Ιανουάριος - Φεβρουάριος 2013

Ο Χριστός είναι η χαρά, το φως το αληθινό, η ευτυχία. Ο Χριστός είναι η ελπίδα μας. Η σχέση με τον Χριστό είναι αγάπη, είναι έρωτας, είναι ενθουσιασμός, είναι η λαχτάρα του θείου. Ο Χριστός είναι το παν. Αυτός είναι η αγάπη μας. Αυτός ο έρωτάς μας. Είναι έρωτας αναφαίρετος ο έρωτας του Χριστού. Από κει πηγάζει η χαρά.

Η χαρά είναι ο ίδιος ο Χριστός. Είναι μία χαρά, που σε κάνει άλλο άνθρωπο. Είναι μία πνευματική τρέλα, αλλά εν Χριστώ. Σε μεθάει σαν το κρασί το ανόθευτο, αυτό το κρασί το πνευματικό. Όπως λέγει ο Δαβίδ: «Ελίπανας εν ελαίω την κεφαλήν μου και το ποτήριόν σου μεθύσκον με ωσεί κράτιστον». Ο πνευματικός οίνος είναι άκρατος, ανόθευτος, πολύ δυνατός κι όταν τον πίνεις, σε μεθάει. Αυτή η θεία μέθη είναι δώρο του Θεού, που δίδεται στους «καθαρούς τη καρδία» (Ματθ. 5:8).

Όσο μπορείτε, να νηστεύετε, όσες μετάνοιες μπορείτε, να κάνετε, όσες αγρυπνίες θέλετε, να απολαμβάνετε, αλλά να είστε χαρούμενοι. Να έχετε τη χαρά του Χριστού. Είναι η χαρά που διαρκεί αιώνια, που έχει αιώνια ευφροσύνη. Είναι η χαρά του Κυρίου μας, που δίνει την ασφαλή γαλήνη, τη γαλήνια τερπνότητα. Ο Χριστός θέλει κι ευχαριστείται να σκορπάει τη χαρά, να πλουτίζει τους πιστούς Του με χαρά. Εύχομαι, «ίνα η χαρά υμών ή πεπληρωμένη».

Αυτή είναι η θρησκεία μας. Εκεί πρέπει να πάμε. Ο Χριστός είναι ο Παράδεισος, παιδιά μου. Τι είναι Παράδεισος; Ο Χριστός είναι. Από δω αρχίζει ο Παράδεισος. Είναι ακριβώς το ίδιο, όσοι εδώ στη γη ζουν τον Χριστό, ζουν τον Παράδεισο. Έτσι είναι, που σας το λέγω. Είναι σωστό, αληθινό αυτό, πιστέψτε με! Έργο μας είναι να προσπαθούμε να βρούμε έναν τρόπο να μπούμε μέσα στο φως του Χριστού. Δεν είναι να κάνει κανείς τα τυπικά. Η ουσία είναι να είμαστε μαζί με τον Χριστό. Να ξυπνήσει η ψυχή και να αγαπήσει τον Χριστό, να γίνει αγία. Να επιδοθεί στο θείο έρωτα. Έτσι θα μας αγαπήσει κι Εκείνος. Θα είναι τότε η χαρά αναφαίρετη. Αυτό θέλει πιο πολύ ο Χριστός, να μας γεμίζει από χαρά, διότι είναι η πηγή της χαράς. Αυτή η χαρά είναι δώρο του Χριστού. Μέσα σ’ αυτή τη χαρά θα γνωρίσουμε τον Χριστό.

                 («Βίος και Λόγοι», γέροντος Πορφυρίου, σελ. 217, 218)

Ιανουάριος - Φεβρουάριος 2013

(Αρχιμανδίτου π. Κυρίλλου)

