Ιανουάριος - Φεβρουάριος 2021
OΛA ΔYNATA ME THN ΠPOΣEYXH
Το κύριο έργο του ανθρώπου είναι η προσευχή. Ο άνθρωπος πλάστηκε για να υμνεί τον Θεό. Αυτό είναι το έργο που του αρμόζει. Αυτό μόνο εξηγεί την πνευματική του υπόσταση. Αυτό μόνο δικαιώνει την εξέχουσα θέση του μέσα στη δημιουργία. Ο άνθρωπος πλάστηκε για να λατρεύει τον Θεό και να μετέχει στη θεία Του αγαθότητα και μακαριότητα.
Αναθέστε όλες τις φροντίδες σας στον Θεό. Εκείνος προνοεί για σας. Μη γίνεσθε ολιγόψυχοι και μην ταράζεστε. Αυτός που εξετάζει τα απόκρυφα βάθη της ψυχής των ανθρώπων, γνωρίζει και τις δικές μας επιθυμίες και έχει τη δύναμη να τις εκπληρώσει, όπως Αυτός γνωρίζει. Εσείς να ζητάτε από τον Θεό και να μην χάνετε το θάρρος σας, Μη νομίζετε ότι, επειδή ο πόθος σας είναι άγιος, έχετε δικαίωμα να παραπονιέστε όταν οι προσευχές δεν εισακούονται. Ο Θεός εκπληρώνει τους πόθους σας με τρόπο που εσείς δεν γνωρίζετε. Να ειρηνεύετε λοιπόν και να επικαλείστε τον Θεό.
Οι προσευχές και οι δεήσεις από μόνες τους δεν μας οδηγούν στην τελειότητα. Στην τελειότητα οδηγεί ο Κύριος, που έρχεται και κατοικεί μέσα μας, όταν εμείς εκτελούμε τις εντολές Του. Και μια από τις πρώτες εντολές είναι να γίνεται στη ζωή μας το θέλημα όχι το δικό μας, αλλά του Θεού. Και να γίνεται με την ακρίβεια που γίνεται στον ουρανό από τους αγγέλους. Για να μπορούμε κι εμείς να λέμε: «Κύριε, όχι όπως εγώ θέλω, αλλά όπως Εσύ. Γεννηθήτω το θέλημά Σου, ως εν ουρανώ και επί της γης». Χωρίς λοιπόν τον Χριστό μέσα μας, οι προσευχές και οι δεήσεις οδηγούν στην πλάνη.
Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2020
Αυτομεμψία
Tο ταπεινό φρόνημα πολύ βοηθά την προσευχή μας να είναι αποτελεσματική. Το παρακάτω απόσπασμα από το βιβλίο «Η Ταπείνωσις», σελ. 54-56, περιγράφει έναν ωραίο τρόπο απόκτησης ταπεινού φρονήματος.
Μεταξύ των μέσων των βοηθούντων εις την απόκτησιν της ταπεινοφροσύνης, εξαίρετον θέσιν κατέχει η αυτομεμψία. Λαμπρόν ταπεινοποιόν μέσον. Την συνιστούν θερμώς όλοι οι άγιοι πατέρες. Ο στύλος της φωτιάς Μέγας Αντώνιος είπε προς τον στύλον της διακρίσεως Όσιον Ποιμένα «ότι η μεγαλύτερη δυναστεία (δύναμις) του ανθρώπου είναι, ίνα επάνω αυτού βάλη το σφάλμα του ενώπιον Κυρίου, και προσδοκήσει (και να περιμένει) πειρασμόν έως εσχάτης ανάπαυσης». Άλλο η αυτομεμψία, η οποία είναι εσωκάρδιος κυρίως εργασία και άλλο η ταπεινολογία, η οποία όπως λέγει ο Όσιος Βαρσανούφιος προκαλεί κενοδοξίαν (Σ.Σ. ο κενόδοξος άνθρωπος νοιάζεται να επιδιώκει πράγματα μάταια, ασήμαντα, και να τα επιδεικνύει).
