και πού πηγαίνουμε; Ποιος είναι ο αληθινός σκοπός της ζωής μας; Ποια τα κύρια και ποια τα δευτερεύοντα στοιχεία της υπάρξεώς μας; Τι επιθυμεί η ψυχή μας, με ποια αισθήματα ζει, σε ποια κατάσταση βρίσκεται;
Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2017
« Τις γιορτές για να τις ζήσουμε, πρέπει να έχουμε το νου μας στις άγιες ημέρες και όχι στις δουλειές που έχουμε να κάνουμε τις άγιες ημέρες».
(Αγ. Παϊσίου, Λόγοι Α΄, σελ. 335)
Τα οφέλη της Νηστείας
Η νηστεία έχει τη δύναμη σε άλλον να καταστέλλει τις πυρώσεις και τις κινήσεις της σάρκας, σε άλλον να καταπραΰνει το θυμό, από άλλον να διώχνει τον ύπνο, σε άλλον να διεγείρει την προθυμίαν για το καλό, άλλου να καθαρίζει το νου και να τον ελευθερώνει από τους πονηρούς λογισμούς, άλλου να δαμάζει τη γλώσσα, να τη συγκρατεί και να μην την αφήνει καθόλου να λέει λόγια ανωφελή και άσχημα.
(Συμεών ο Νέος Θεολόγος)
Σεπτέμβριος - Οκτώβριος 2017
Η ωριμότητα είναι ένα κομμάτι της ζωής μας. Είναι τα χρόνια που έρχονται με την πάροδο της ηλικίας. Άραγε έχουν αξία μόνο τα νιάτα; Οι μεγάλοι είναι άχρηστοι και περιττοί στην κοινωνία;
Η απάντηση εξαρτάται από τη θέση που παίρνει κανείς απέναντι στη ζωή. Πολλές φορές οι μεγάλοι έχουν μία περίεργη στάση και συμπεριφορά απέναντι στο καινούργιο που συναντούν. Καινούργιες γνώσεις παρουσιάζονται στην επιστήμη, στον τρόπο ζωής και σε άλλους τομείς. Ίσως να μην μπορούν οι μεγάλοι άνθρωποι να το καταλάβουν και οι αντιδράσεις τους να είναι αρνητικές και ασυνήθιστες. Συνηθίζουν να κάνουν κριτική σε όλα και πολλές φορές αρνητική.
Εκείνος όμως που παραδέχεται ότι τα χρόνια περνάνε και τα νιάτα φεύγουν, η στάση του απέναντι στη νέα περίοδο της ζωής του, είναι εντελώς διαφορετική. Όσο πιο λογικά αποδεχόμαστε την αλήθεια, τόσο πιο καθαρά θα δούμε το νόημα των ώριμων χρόνων της ζωής μας. Τα ώριμα χρόνια είναι και αυτά ζωή. Όσο κάποιος αποδεχτεί την ηλικία του, τόσο θα αλλάξει και τη σχέση προς τους νεότερους. Πιστεύει στις καινούργιες δυνάμεις, δεν κάνει κριτική για όλους και για όλα. Γίνεται διαλλακτικότερος, ακούει με προθυμία, με αγάπη και σταματά να κάνει τον «παντοδύναμο και παντογνώστη». Γεμάτος με εμπειρία από τη ζωή, ακούει τους συνανθρώπους του και όταν χρειάζεται, τους συμβουλεύει, μέσα από την πείρα που απέκτησε. Μαθαίνει να τους αγαπά και να ακούει με ενδιαφέρον τους νέους. Μεταφέρει στους νέους έναν πλούτο ζωής που δοκιμάστηκε στο καμίνι της πραγματικότητας, εμπειρία που εκ των πραγμάτων δεν έχουν ακόμα οι νέοι.
Πόσοι νέοι δεν ευγνωμονούν για την πείρα και τις γνώσεις που απέκτησαν κοντά στους ηλικιωμένους γονείς τους, που κανείς άλλος δεν θα μπορούσε να δώσει. Πόσες μανάδες δεν έδωσαν μια ζωή ολόκληρη, για να ολοκληρώσουν την αγωγή και την προκοπή των παιδιών τους και των εγγονών τους, χωρίς πολλές φορές να τους αναγνωρίζεται τίποτε.
Εκείνος που φτάνει στα ώριμα χρόνια δεν πρέπει να σκέπτεται πως δεν έχει πλέον μέλλον. Γιατί πώς θα μπορέσει αλλιώς να αντικρίσει την έκπληξη που λέγεται αιωνιότητα; Ο άνθρωπος που ζει μέσα στην έννοια της αιωνιότητας, είναι ζωντανός και στο χθες και στο σήμερα και ελπίζει και ζει την αιωνιότητα απ’ αυτή τη ζωή. Τα ώριμα χρόνια μπορούν με ελπίδα και πίστη στο Θεό να είναι χρήσιμα και γεμάτα δημιουργία.
Φωτεινή Ηλιοπούλου, Εκπαιδευτικός
Η Επίδραση της Γυναίκας
Δεν υπάρχει τίποτε άλλο ισχυρότερο από την ευλαβή και συνετή γυναίκα, στο να ρυθμίζει και να διαπλάσσει, σε όσα αυτή θέλει, την ψυχή του άντρα. Γιατί τότε ούτε τους φίλους, ούτε τους δασκάλους, ούτε τους άρχοντες θα ανεχτεί, όπως θ’ ανέχεται τον σύζυγο που θα τον παραινεί και θα τον συμβουλεύει.
(Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος)
Να υπηρετείτε ο ένας τον άλλον με αγάπη. Γιατί όλος ο νόμος εκπληρώνεται με έναν λόγο, με το «να αγαπάς τον πλησίον σαν τον εαυτό σου»
Γαλάτ. 5:14