1. Όποιος εμπιστεύεται στον χρυσό, δεν έχει πίστη στον Χριστό. Όποιος αγαπά το χρήμα και την ψεύτικη ασφάλεια που προσφέρει, απαρνείται την πρόνοια του Θεού. Λατρεύει τον θεό του χρήματος και όχι τον Θεό της αγάπης. Γι' αυτό ο Παύλος λέγει ότι η φιλαργυρία είναι ειδωλολατρεία.
2. Να μην επιζητείς τίποτε άλλο, παρά μόνον το θέλημά Του και να αποδέχεσαι με αγάπη όσα ο Κύριος σου στέλνει στην ζωή, ακόμη και τα κακά. Ο Κύριος γνωρίζει.
3. Σε όλα να βάζουμε καλή αρχή. Χωρίς γερό θεμέλιο δεν στεριώνει καμία αρετή, δεν καρποφορεί η ζωή.
4. Πρέπει να αγαπάμε όλους τους ανθρώπους που μας φέρνει κοντά μας ο Θεός. Αν κάποιος μας "δυσκολεύει" να τον αγαπήσουμε, ας σκεφθούμε πως στο πρόσωπό του βλέπουμε τον ΄Ιδιο τον Χριστό.
5. Όταν ζητάμε κάτι από τον Θεό στην προσευχή, εάν είναι για ωφέλειά μας, θα μας το δώσει.
6. Ο Θεός απαντά σε όλες τις προσευχές, άλλοτε αμέσως, με ένα Ναι, άλλοτε καθυστερεί, που σημαίνει ένα Ναι για αργότερα, άλλοτε σιωπαίνει, που σημαίνει Όχι.
7. Να προσέχουμε πολύ τι ζητάμε στην προσευχή μας. Εάν κάτι το ζητάμε με πολλή επιμονή, αλλά δεν είναι για την πνευματική μας ωφέλεια, ο Θεός μπορεί να μας το δώσει κατά παραχώρηση, για να δούμε το λάθος μας και να ταπεινωθούμε

Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2012

Αρχιμανδρίτου Π. Κύριλλου

1.Ο Χριστός είναι Φως και Αλήθεια. Εφ' όσον είμαστε Χριστιανοί, δηλαδή μαθητές και ακόλουθοι του Χριστού, δεν επιτρέπεται να λέμε ψέματα, διότι έτσι συντασσόμαστε με τον διάβολο, τον "πατέρα του ψεύδους".

2.Ο άνθρωπος που βρίσκεται μακριά από τον Θεό, και έχει για θεό τον εγωισμό του, εύκολα κάνει αμαρτίες. Εάν όμως λειτουργήσει "ο πνευματικός νόμος του Θεού" και ταπεινωθεί λ.χ. από ασθένεια, αδυναμία, τότε θα έχει κάνει το πρώτο βήμα.

3.Όσο περισσότερο αγαπάμε τον Θεό, πλησιάζουμε τον Θεό. Και όσο περισσότερο πλησιάζουμε τον Θεό, τόσο αγαπάμε και πλησιάζουμε τους ανθρώπους γύρω μας.

Σεπτέμβριος - Οκτώβριος 2012

(Αρχιμανδρίτου π. Κυρίλλου)

1. Για να είμαστε όντως μαθητές του Χριστού, πραγματικοί Χριστιανοί, οφείλουμε να είμαστε γνήσιοι και αληθινοί σε αυτό που πιστεύουμε και στο πώς ζούμε.
2. Τη μία και μοναδική μόρφωση να επιδιώκουμε: να γνωρίσουμε τον Θεό.
3. Κύριε, αξίωσέ με να αγαπώ Εσένα και όλους τους ανθρώπους, όπως αγαπώ Εσένα.
4. Ο σημερινός άνθρωπος είναι πολύ εγωιστής για να παραδεχτεί ότι έχει εγωισμό.
5. Ο Χριστιανός ζει επί της γης με το βλέμμα στον ουρανό. Η εν Χριστώ πνευματική ζωή σκοπόν έχει να μας οδηγήσει στην ένωση με τον Θεό, να μας καταστήσει ουρανοπολίτες.
6. Με τη χάρη του Αγίου Πνεύματος ο επίγειος άνθρωπος γίνεται πραγματικά πνευματικός.
7. Τι μας κρατάει μακριά από τον Θεό; Τα πάθη και οι αμαρτίες μας. Αυτά μας απομακρύνουν από τον Θεό, μας βάζουν εμπόδια στην πνευματική μας πορεία και εναντίον αυτών πρέπει να αγωνιστούμε.
8. Η ψυχή είναι ένα χωράφι, το «γεώργιον του Θεού». Για να ανθίσουν οι αρετές πρέπει πρώτα να ξεριζώσουμε τις ρίζες των παθών και τα αγκάθια της αμαρτίας και μετά να φυτέψουμε το σπόρο της αγάπης, της ελεημοσύνης, της ταπείνωσης. Και κάθε τόσο χρειάζεται ένα καλό ξεβοτάνισμα, να ανοίγουμε την ψυχή μας στον πνευματικό.
9. Όπως το αμπέλι για να φέρει καρπό χρειάζεται να το κλαδέψεις, έτσι και στη ζωή μας, για να δούμε καρποφορία, χρειάζεται πότε πότε ένα κλάδεμα. Αυτό κάνει ο Θεός όταν επιτρέπει να μας συμβούν δοκιμασίες και θλίψεις.
10. Μην αφήνουμε τους κακούς λογισμούς να κατασκηνώνουν στην καρδιά και στο μυαλό. Όσο το επιτρέπουμε και τους καλλιεργούμε, αυτοί ριζώνουν, βγάζουν κλαδιά και δύσκολα μετά ξεριζώνονται. Γι’ αυτό χρειάζεται μεγάλη προσοχή και εγρήγορση, ώστε, μόλις μας έρθει κάποιος άσχημος λογισμός, αμέσως να τον αποδιώχνουμε και να μην του προσφέρουμε φιλοξενία.

