Μάρτιος - Απρίλιος 2020
OΛA ΔYNATA ME THN ΠPOΣEYXH
Η Συμφέρουσα Απάντηση Στην Προσευχή
Αγίου Ιωάννου Χρυσοστόμου
Λέτε, γιατί δεν ανταποκρίνεται ο Θεός στις προσευχές και στις παρακλήσεις μας; Θα απαντήσω γι’ άλλη μια φορά ακόμη. Διότι, συνήθως, Του ζητάμε πράγματα βλαβερά, νομίζοντας πως είναι και καλά και ωφέλιμα. Αλλά ποιος γνωρίζει καλύτερα το συμφέρον μας; Όχι, άνθρωπέ μου, δεν γνωρίζεις καλύτερα από τον Θεό το συμφέρον σου. Εκείνος είναι που το γνωρίζει καλύτερα, και γι’ αυτό δεν εισακούει την προσευχή σου και δεν απαντάει στο αίτημά σου.
Αν οι γονείς δεν δίνουν πάντα στα παιδιά τους ό,τι τους ζητούν, όχι βέβαια επειδή τα μισούν, μα επειδή απεναντίας τα αγαπούν υπερβολικά, πολύ περισσότερο από τους γονείς μας ο Θεός και μας αγαπά και μας φροντίζει, και απ’ όλους γνωρίζει καλύτερα ποιο είναι το καλό μας.
Όταν, λοιπόν, αποκάνεις προσευχόμενος στον Κύριο κι Εκείνος δεν σου απαντά στην ικεσία σου, μην παραπονιέσαι. Ξεχνάς πόσες φορές εσύ άκουσες κάποιο φτωχό να σε παρακαλεί να τον βοηθήσεις και δεν του έδωσες σημασία; Και αυτό το έκανες από σκληρότητα, ενώ ο Θεός το κάνει από φιλανθρωπία. Ωστόσο, ενώ δεν δέχεσαι να κατηγορήσουν εσένα, που από σκληρότητα δεν άκουσες το φτωχό, κατηγορείς όμως τον Θεό, που από φιλανθρωπία και αγάπη δεν σε ακούει.
Είπα, όμως προηγουμένως ότι κι όταν ακόμα δεν σε ακούει, η ωφέλειά σου από την προσευχή είναι μεγάλη. Γιατί, προσευχόμενος και παρακαλώντας τον Θεό έχεις δύο κέρδη. Το ένα, έχεις επικοινωνία με τον Θεό και η καρδιά σου είναι πάντα ζεστή από την παρουσία Του και το δεύτερο, ελαχιστοποιείς τις αφορμές για να αμαρτάνεις. Διότι, άνθρωπος που προσεύχεται και επικοινωνεί με τον Θεό, υψώνει το νου του στον ουρανό και ικετεύει τον Κύριο, γίνεται ανώτερος από τα ανθρώπινα πάθη, αποκτάει πνευματικά ενδιαφέροντα και δεν δένεται με τα υλικά πράγματα.
«Προσευχή», Πρεσβ. Ηλίας Γ. Διακουμάκος
Ιανουάριος - Φεβρουάριος 2020
OΛA ΔYNATA ME THN ΠPOΣEYXH
Επιμονή και υπομονή
Nα μη στενοχωριόμαστε όταν ο Θεός αργεί να απαντήσει στην προσευχή μας και να μη χάνουμε την υπομονή μας. Για σκεφθείτε ότι, πριν ζητήσουμε κάτι, δεν μπορεί άραγε να μας το δώσει ο Κύριός μας; Και βέβαια μπορεί, αλλά περιμένει από μας κάποια αφορμή, κάποιο λόγο, ώστε να μας βοηθήσει σύμφωνα με το συμφέρον μας. Γι’ αυτό, ας Του δίνουμε την αφορμή με τη θερμή προσευχή μας, και ας περιμένουμε με πίστη, με ελπίδα και απόλυτη εμπιστοσύνη στη σοφία Του και στην αγάπη που έχει για μας. Μας έδωσε ό,τι ζητήσαμε; Ας Τον ευχαριστούμε. Δεν μας έδωσε ό,τι προσευχηθήκαμε; Και πάλι τότε ας Τον ευχαριστούμε θερμά, γιατί δεν γνωρίζουμε, όπως γνωρίζει Εκείνος, τι είναι καλό και σωστό για μας.
