Σεπτέμβριος - Οκτώβριος 2013
Άλλο ένα καλοκαίρι πέρασε και βρισκόμαστε πάλι στο φθινόπωρο. Η ανεμελιά της εξοχής και των διακοπών ανήκει πια στο παρελθόν. Ανανεωμένοι βρισκόμαστε μπροστά σε μια καινούρια εκκλησιαστική χρονιά.
Έχουμε αναμφισβήτητα πολλά να σκεφτούμε και να κάνουμε μέσα στο χρόνο μέχρι το επόμενο καλοκαίρι. Δεν πρέπει να πούμε ότι αρχίζει η καθημερινότητα και η ρουτίνα της ζωής μας με τόσα και τόσα προβλήματα. Από εμάς εξαρτάται, τη ζωή μας να μην την κάνουμε βαρετή καθημερινότητα, αλλά μια ζωή με χαρά, με δημιουργία και προσφορά. Δεν πρέπει να ταυτιζόμαστε με όσα συμβαίνουν γύρω μας. Η κάθε μια μέρα μας πρέπει να είναι ανεπανάληπτη, όχι αντίγραφο και απομίμηση της προηγούμενης.
Οι δυσκολίες της σημερινής ζωής είναι πολλές. Είναι ανάγκη πρώτα να στραφούμεπερισσότερο στον Θεό και μετά, με τη δύναμη που θα πάρουμε μέσα από τη συνεχήπροσευχή μας, να πλησιάσουμε περισσότερο το συνάνθρωπό μας. Μην τυποποιούμεμε κανέναν τρόπο τις εκδηλώσεις της ζωής μας. Κάθε περίσταση έχει τις πνευματικέςαπαιτήσεις της, αλλά «η χάρις του Θεού, η τα ασθενή θεραπεύουσα και τα ελλείποντα αναπληρούσα» επενεργεί στη σκέψη μας και δίνει το φωτισμό για μια σωστή τοποθέτηση.
Η ζωή μας δεν είναι ένα πέρασμα δίχως νόημα και σκοπό. Στόχος μας πρέπει να είναι να περάσουμε από τη ζωή αυτή, σύμφωνα με τα «πιστεύω» μας.
Η σωστή προσαρμογή στη ζωή και στα προβλήματά της είναι ο βασικός παράγοντας της ψυχικής και σωματικής υγείας, με συνέπεια την εσωτερική γαλήνη και στις πιο τρικυμισμένες περιστάσεις της ζωής. Έτσι, απαραίτητη είναι η οργάνωση της ζωής μας και η συνειδητή ανασύνταξη πάνω σε στόχους που για την ανθρώπινη ζωή έταξε ο Θεός. Γράφει ο φιλόσοφος Μισέλ ντε Μονταίν: «Ο άνθρωπος δεν πάσχει τόσο από όσα συμβαίνουν γύρω του, όσο από τη γνώμη που σχηματίζει γι’ αυτά που συμβαίνουν. Και αυτό εξαρτάται αποκλειστικά από τον ίδιο, από τον τρόπο που σκέπτεται».
Κάθε μέρα προσπαθούμε να τρέφουμε το σώμα μας. Χρειάζεται να στέκεται ζωντανό και όρθιο. Η ψυχή μας όμως δεν χρειάζεται τροφή; Πώς θα σταθεί όρθια για να αποδώσει; Για να ανταποκριθεί στο μεγάλο της προορισμό; Συνειδητά πρέπει να τρεφόμαστε με τα νάματα της θείας αλήθειας και να ανταποκρινόμαστε στο κάλεσμα του ουρανού. Να είμαστε βέβαιοι ότι πάντα βαδίζει στο πλευρό μας ο αναστημένος Ιησούς, αρκεί μέσα από την αδιάλειπτη προσευχή μας να Τον ζητούμε ως αρχηγό της ζωής μας.
Έτσι, ας οπλιστούμε με νέες δυνάμεις για καινούριες πνευματικές κατακτήσεις. Οι καιροί είναι δύσκολοι, ο κόσμος έχει ανάγκη. Ας δώσουμε νόημα στην ύπαρξή μας, όσο ζούμε στη γη με τη βοήθεια πάντα του Αναστημένου Χριστού.
Καλό και ευλογημένο Φθινόπωρο.