Σεπτέμβριος - Οκτώβριος 2012

Ο σύγχρονος άνθρωπος, ζώντας σε μια κοινωνία που διαμορφώνεται αρνητικά, δεν έχει καμιά ελπίδα να καλυτερέψει τη ζωή του. Οι ανθυγιεινές συνθήκες του μολυσμένου φυσικού και πνευματικού περιβάλλοντος, η κακή οικονομική κατάσταση, η ταραχή, το άγχος, η αγωνία που επικρατεί τόσο στην κοινωνία μας όσο και στον ίδιο τον άνθρωπο, κάνει τη ζωή του κάθε μέρα και πιο ανυπόφορη.

Μια ματιά στις εφημερίδες, στην τηλεόραση, στους δρόμους και στους χώρους εργασίας, μας πείθει ότι ο σύγχρονος άνθρωπος είναι φορτωμένος, δυστυχισμένος και αποκομμένος από την πραγματική ζωή. Όσο και να γεμίζει από αγαθά και ανέσεις, όσο και να διασκεδάζει δείχνοντας ότι χαίρεται, στο βάθος είναι μόνος, κενός και αβοήθητος.

Για την κατάσταση αυτή του ανθρώπου, με απόλυτη πεποίθηση και ευθύνη, προτείνουμε τη λύση: Ο Θεός. Ο μόνος που μπορεί να βοηθήσει τον άνθρωπο τέλεια, αποτελεσματικά και μόνιμα είναι ο Θεός. Και το πάρα πολύ ευχάριστο για τον άνθρωπο είναι ότι ο Θεός και θέλει και μπορεί να τον βοηθήσει. Το παράπονο του Θεού είναι ότι δεν βρίσκεται άνθρωπος που θα Του ζητήσει ταπεινά να λύσει τα άλυτα προβλήματά του.

Ο σύγχρονος άνθρωπος, απορρίπτοντας τον Θεό από τη ζωή του, απορρίπτει τη μοναδική δύναμη που μπορεί να τον βοηθήσει κι έτσι μένει ισόβια σκλάβος της ρηχής και άδειας ζωής του. Ο Θεός, και τώρα και πάντοτε, απευθύνει μια ειλικρινή πρόσκληση σε μια νέα ζωή, λέγοντας: «Ελάτε σε μένα όλοι οι κουρασμένοι και οι φορτωμένοι και εγώ θα σας ξεκουράσω»(Ματθ. 11:28). Ο άνθρωπος όμως επιμένει να στηρίζεται στις δικές του δυνάμεις, να συνεχίζει την άδεια ζωή του και να βυθίζεται έτσι κάθε μέρα και περισσότερο στη δυστυχία και στην απόγνωση. Έτσι, υποφέρει, γεμίζει με άγχος, με στεναχώριες, με κατάθλιψη, κινείται δραστήρια και προσπαθεί να διασκεδάσει, ενώ γνωρίζει ότι είναι «νεκρός» μεταξύ «νεκρών».