Ας έχουμε ακόμα υπόψη μας πως ο Θεός συχνά δεν αρνείται να μας βοηθήσει, αλλά μόνον αναβάλλει την ικανοποίηση ενός αιτήματός μας. Και γιατί αναβάλλει; Επειδή, χρησιμοποιώντας ως μέσο τη δική μας επιμονή στο αίτημα της προσευχής, θέλει να απαντήσει στην κατάλληλη χρονική στιγμή και εφόσον είναι για το συμφέρον μας. Αλλά κι ένας φιλόστοργος πατέρας το ίδιο δεν κάνει, όταν του ζητάει κάτι το παιδί του και πολλές φορές αρνείται να του το δώσει, όχι γιατί δε θέλει, αλλά γιατί δεν είναι ο κατάλληλος χρόνος και δεν είναι προς το συμφέρον του;
Ας ευχαριστούμε, λοιπόν, το Θεό, όχι μόνον όταν μας δίνει, αλλά και όταν δεν μας δίνει ό,τι Του ζητάμε, αφού και τα δύο τα κάνει για την ωφέλειά μας. Έτσι, και όταν δεν παίρνουμε, ουσιαστικά απαντά ο Θεός και παίρνουμε, με το να μην πάρουμε ό,τι δεν είναι προς το συμφέρον μας. Να είστε απόλυτα σίγουροι ότι υπάρχουν περιπτώσεις, που όταν δεν ικανοποιείται ένα αίτημά μας είναι πιο ωφέλιμο, και αυτό που θεωρούμε αποτυχία, τελικά είναι επιτυχία.
(Λόγος Ιερού Χρυσοστόμου, Πρωτ. Ηλίας Γ. Διακουμάκος)
Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2019
OΛA ΔYNATA ME THN ΠPOΣEYXH
Πώς να προσευχόμαστε
Η προσευχή βρίσκεται στο κέντρο της πνευματικής ζωής του χριστιανού. Είναι η αναπνοή της ψυχής. Υπάρχει προσευχή; Υπάρχει ζωή στην ψυχή. Δεν υπάρχει προσευχή; Δεν υπάρχει ζωή στην ψυχή.
Η αληθινή προσευχή αρχίζει με την εμφάνιση στην καρδιά αλλεπάλληλων αισθημάτων συντριβής και αυτομεμψίας, ευγνωμοσύνης και δοξολογίας του Θεού, αφοσιώσεως και υποταγής στο θέλημά Του κλπ. Όλος ο προσευχητικός μας αγώνας συνίσταται και στοχεύει στη διέγερση τέτοιων αισθημάτων μέσα στη καρδιά μας και στην πλήρωσή της μ’ αυτά.
Προσευχή σημαίνει απερίσπαστη προσήλωση της καρδιάς στο Θεό. Μετά το πρώτο βήμα γι’ αυτή την προσήλωση, τη γέννηση δηλαδή των αισθημάτων που αναφέραμε, πρέπει να σταθεροποιήσουμε την προσευχή στην καρδιά. Και πώς θα πετύχουμε τη σταθεροποίησή της; Με την αδιάλειπτη καλλιέργειά της.
Θ’ αρχίσουμε με την επιμελή ανάγνωση και ακρόαση των καθημερινών προσευχών, στο σπίτι ή στο ναό. Διάβαζε και άκουε προσεκτικά τις ακολουθίες. Έτσι, σιγά-σιγά, θ’ ανεβάσεις την καρδιά σου ως τον Θεό. Οι προσευχές, που έχουν συντάξει οι άγιοι πατέρες, κρύβουν μεγάλη δύναμη. Όποιος, λοιπόν, εισχωρεί στα νοήματά τους με προσοχή και ζήλο, οπωσδήποτε θα πάρει κάτι από τη δύναμή τους, λιγότερο ή περισσότερο, ανάλογα με τη θερμότητα της διαθέσεώς του.
Για να γίνει η ακολουθία ενεργητικό μέσο προσευχητικής αγωγής, είναι απαραίτητο να την επιτελείς έτσι, ώστε και ο νους και η καρδιά σου να αφομοιώνουν το περιεχόμενό της. Και να τρεις απλοί κανόνες για να το πετύχεις: α) Μην αρχίζεις την ακολουθία χωρίς την κατάλληλη ψυχική προετοιμασία, β) Μην την κάνεις απρόσεκτα, με βιασύνη και προχειρότητα, αλλά με προσοχή, συναίσθηση και ευλάβεια, γ) όταν την τελειώνεις, μην καταπιάνεσαι αμέσως με τις συνηθισμένες βιοτικές ασχολίες σου.