Ο Άγιος Ζωσιμάς, προς απόδειξιν της χάριτος και δυνάμεως την οποίαν έχει η αυτομεμψία (να θεωρή τις εαυτόν υπεύθυνον εις όλα) είπεν ότι αδελφός τις μονάζων παρά τον Ιορδάνην του διηγήθη τα εξής: «Είχα κάποτε έναν διάκονον ο οποίος με υποπτεύθηκε δια κάποιον παράπτωμα. Τον διαβεβαίωσα ότι δεν είχα πράξει αυτό, αλλ’ εκείνος επέμενε. Τότε είπα εις τον εαυτόν μου. Λησμονείς ότι έχεις πράξει τόσα άλλα; Παραδέξου λοιπόν, ότι και αυτό το έπραξες και το ελησμόνησες. Με αυτάς τας σκέψεις επήγα εις το κελλί του διακόνου να του βάλω μετάνοιαν. Αλλά μόλις άνοιξε, έπεσεν εκείνος εις τα πόδια μου λέγων μοι: «συγχώρησόν μοι, υπό δαιμόνων εχλευάσθην, εν αληθεία γαρ επληροφόρησέ με ο Θεός, ότι ουδεμίαν σχέσιν έχεις με το σφάλμα εκείνο». Και προσθέτει ο Άγιος Ζωσιμάς: «Οράς τι δύναται η ταπείνωσις, ήτοι τον εαυτόν μεμεσθαι; Εις ποίους βαθμούς προκοπής ανάγει τον ταύτην κατέχοντα;»
Σεπτέμβριος - Οκτώβριος 2020
Η Δύναμη της Προσευχής
Με την προσευχή συνομιλούμε με τον Θεό με λόγια νοητά, ο δε Θεός ανταποκρίνεται άμεσα και έμμεσα. Μας δίνει δηλαδή αμέσως τη βεβαιότητα ότι μάς άκουσε και ότι τα προβλήματά μας είναι στα χέρια Του, στο σχέδιο της προνοίας Του για μας. Στη συνέχεια δε ανταποκρίνεται με τα πράγματα, παρέχοντάς μας τα πνευματικά και υλικά αγαθά που έχουμε ανάγκη, εφόσον είναι προς το συμφέρον μας.
Με την προσευχή δοξάζουμε τον Θεό, την άπειρη δύναμή Του, την αγιότητά Του, τη σοφία Του και την αγαθότητά Του. Τον ευχαριστούμε για τα πνευματικά και υλικά αγαθά που μας χαρίζει. Και Του ζητάμε όχι μόνο να συγχωρήσει τις αμαρτίες μας, αλλά και να μας δώσει κάθε πνευματικό και υλικό αγαθό, που μας είναι απαραίτητο για τον αγώνα της ζωής. Ας μην ξεχνάμε ότι κάθε τι που έχουμε προέρχεται από τον ίδιο τον Θεό: «Πάσα δόσις αγαθή και παν δώρημα τέλειον άνωθέν εστι, κατεβαίνον από του πατρός των φώτων» (Ιακώβ 1:17).
Η ελπίδα προς τον Ουράνιο Πατέρα μάς δίνει τη δύναμη να αποτεινόμαστε σ’ Αυτόν, να Τον δοξολογούμε, να Τον ευχαριστούμε και να Του ζητάμε κάθε τι που έχουμε ανάγκη, τόσο πνευματικό όσο και υλικό. Η ελπίδα μας αυτή προς τον Θεό επιβεβαιώνεται και αποδεικνύεται με τη θερμή μας προσευχή. Η προσευχή κατά τον μεγάλο Πατέρα της Εκκλησίας μας, τον Ιερό Χρυσόστομο, είναι το πανίσχυρο όπλο των πιστών. Και ο Κύριος κατά την ενανθρώπηση έκανε συνεχή χρήση της προσευχής. Καθώς δε μας λέγει ο Ευαγγελιστής Λουκάς, «ην δανυκτερεύων εν τη προσευχή του Θεού» (Λουκ. 6:12), δηλαδή διέθετε ολόκληρες νύχτες προσευχόμενος.
Κατά τον ίδιο Πατέρα της Εκκλησίας μας, η προσευχή τιμά τον άνθρωπο, εκδιώκει τα πάθη, η δε «εκ βαθέων» δύναμή της απαλύνει τη σκληρότητα της ψυχής. Τίποτε δεν είναι ισχυρότερο από την προσευχή, ούτε ίσο προς αυτή. Με την προσευχή επιτυγχάνουμε την προστασία μας ενάντια στον πνευματικό εχθρό (τον σατανά).
Ο άνθρωπος μόλις ανυψώνει τα χέρια του προς τον ουρανό και αρχίσει να προσεύχεται, αμέσως απομακρύνεται νοερώς από τα εγκόσμια, μεταφέρεται στη μέλλουσα ζωή, φαντάζεται τα ουράνια και μετέχει της θείας δόξας, εφ’ όσον βέβαια προσεύχεται με προσοχή, κατάνυξη και αφοσίωση.
(Η δύναμη της προσευχής, Αθαν. Ι. Δεληκωστόπουλου, σελ. 5,6)
Ιούλιος - Αύγουστος 2020
Η Δυναμική Της Προσευχής
Και τι θα λέω, όταν προσεύχομαι; Θα με ρωτήσεις. Θα λες την πιο μικρή σε έκταση, αλλά και την πιο φοβερή για τους δαίμονες προσευχή: «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με». Λίγες οι λέξεις, μεγάλες οι ωφέλειες. Είναι οι φράσεις αυτές τα μέσα για να ξανοιχτείς στο πέλαγος της φιλανθρωπίας και της απεραντοσύνης της θείας αγάπης.