Ο Θεός είναι Θεός, γιατί μπορεί και θέλει να κάνει στον άνθρωπο αυτά που ο άνθρωπος δεν μπορεί να κάνει στον εαυτό του. Το κύριο ενδιαφέρον του Θεού είναι η απόλυτη απελευθέρωση του ανθρώπου από τα εσωτερικά και εξωτερικά του δεσμά. Έχει ειδικευτεί μέσα στους αιώνες να κάνει τους δυστυχισμένους ευτυχισμένους, τους δούλους ελεύθερους, τους ανίκανους ικανούς, τους θλιμμένους χαρούμενους, τους αρρώστους υγιείς και τους χτυπημένους από τη ζωή αποκαταστημένους και δυνατούς. Το τέλειο απολυτρωτικό έργο του Ιησού Χριστού επάνω στο σταυρό έχει τη δύναμη να ελευθερώνει και να ξαναδημιουργεί κάθε άνθρωπο. Η ζωή που προσφέρει ο Χριστός σ’ αυτούς που με ειλικρίνεια ζητούν τη σωτηρία τους είναι μοναδική και υπέροχη.

Ο άνθρωπος γεννήθηκε για να ζει ελεύθερος από τα εσωτερικά και εξωτερικά δεσμά. Δυστυχώς όμως έφυγε από τον Θεό και έχασε τη δύναμη και την πνευματική του ελευθερία. Χρειάζεται, λοιπόν, απαραίτητα να επιστρέψει στον Χριστό, την πηγή της χαράς, και να γίνει ένας συνειδητός Χριστιανός, ζωντανό μέλος της εκκλησίας. Για να γίνει όμως αυτό, θα πρέπει απαραίτητα να παραδεχτεί ότι απέτυχε να ζήσει ελεύθερος και ευτυχισμένος. Θα πρέπει να ταπεινωθεί μπροστά στον Θεό, να ομολογήσει την αποτυχία του και να ζητήσει ο Θεός να τον συχωρήσει και να τον δεχτεί, όπως έκανε ο άσωτος γιος. Ο Θεός περιμένει με θεία αγωνία την επιστροφή του «σύγχρονου ασώτου». Ο Θεός αγαπά αθεράπευτα τον άνθρωπο και θέλει να τον κάνει δυνατό και ελεύθερο.

Όσοι κατάλαβαν και πήραν στα σοβαρά την αγάπη αυτή του Θεού, επέστρεψαν σ’ Αυτόν και έγιναν καινούργιοι και δυνατοί άνθρωποι.

Μάρτιος - Απρίλιος 2016

Κοπή της Βασιλόπιτας

Στις 15 Φεβρουαρίου, στην αίθουσα της Αδελφότητάς μας, είχαμε την μεγάλη χαρά να προσκαλέσουμε τους αγαπητούς αδελφούς στην κοπή της βασιλόπιτας. Ο αγαπητός σε όλους μας π. Κύριλλος ευλόγησε τη βασιλόπιτα και μας μίλησε με λόγια βασισμένα στην αλήθεια του Ευαγγελίου, προτρέποντας όλους να ανοίξουμε την καρδιά μας στον Σωτήρα Χριστό και να ζήσουμε το νέο έτος με την δική Του δύναμη και χάρη. Ψάλλαμε ωραίους χριστιανικούς ύμνους, ακούσαμε την ανάλυση του Ευαγγελίου της Κυριακής και στο τέλος μοιράστηκαν κεράσματα και αναψυκτικά.

Πραγματικά, ζήσαμε αυτό που αναφέρει και ο Λόγος του Θεού στον Ψαλμό 133: 1 «Δείτε, τι καλό και τι τερπνό, να συγκατοικούν με ομόνοια οι αδελφοί!»

Ευχαριστούμε τον Θεό και ευχόμαστε και όσοι δεν μπόρεσαν να παραβρεθούν, να γεμίσουν με την Χάρη του Χριστού στην καρδιά τους και να την σκορπούν σε όλο τον κόσμο.