(Οσίου Θεοφάνους του Έγκλειστου, Χειραγωγία στην πνευματική ζωή, σελ. 34,35,36)
Όταν προσεύχεσαι
«Όταν προσεύχεσαι, φύλαγε με όλη σου τη δύναμη τη μνήμη σου, για να μη σου αραδιάζει τα δικά της, αλλά να παρακινείς τον εαυτό σου να συνειδητοποιεί πως στέκεις μπροστά στον Θεό. Γιατί συνήθως ξεκλέβεται πολύ ο νους από τη μνήμη, την ώρα της προσευχής».
Σεπτέμβριος - Οκτώβριος 2019
Η Πίστη στην Προσευχή
Όταν προσευχόμαστε πρέπει να πιστεύουμε στην δύναμη των λόγων της προσευχής έτσι, ώστε να μην διαφέρουν τα λόγια μας από τα έργα μας. Πρέπει να πιστεύουμε ότι τα έργα ακολουθούν τα λόγια μας, καθώς η σκιά ακολουθεί το σώμα, διότι ο λόγος και η πράξη του Θεού είναι αόρατα: «Διότι Αυτός είπε και εγεννήθησαν» (Ψαλμ. 148:5). Έτσι, πρέπει να πιστεύεις ότι εκείνο το οποίο λέγεις στην προσευχή σου και το οποίο ζητείς, αυτό και θα γίνει. Δοξολόγησες τον Θεό; Ο Θεός δέχθηκε την δοξολογία σου. Ευχαρίστησες τον Θεό; Ο Θεός δέχθηκε τις ευχαριστίες σου ως πνευματική ευωδία.
Όταν προσεύχομαι, να πιστεύω απολύτως:
1) Ότι μόνον ο Θεός υπάρχει και πληροί τα πάντα και ευρίσκεται πλησίον μου, έτοιμος να με βοηθήσει.
2) Ότι είμαι εικόνα Του.
3) Ότι ο Θεός είναι άβυσσος ευσπλαχνίας, η πηγή αυτής και ότι Αυτός με έκαμε ικανό και μου έδωκε το δικαίωμα και το προνόμιο να προσεύχομαι.
Όταν προσεύχεσαι είτε με το νου, είτε δυνατά με λέξεις, να είσαι απολύτως βέβαιος ότι ο Κύριος βρίσκεται πλησίον σου, εντός σου και ακούει κάθε λέξη και αν ακόμη την ακούς μόνον εσύ και αν ακόμη την λες με τον νου.
Μίλα λοιπόν με όλη σου την καρδιά, ειλικρινά, κρίνε τον εαυτό σου επίσης ειλικρινά και μη προσπαθείς καθόλου να δικαιολογήσεις τον εαυτό σου. Πίστευε ότι ο Κύριος θα σε ευσπλαχνισθεί και δεν θα μείνεις ασυγχώρητος. Τούτο είναι αληθές και μαρτυρείται από την πείρα.
Πίστευε και έχε την πεποίθηση ότι όπως είναι εύκολο να αναπνέεις τον αέρα και με αυτόν να ζεις, ή να τρώγεις και να πίνεις, έτσι είναι εύκολο και μάλιστα ακόμη ευκολότερο για την πίστη σου να λαμβάνει όλα τα πνευματικά δώρα παρά του Κυρίου. Η προσευχή είναι η πνευματική σας βρώσις και πόσις.
«Η εν Χριστώ Ζωή, Αγ. Ιωάν. της Κροστάνδης»
Ιούλιος - Αύγουστος 2019
Ένα Πρότυπο Προσευχής Για Εθνική Αφύπνιση
Ο Προφήτης Δανιήλ ήταν μια από τις πιο άγιες, έξοχες και θαυμαστές προσωπικότητες της Αγίας Γραφής. Είναι ο μοναδικός άνθρωπος που ο Θεός αποκαλεί «σφόδρα αγαπητό» (Δανιήλ 9:23). Η σοφία του, η υπερφυσική αυτή δύναμη που του δόθηκε από τον Θεό, τον έκανε για 70 χρόνια να κατέχει την πρώτη θέση τόσο στη Βαβυλωνιακή, όσο και στη Μηδοπερσική Αυτοκρατορία. Η πίστη του ήταν τόσο μεγάλη και η αγάπη του στον Θεό τόσο απόλυτη, ώστε προτίμησε να βρεθεί στο λάκκο των λεόντων, παρά να συμβιβάσει τις πεποιθήσεις του.
