Ιούλιος -  Αύγουστος  2024

Παράπονα Για Τον Σύζυγο

Η σύζυγος αναπήρου γιατρού ήταν απελπισμένη, διότι ο άντρας της από την εργασία του στο νοσοκομείο πήγαινε στο καφενείο και γύριζε στο σπίτι μετά τα μεσάνυχτα, αφήνοντας ολόκληρη την ημέρα μόνους και εκείνη και τα παιδιά τους, που σχεδόν ποτέ δεν τον έβλεπαν. Του διαμαρτυρόταν, του κακομιλούσε και εκείνος αντιδρούσε, γυρίζοντας στο σπίτι ακόμα πιο αργά. Η σύζυγος βρισκόταν σε αδιέξοδο.

Έμαθε για τον π. Πορφύριο και έσπευσε να τον συναντήσει. Όταν έφτασε στα Καλλύσια, ο ασθενής Γέροντας είχε κουραστεί πολύ και του ήταν αδύνατον πλέον να συνεχίσει. Πολύς κόσμος περίμενε έξω. Η κυρία λυπήθηκε πολύ και αποτόλμησε να ζητήσει μία απλή ευλογία. Πλησίασε με πολύ αγωνία. Δεν πρόλαβε να πατήσει το σκαλοπάτι του κελιού του Γέροντα και άκουσε τη φωνή του: «Εσύ να περάσεις μέσα». Ο Γέροντας «έπιασε» την αγωνία της και έκρινε, όπως φάνηκε, ότι ήταν επείγουσα ανάγκη, παρά την εξάντλησή του, για να βοηθήσει την οικογένειά της που κλυδωνιζόταν.

Όταν η κυρία βγήκε από το κελί του Γέροντα, το πρόσωπό της λαμποκοπούσε από χαρά. Μας εκμυστηρεύτηκε τα εξής: «Ο Γέροντας μου τα αποκάλυψε όλα. Βλέπω τις αναπηρίες του άντρα σου, έχει κόμπλεξ και γι’ αυτό ξενυχτά, για να το ξεχάσει. Καθώς εσύ συνεχώς του γκρινιάζεις, εκείνος δεν θέλει να έρθει στο σπίτι και αργεί. Όσο πιο πολύ του γκρινιάζεις, τόσο πιο πολύ αργεί. Τώρα θα κάνεις το αντίθετο. Όσο πιο πολύ αργεί, τόσο πιο πολύ θα προσεύχεσαι για αυτόν, θα τον αγαπάς και θα τον περιποιείσαι. Έτσι, εκείνος θα αλλάξει σιγά-σιγά και θα τον τραβά όλο και πιο πολύ το σπίτι, η γυναίκα του και τα παιδιά του. Και το πρόβλημά σου θα λυθεί».

Η κυρία σαν να ξύπνησε από κακό όνειρο και μονολογούσε: «Τί ανόητη που ήμουν τόσο καιρό. Με την γκρίνια μου πήγαινα να καταστρέψω την οικογένειά μου και δεν το καταλάβαινα».

Εφήρμοσε πιστά της οδηγίες του Γέροντα και σε σύντομο χρονικό διάστημα κέρδισε τον σύζυγό της.

(Από το βιβλίο «Ανθολόγιο Συμβουλών» του Γέροντος Πορφυρίου)