Φωτεινή Ηλιοπούλου, Εκπαιδευτικός
Ιούλιος - Αύγουστος 2013
Παρότι το κάπνισμα επιβαρύνει με υπέρογκες δαπάνες υγείας τον δημόσιο κορβανά, η πολιτεία εξακολουθεί να μη λαμβάνει σοβαρά μέτρα για τον περιορισμό του και η χώρα μας κατατάσσεται έκτη στον κόσμο σε κατανάλωση προϊόντων καπνού. «Οι Έλληνες παραμένουν θεριακλήδες σε πείσμα της οικονομικής κρίσης, με το 63% των ανδρών και το 41% των γυναικών να καπνίζουν, όταν το αντίστοιχο ποσοστό των καπνιστών στα άλλα ευρωπαϊκά κράτη δεν υπερβαίνει το 36% για τους άνδρες και το 8% για τις γυναίκες», δηλώνει στην “ F.S.” ο αντιπρόεδρος της ελληνικής Καρδιολογικής Εταιρείας, Στέφανος Φούσας, με αφορμή τον εορτασμό της Παγκόσμιας Ημέρας κατά του καπνίσματος. Ο κ. Φούσας επισημαίνει πως, εξίσου ανησυχητικά είναι τα στοιχεία για τη διάδοση του καπνίσματος στη νέα γενιά, καθώς το 14% των κοριτσιών και το 17% των αγοριών στην Ελλάδα ηλικίας μόλις 13-15 ετών ανάβουν τακτικά τσιγάρο, όταν για τα κορίτσια το αντίστοιχο ευρωπαϊκό ποσοστό είναι 11%.
Η νικοτίνη σε αριθμούς:
Το 13% του πληθυσμού της Ελλάδας είναι ενεργοί καπνιστές. Το κάπνισμα πενταπλασιάζει τον κίνδυνο αθηροσκλήρωσης.
5-10 χρόνια ζωής χάνει κάθε καπνιστής.
4.000 ουσίες περιέχει η κάφτρα του τσιγάρου, εκ των οποίων οι 250 είναι καρκινογόνες.
3,5 εκατομμύρια ανθρώπους σκοτώνει ετησίως το κάπνισμα στον κόσμο, εκ των οποίων οι 600.000 είναι παθητικοί καπνιστές.
3,27 % δις ευρώ κοστίζει ετησίως το κάπνισμα στον ελληνικό δημόσιο κορβανά.
Το συνολικό άμεσο ιατρικό κόστος ανέρχεται σε: 1.76 δις ευρώ ετησίως.
1.800 ευρώ το χρόνο εξοικονομεί ένας καπνιστής που κάπνιζε ένα πακέτο την ημέρα, αν το κόψει.
Μάιος - Ιούνιος 2013
Η υποταγή στην εξουσία δεν είναι τίποτε άλλο παρά η δοσμένη από τον Θεό εντολή, όπως αναφέρει ο Απόστολος Παύλος: «Πάσα ψυχή εξουσίαις υπερεχούσαις υποτασσέσθω» (Ρωμ.13,1). Είναι όμως και ένα από τα πνεύματα της κακίας, όπως ένα βλοσυρό βλέμμα κατά του πλησίον, μία αυθαιρεσία εναντίον του, την οποία χρησιμοποιεί ο εξουσιαστής ως μέσον προσωπικής του αισχροκερδείας. Ο Σωτήρ μας αποκαλύπτει ότι αυτό το πνεύμα είναι ειδωλολατρικό και τελείως ξένο προς το πνεύμα του Ευαγγελίου, διδάσκοντας τα εξής στους μαθητάς Του. «Και ός εάν θέλη εν υμίν μέγας γενέσθαι, έσται υμών διάκονος, και ός εάν θέλη εν υμίν είναι πρώτος, έσται υμών δούλος, ώσπερ ο Υιός του ανθρώπου ουκ ήλθε διακονηθήναι, αλλά διακονήσαι και δούναι την ψυχήν αυτού λύτρον αντί πολλών» (Ματθ. 20:27-28). Αυτό το έδειξε με το έργο, όταν έπλυνε τα πόδια των μαθητών Του και θυσίασε την ζωή Του για την σωτηρία μας. Από εδώ καταλαβαίνουμε ότι η αληθινή εξουσία δεν είναι για ιδιοτελείς σκοπούς, αλλά για την διακονία των άλλων, για την βοήθεια του πλησίον με αγάπη, μέχρι προσφοράς και της ζωής μας ακόμη για την σωτηρία του.
Ο άνθρωπος έχει μεγάλη αξία, διότι είναι κατ’ εικόνα Θεού. Είναι εξαγορασμένος με το ανεκτίμητο Αίμα του Σωτήρος Χριστού και αξίζει όσο η τιμή αυτού του Αίματος. Γι’ αυτό η διακονία του ανθρώπου είναι υψίστης αξίας και τιμής, διότι γίνεται ως διακονία σ’ αυτό το πρόσωπο του Σωτήρος Χριστού. «Εφ’ όσον εποιήσατε ενί τούτων των αδελφών μου των ελαχίστων, εμοί εποιήσατε» (Ματθ. 25:40), θα μας ειπή ο Κύριος στην φοβερά Κρίσι. Η υπηρεσία του πλησίον είναι ευαγγελική αρετή, ανεκτίμητο έργο και τελεία οδός για την σωτηρία, ενώ το πνεύμα της φιλαρχίας εξευτελίζει τον άνθρωπο και τον καταβιβάζει στην τάξιν των τα επίγεια φρονούντων και τον αποστερεί των αγαθών που πηγάζουν από τις αρετές. Αυτό το πνεύμα είναι στενά ενωμένο με το πνεύμα της ακράτου βιοτικής μερίμνης. Πράγματι, όταν κάθε φροντίς του ανθρώπου κατευθύνεται μόνο προς τα υλικά αγαθά, είναι φυσικό να μεταβληθή ο άνθρωπος σε όργανο για την απόκτηση αυτών των αγαθών, που η αξία τους περιορίζεται μόνο στην μικρή ανθρώπινη ωφέλεια που του προσφέρουν.