Μάιος - Ιούνιος 2015

Η Γιορτή Της Εφημερίδας Μας

Την Κυριακή 10 Μαΐου στην αίθουσα της Ορθόδοξης Αδελφότητάς μας γιορτάσαμε τα 37 χρόνια της κυκλοφορίας της εφημερίδας μας «To Ανέσπερον Φως».

Διαβάσαμε επιστολές αναγνωστών και ευχαριστήσαμε τον Θεό για την αγάπη Του σ’ εμάς, που μέσα από την εφημερίδα μας:

– Άνθρωποι που ζούσαν μακριά από την Εκκλησία, επέστρεψαν.

– Μοναχικοί άνθρωποι βρίσκουν συντροφιά.

– Ασθενείς ζητούν τη χάρη του Θεού στη ζωή τους.

– Αυξάνεται η πίστη των αναγνωστών στον Σωτήρα Χριστό, κλπ.

Χαιρόμαστε, γιατί η εφημερίδα μας γίνεται η αφορμή, ώστε να δοξάζεται ο Θεός στη ζωή των ανθρώπων.

Σεπτέμβριος - Οκτώβριος 2014

Οι Καλοκαιρινές Μας Διακοπές

Όπως είναι γνωστό, ο Αύγουστος είναι ο μήνας των διακοπών. Όσο μπορεί ο καθένας προσπαθεί να «δραπετεύσει» λίγο από τις καθημερινές του δραστηριότητες, για ν’ απολαύσει τη φύση που μας χάρισε ο Θεός ως πολύτιμο αγαθό και να ξεκουραστεί, για να συνεχίσει ανανεωμένος το χειμερινό του πρόγραμμα.

Κατ’ αυτόν τον τρόπο η Αδελφότητά μας πραγματοποίησε και φέτος τις θερινές της διακοπές στην περιοχή των Λιβανάτων Λοκρίδος, στη Φθιώτιδα. Η περίοδος μετά το δεκαπενταύγουστο είναι ιδανική, εφόσον όλοι έχουμε τιμήσει τη Θεοτόκο και Μητέρα μας γιορτάζοντας το «μικρό Πάσχα», όπως συνήθως το ονομάζουμε. Η τοποθεσία των Λιβανάτων είναι ιδεώδης για την ψυχική και σωματική ανάπαυση, μακριά από την κοσμικότητα και τους θορύβους της μεγαλούπολης.

Ο βασικός μας στόχος είναι να τονωθούν οι ψυχές των αδελφών με πνευματική τροφή και προσευχή. Τα κηρύγματα που γίνονται καθημερινά, πρωί και βράδυ, βοηθούν σ’ αυτό και δίνουν την ευκαιρία στον καθένα που παρευρίσκεται να αναλογιστεί και να αναθεωρήσει τη σχέση του με τον Θεό.

Σε αυτό βοηθάει πάρα πολύ και η επίσκεψη που γίνεται επί σειρά ετών στην ιερά μονή των Αγίων Αναργύρων Αταλάντης, όπου παρακολουθούμε τον Εσπερινό και το Μέγα Απόδειπνο, κάποια από τις μέρες της παραμονής μας. Είναι μεγάλη ευλογία ο Εσπερινός αυτός, όπου οι καλλικέλαδες φωνές των μοναχών ψάλλουν το «Κύριε εκέκραξα» και το «Κατευθηνθήτω η προσευχή μου»! Εκείνη τη στιγμή δεν γίνεται να μην προσευχηθούμε μαζί με τις μοναχές και να μην απευθύνουμε σιωπηλά τη δέησή μας στον Ύψιστο Θεό μας. Στη συνέχεια γίνεται μια ευλογημένη ομιλία από μία από τις μοναχές της Αδελφότητας της μονής, κάτι που επίσης αποτελεί ιδιαίτερη πνευματική τόνωση για όλους μας στο «Ανέσπερο Φως».

Εκτός όμως από την επίσκεψη στην ιερά μονή και τα κηρύγματα των αδελφών, μια πολύ μεγάλη ευλογία είναι και η παρέα μεταξύ μας, στην οποία επίκεντρο είναι ο Χριστός, ο Σωτήρας μας!

Με την ευκαιρία του Σεπτεμβρίου, ευχόμαστε σε όλους μια καλή κι ευλογημένη νέα εκκλησιαστική περίοδο!