Ιούλιος - Αύγουστος 2021

Παιδική Γωνιά

Η Γρανίτα

O Γιώργος και ο Κυριάκος κάθονταν δίπλα-δίπλα στη βεράντα του σπιτιού του Γιώργου, τρώγοντας με ευχαρίστηση τη γρανίτα φράουλα που τους είχε προσφέρει η μητέρα του.

Το σχολείο είχε τελειώσει και η συζήτηση ήταν για τις καλοκαιρινές διακοπές.

– Πού θα πάτε φέτος; ρώτησε ο Κυριάκος το φίλο του.

– Στο χωριό της γιαγιάς, όπως κάθε χρόνο, απάντησε ο Γιώργος εμφανώς στενοχωρημένος. Φέτος, ήθελα πολύ να πάω κατασκήνωση, όμως δεν κατάφερα το χειμώνα να μαζέψω τα χρήματα που χρειάζονται. Του χρόνου όμως είμαι σίγουρος πως θα το καταφέρω, γιατί απλώς θα συμπληρώσω αυτά που μάζεψα αυτή τη χρονιά.

– Ευτυχώς, εγώ δεν έχω τέτοια προβλήματα, είπε ο Κυριάκος. Ο πατέρας μου βγάζει πολλά λεφτά, δουλεύει και η μάννα μου. Να, βλέπεις το μπλουζάκι που φοράω σήμερα; «Λακόστ», το πήρα για την κατασκήνωση.

Ο Γιώργος θαύμασε το καινούργιο κάτασπρο μπλουζάκι του φίλου του και σκέφτηκε πως μόνον όταν άρχιζε ο ίδιος να δουλεύει, θα μπορούσε να κάνει τέτοια όνειρα. Σκέφτηκε ακόμα πως, το μόνο που μπορούσε να κάνει αυτή τη στιγμή για να παρηγορηθεί, ήταν να πάει στην κουζίνα να αποτελειώσει τη γρανίτα που είχε μισοφάει και να φέρει και στον φίλο του άλλο ένα ποτήρι. Σηκώθηκε βιαστικός κι όπως έκανε να γυρίσει, το ποτήρι που κρατούσε έγειρε προς τον Κυριάκο, ρίχνοντας την υπόλοιπη γρανίτα πάνω στο κάτασπρο καινούργιο «Λακόστ». Τη σιωπή της έκπληξης και του ξαφνιάσματος ακολούθησαν οι θυμωμένες φωνές του Κυριάκου:

– Καημένε Γιώργο, σ’ έφαγε η ζήλια σου για το μπλουζάκι και μου το ’κανες «μαντάρα». Είσαι άχρηστος και ζηλιάρης, είπε και σηκώθηκε να φύγει, κλείνοντας με δύναμη την πόρτα πίσω του.

Σε λίγη ώρα ο Γιώργος χτυπούσε το κουδούνι του σπιτιού του Κυριάκου.

– Σου ζητώ συγνώμη για τη ζημιά που σου έκανα.

– Δεν ήταν ζήλια, μια στιγμή αδεξιότητας ήταν, του είπε, βάζοντάς του στο χέρι ένα φάκελο και έφυγε αμέσως.

Ο Κυριάκος άνοιξε το φάκελο και μίλησε στον πατέρα του, που κατάλαβε πως κάτι έγινε και ήρθε κοντά του.

– Ο Γιώργος με ντρόπιασε με τον τρόπο του, είπε με κατεβασμένο κεφάλι. Μου έφερε τα χρήματα που μάζευε για την κατασκήνωση για να αγοράσω άλλο μπλουζάκι, αλλά εγώ του φέρθηκα πολύ άσχημα. Φάνηκα πολύ εγωιστής κι ο Γιώργος είναι καλό παιδί.

– Μην το σκέφτεσαι λοιπόν πολύ, είπε ο πατέρας. Ξέρεις τι πρέπει να κάνεις.

– Ναι, μπαμπά, θα επιστρέψω αμέσως τα χρήματα στον Γιώργο και θα ζητήσω συγνώμη. Και θέλω να σου ζητήσω μια χάρη. Μπορώ σε παρακαλώ να πάρω το φίλο μου στην κατασκήνωση μαζί μου φέτος;

Πόση προσοχή, λοιπόν, χρειάζεται στη ζωή μας, για να δίνουμε το καλό παράδειγμα και να έχουμε καλή συμπεριφορά!