(«Οι πύλες της Μετανοίας»,
Γέρον. Πετρωνίου Τάσε, σελ. 66,67)
Μάιος - Ιούνιος 2013
Ο άνθρωπος είναι αυτό που σκέφτεται και αυτό που αισθάνεται. Η ζωή μας κατευθύνεται από το περιεχόμενο και τον τρόπο που χρησιμοποιούμε τις σκέψεις μας και τα συναισθήματά μας.
Με τη σκέψη μας μπορούμε να αρρωστήσουμε, αν σκεφτόμαστε ότι θα αρρωστήσουμε. Μπορούμε να ζούμε νύχτα μέρα με το φόβο κάποιου ανύπαρκτου κακού, όταν συνεχώς σκεφτόμαστε το κακό αυτό. Μπορούμε να δημιουργήσουμε άγχος και να το μεγαλώνουμε κάθε μέρα, όταν κάνουμε σκέψεις άγχους.
Μάρτιος - Απρίλιος 2013
«Και διαγενομένου του Σαββάτου, Μαρία η Μαγδαληνή και Μαρία η του Ιακώβου και Σαλώμη ηγόρασαν αρώματα, ίνα ελθούσαι αλείψουσιν Αυτόν».
Άνοιξη! Ο ήλιος δεν έχει ακόμη ανατείλει πίσω από τις αχνές σιλουέτες των βουνών, όταν οι τρεις γυναίκες γρήγορες και σιωπηλές περνούν μέσα από τον κήπο του Ιωσήφ, εκείνο το πρωινό, και φέρνοντας αρώματα φτάνουν στο μνημείο, για να αλείψουν με αυτά το σώμα του Διδασκάλου τους.
Δεν τις τρόμαξε η ερημιά του μακρινού τούτου τόπου, της νύχτας το σκοτάδι που ακόμη δεν είχε διαλυθεί, τα πιθανά συναπαντήματα, η κουστωδία.
Στις ψυχές τους υπάρχει πόνος ανείπωτος, ενώ ακόμη αντηχεί η φοβερή βοή του πλήθους «άρον άρον σταύρωσον Αυτόν», το μαρτύριο του Γολγοθά, η μεγάλη κραυγή του «Τετέλεσται» που σαν πέτρα βαραίνουν αφάνταστα την ψυχή τους.
Σε απάντηση αυτής της κίνησης λατρείας και αφοσίωσης δέχονται την Καλή Είδηση της Αναστάσεως. «Ζητείτε Ιησού τον Ναζαρηνόν, τον Εσταυρωμένον. Ηγέρθη, ουκ εστίν ώδε, ιδέ ο τόπος όπου έθηκαν Αυτόν». Τα αρώματα πια δεν χρειάζονται, γιατί όλη η γη αρωματίστηκε με την Ανάσταση. Η Ανάσταση του Χριστού έρχεται να μας επανατοποθετήσει στο αρχικό κάλλος του Παραδείσου. Να μας χαρίσει την αιωνιότητα μακριά από το φάσμα του πραγματικού θανάτου. Καταργείται το κράτος του θανάτου και ο διάβολος καταπατάται. Τα πάντα, ορατά και αόρατα γιορτάζουν την έγερση του Χριστού. Και το πρώτο μήνυμα της Αναστάσεως είναι «Χαίρετε».
Έτσι, η χαρά της Αναστάσεως είναι συνδεδεμένη με την αναγέννηση της ζωής του ανθρώπου. Ζητάει ο Κύριος από τους μαθητές Του να χαίρονται που πορεύεται προς τον Πατέρα. Και τούτο γιατί: «Συμφέρει υμίν ίνα εγώ απέλθω, εάν γάρ εγώ μη απέλθω, ο Παράκλητος ουκ ελεύσεται προς υμάς».
Έτσι η λύπη των μαθητών μετατράπηκε σε χαρά. Η χαρά στο Χριστιανισμό είναι τρόπος ζωή που πηγάζει από τη βεβαιότητα της Αναστάσεως. Η Εκκλησία μας με τους λαμπρούς ύμνους μας ενώνει με τον Πατέρα Θεό. «Τις Θεός μέγας ως ο Θεός ημών;» «Χαίρετε λαοί και αγαλιάσθε». «Θανάτου κράτος λέλυται και διαβόλου η πλάνη κατείργειται». Όπως οι Μυροφόρες εκείνες, έτσι κι εμείς καλούμαστε να σταθούμε εκεί, στη θέση μας, όχι με αρώματα υλικά, αλλά με πνευματικά, για να τιμήσουμε τον Εσταυρωμένο Χριστό και να δοξάσουμε την Ανάσταση.
Ηλιοπούλου Φωτεινή, Εκπαιδευτικός