Η ζωντανή - τρεις φορές την ημέρα - επικοινωνία του με τον Θεό, του έδινε τη δυνατότητα όχι μόνο να εξηγεί τα όνειρα και οποιοδήποτε μυστήριο και άγνωστο (Δανιήλ 5:17-30), αλλά και να αποκαλύπτει ποιο ήταν αυτό καθαυτό το όνειρο που ο Βασιλιάς Ναβουχοδονόσωρ είχε ξεχάσει (Δανιήλ 2:14-49)!! Τέλος η συμβολή του στα εσχατολογικά θέματα είναι ανεπανάληπτη.
Ο Δανιήλ, ως Προφήτης, βλέποντας την κατάσταση και την διαφθορά του λαού του, ταπεινώνεται μπροστά στον Θεό, νηστεύει, φοράει σάκο αντί ρούχων, περιλούζει με στάχτη το κεφάλι του και ζητάει το έλεος του Θεού. Ο κάθε ειλικρινής και έντιμος άνθρωπος θα πρέπει να προσέξει ιδιαίτερα την προσευχή του Δανιήλ και να την κάνει δική του, αν πράγματι αγαπά την Πατρίδα μας και πιστεύει ότι ο Θεός θέλει και μπορεί να σώσει την αγαπημένη μας Ελλάδα. Η προσευχή του βρίσκεται στο κεφάλαιο 9 και στα χωρία 4-19. Παρακάτω αναφέρουμε ορισμένα χαρακτηριστικά αποσπάσματα, με την ευχή ο Κύριος να μας κάνει να «ζηλέψουμε», ώστε να κάνουμε δική μας την προσευχή αυτή, για μας και για την Πατρίδα μας.
«Αχ, Κύριε, μεγάλε και φοβερέ Θεέ. Εσύ τηρείς τη διαθήκη Σου και αγαπάς αυτούς που σε αγαπούν κι εφαρμόζουν τις εντολές Σου. Αμαρτήσαμε κι ανομήσαμε, ασεβήσαμε, επαναστατήσαμε και στρέψαμε τα νώτα μας στις εντολές Σου και στις υποδείξεις Σου… Άκουσε, λοιπόν, Θεέ μας, την προσευχή του δούλου σου και τους στεναγμούς μου και κοίταξε μ’ ευμένεια τον ερημωμένο ναό Σου, για χάρη Σου, Κύριε. Στρέψε το αυτί Σου, Θεέ μου, κι άκουσε... Δεν προσευχόμαστε σ’ εσένα στηριγμένοι στη δικαιοσύνη μας, αλλά στη δική Σου άπειρη ευσπλαχνία. Άκουσε Κύριε, συγχώρησε Κύριε, κοίταξε προσεκτικά, Κύριε, και πράξε. Μη βραδύνεις, Θεέ μου, γιατί η πόλη αυτή και ο λαός της φέρουν το όνομά Σου».
Ο έντιμος και ειλικρινής άνθρωπος θα παραδεχτεί με ταπεινό πνεύμα ότι το έθνος μας έφυγε από το δρόμο του Θεού! Οι Έλληνες αμαρτήσαμε και συνεχίζουμε να αγαπάμε να αμαρτάνουμε. Σε κάθε δημόσιο και ιδιωτικό χώρο γίνεται ένας εμφανής συναγωνισμός ποιος θα κάνει τη μεγαλύτερη κομπίνα και απάτη. Η λύση είναι μία. Συντριβή και μετάνοια. Με ειλικρινή ταπείνωση και κραυγή ελέους, ίσως ο Κύριος να μας ελεήσει. Αν όμως αυτό δεν γίνεται από τα υπεύθυνα πρόσωπα, ας γίνει από μας, που αγαπάμε τον Κύριο και πονάμε την Πατρίδα μας. Ας μένουμε πιστοί μέρα και νύχτα στη σκοπιά της προσευχής. Ο Κύριος που μας αγαπάει και ακούει προσευχές θα φέρει μια μεγάλη και θαυμαστή αφύπνιση.