Βρίσκεσαι μέσα στο ναό; Φώναξε με τη σκέψη σου. Ο Θεός μας ακούει και όταν σωπαίνουμε και όταν μυστικά επικοινωνούμε. Δεν είναι ο τόπος που μας κάνει να προσευχόμαστε, όσο ο τρόπος της προσευχής. Και στο λουτρό ακόμη να βρίσκεσαι, να κινείς τα χείλη σου προσευχόμενος. Όπου κι αν βρίσκεσαι, να έχεις διάθεση προσευχής. Ολόκληρη η κτίση, όλη η δημιουργία, η ίδια η φύση μπορεί να γίνει ναός του Θεού και να προσευχηθείς. Μα κι εσύ ο ίδιος δεν είσαι ναός του Αγίου Πνεύματος, σύμφωνα με τον απόστολο Παύλο (Α’ Κορινθ. 6:19) και μου λες ότι ψάχνεις τόπο για να προσευχηθείς;
Ο Μωυσής, ευρισκόμενος μεταξύ της θάλασσας που απλωνόταν μπροστά και των Αιγυπτίων που έρχονταν από πίσω, προσευχόταν στο Θεό και ζητούσε τη βοήθειά Του. Προσευχόταν μυστικά, χωρίς να λέει ούτε λέξη, παρακαλούσε εσωτερικά, χωρίς να ψελλίζουν τα χείλη του. Τόση ήταν η αμηχανία του. Και μολονότι από την αγωνία του δεν ακουγόταν η φωνή του, ο Κύριος του είπε: «Τι μου φωνάζεις;» Ο Θεός άκουγε το Μωυσή, αν και αυτός δεν μιλούσε.
Όταν έρχονται δοκιμασίες και σε κατακλύζουν οι πειρασμοί, να ζητάς καταφύγιο ασφαλείας και σιγουριάς στην προσευχή και να Τον καλείς μυστικά σε βοήθεια. Αυτός θα είναι πάντα κοντά σου, όταν Τον επιθυμείς, γι’ αυτό δεν χρειάζεται να Τον καλέσεις σε κάποιο συγκεκριμένο τόπο, όπως κάνεις με τους ανθρώπους. «Θα φωνάξεις στο Θεό, κι Εκείνος θα σ’ ακούσει», όπως μας λέει ο Προφήτης Ησαΐας, «Εσύ θα προσεύχεσαι, κι Εκείνος θα σου απαντά. Να, εδώ είμαι, δίπλα σου και σ’ ακούω». Αν αγωνίζεσαι, να διατηρείς την καρδιά σου καθαρή από τα πάθη και ο Κύριος θα σ’ ακούει πάντοτε.
(Προσευχή», Πρεσβ. Ηλία Γ. Διακουμάκος, σελ. 45-47)
Μάιος - Ιούνιος 2020
OΛA ΔYNATA ME THN ΠPOΣEYXH
Προσευχή Ευγνωμοσύνης
Αγίου Σιλουανού
«Κύριε η θύμησή σου θερμαίνει την ψυχή μου.
Φιλάνθρωπε Κύριε, πώς δε λησμόνησες τον αμαρτωλό δούλο σου, αλλά γεμάτος έλεος με είδες από τη δόξα σου και μου εμφανίστηκες με ακατάληπτο τρόπο!
Εγώ πάντοτε σε πρόσβαλα και σε λυπούσα. Συ όμως, Κύριε, για τη μικρή μου μετάνοια μου έδωσες να γνωρίσω τη μεγάλη σου αγάπη και την άμετρη αγαθότητά σου.
Το ιλαρό και πράο βλέμμα σου έθελξε την ψυχή μου. Τί να σου ανταποδώσω, Κύριε, ή ποιόν αίνο να Σου προσφέρω; Συ δίνεις τη χάρη σου, για να καίγεται αδιάλειπτα η καρδιά μου από αγάπη και δεν βρίσκει πια ανάπαυση ούτε νύχτα ούτε μέρα από τη θεϊκή αγάπη.
Η θύμησή σου θερμαίνει την ψυχή μου, που τίποτε στη γη δεν την αναπαύει εκτός από Σένα. Γι’ αυτό με δάκρυα Σε ζητώ, και πάλι ποθεί ο νους μου τη γλυκύτητά σου…
Κύριε, δώσε μου να αγαπώ μόνον Εσένα. Συ με έπλασες, Συ με φώτισες με το άγιο Βάπτισμα, Συ συγχωρείς τα αμαρτήματά μου και μου δίνεις τη χάρη να κοινωνώ το τίμιο Σώμα και Αίμα σου. Δώσε μου τη δύναμη να μένω πάντα κοντά σου. Κύριε, δώσε μου τη μετάνοια του Αδάμ και την άγια ταπείνωσή σου. Αμήν».