Δελτίο τύπου γιά τό ἐπαίσχυντο νομοσχέδιο ἀναδοχῆς παιδιῶν ἀπό ζεύγη ὁμοφυλοφίλων
Τά 22 Ὀρθόδοξα Χριστιανικά Σωματεῖα Θεσσαλονίκης διαμαρτύρονται ἔντονα γιά τό ἀνοσιούργημα πού ψηφίστηκε πρόσφατα ἀπό τή Βουλή τῶν Ἑλλήνων, σχετικά μέ τή δυνατότητα ἀναδοχῆς (κατ’ ἀρχήν) παιδιῶν καί ἀπό ζευγάρια ὁμοφυλοφίλων.
Μᾶς θλίβει τό γεγονός ὅτι περιφρονεῖται ὠμά ἀπό τήν πλειοψηφία τῆς Βουλῆς τόσο τό Εὐαγγέλιο ὅσο καί ἡ φυσική τάξη τῶν πραγμάτων, πού ὁρίζει ὡς πυρήνα τῆς οἰκογένειας τήν ἕνωση ἑνός ἄνδρα καί μίας γυναίκας.
Μᾶς προσβάλλει βαθύτατα ἡ ὑποκρισία τῶν δῆθεν «προοδευτικῶν» ἀντιπροσώπων τοῦ λαοῦ πού, στό ὄνομα τῆς ἐξασφάλισης ἴσων δικαιωμάτων γιά κάθε πιθανή μειοψηφία, ἐπιβάλλουν διά τῆς βίας σέ ἀθῶα καί ἀνυπεράσπιστα πλάσματα ἕναν τρόπο ζωῆς πού δέν τόν ἐπέλεξαν καί εἶναι πολύ πιθανόν νά τά στιγματίσει γιά τό ὑπόλοιπο τῆς ζωῆς τους.
Μᾶς ἀπογοητεύει ἡ ἀφωνία τῆς πνευματικῆς ἡγεσίας τοῦ τόπου, πού ἀνέχθηκε ἀδιαμαρτύρητα, ἤ μέ ἀνώδυνες καί ἄνευρες ἐκ τῶν ὑστέρων διαμαρτυρίες, τό νέο αὐτό χτύπημα ἐνάντια στόν θεσμό τῆς οἰκογένειας ἀλλά καί στά ἤθη καί τίς παραδόσεις τοῦ τόπου μας.
Πολύ φοβούμαστε ὅτι ἡ συνεχιζόμενη ψήφιση νομοσχεδίων πού ἀντιστρατεύονται καί ἀποδομοῦν τόν θεσμό τῆς οἰκογένειας, συνιστᾶ ἀπειλή γιά τόν ἴδιο τόν πυρήνα τῆς κοινωνίας μας καί ἀπομακρύνει μέ δική μας εὐθύνη τή χάρη καί τήν εὐλογία τοῦ Θεοῦ ἀπό τήν πατρίδα μας. Ἀποτελεῖ ὄνειδος γιά τήν ὀρθόδοξη Ἑλλάδα νά ἀποδέχεται διά τοῦ κοινοβουλίου «νέες» μορφές οἰκογένειας, καί ἀσυγχώρητη ἐπιπολαιότητα νά πειραματίζεται μέ τό μέλλον ἀθώων ὑπάρξεων στό βωμό ἑνός ψεύτικου προοδευτισμοῦ, πού στήν οὐσία μεταφέρει τήν κοινωνία μας σέ καταστάσεις πού δέν χαρακτήριζαν οὔτε τά παλαιά βαρβαρικά φῦλα.
Τά 22 Ὀρθόδοξα Χριστιανικά Σωματεῖα Θεσσαλονίκης
ΑΔΕΛΦΟΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗΣ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗΣ
ΓΟΝΕΩΝ ΕΝΩΣΗ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΑΓΩΓΗ (Γ.Ε.Χ.Α.)
ΕΛΛΗΝΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ “ΟΙ ΠΑΝΑΓΙΟΦΙΛΟΙ”
“ΕΝΩΜΕΝΗ ΡΩΜΟΣΥΝΗ”
ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ “ΑΓΙΟΣ ΚΟΣΜΑΣ Ο ΑΙΤΩΛΟΣ”
ΙΕΡΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ Π.Α.Τ.Ρ.Ι.Σ
ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΑΔΕΛΦΟΤΗΣ “ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΕΛΠΙΣ”
ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΑΔΕΛΦΟΤΗΣ “ΑΓΑΠΗ ΧΡΙΣΤΟΥ”
ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΑΔΕΛΦΟΤΗΣ “ΑΓΙΑ ΦΟΙΒΗ”
ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΑΔΕΛΦΟΤΗΣ “ΑΠΟΛΥΤΡΩΣΙΣ”
ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΑΔΕΛΦΟΤΗΣ “ΟΣΙΑ ΞΕΝΗ”
“ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ”
ΠΑ.ΣΥ.ΒΑ. (ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΒΟΡΕΙΟΗΠΕΙΡΩΤΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ)
ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΟΝΕΩΝ ΒΟΡΕΙΟΥ ΕΛΛΑΔΟΣ
ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΠΟΛΙΤΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
ΣΥΛΛΟΓΟΣ “Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΠΑΥΛΟΣ”
ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΔΡΑΣΕΩΣ
“Ο ΜΕΓΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ”
ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΠΟΛΥΤΕΚΝΩΝ ΝΟΜΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ “ΑΓΙΟΙ ΠΑΝΤΕΣ”
ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΦΙΛΩΝ Ι.Μ. ΠΑΝΤΟΚΡΑΤΟΡΟΣ ΜΕΛΙΣΣΟΧΩΡΙΟΥ
“ΑΓ.ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ Ο ΠΑΛΑΜΑΣ”
Σ.Φ.Ε.Β.Α. (ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΦΟΙΤΗΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΒΟΡΕΙΟΗΠΕΙΡΩΤΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ)
ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΙΚΟ ΣΩΜΑΤΕΙΟ “ΜΕΡΙΜΝΑ ΠΤΩΧΩΝ”
ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΓΟΝΕΩΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΤΩΝ 22 ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΩΝ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ (γιά τήν προσπάθεια ἀπόδοσης τῆς ἀντίδρασης τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ στή συμφωνία τῶν Πρεσπῶν, σέ παρέμβαση ξένων παραγόντων.)
Τά 22 Ὀρθόδοξα Χριστιανικά Σωματεῖα τῆς Θεσσαλονίκης διαμαρτύρονται ἐντόνως γιά τήν προσπάθεια ἀπόδοσης τῆς ὀργῆς καί τῆς ἀγανάκτησης τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ γιά τήν κατάπτυστη συμφωνία τῶν Πρεσπῶν, σέ παρέμβαση ξένων παραγόντων.
Ἡ ἀήθης προσπάθεια τῶν ὑποστηρικτῶν τῆς συμφωνίας νά παρουσιάσουν, μέσω τῶν ΜΜΕ, ἐκκλησιαστικά πρόσωπα, καί ἰδίως ἱεράρχες τῆς Μακεδονίας, ὡς ἐνεργούμενα τῆς ρωσικής διπλωματίας, προσβάλλει τήν νοημοσύνη τοῦ λαοῦ μας καί διαστρεβλώνει τήν πραγματικότητα, καθώς ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος πρωτοστάτησε ἀπό τήν πρώτη στιγμή, ἀπό τό 1991, στίς διαμαρτυρίες γιά τήν κλοπή τοῦ ὀνόματος τῆς ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ. Στόν ἀγῶνα ἐκεῖνον μάλιστα ἔδωσαν τό «παρών» καί οἱ περισσότεροι ἀπό τούς σημερινούς ἱεράρχες, ὡς ἀρχιμανδρῖτες τότε, στίς Μητροπόλεις τους.
Μόνο ὡς κίνηση ἀπελπισίας θά μποροῦσε νά ἑρμηνευθεῖ αὐτή ἡ συκοφαντία, καθώς οἱ θιασῶτες τῆς προδοτικῆς συμφωνίας βλέπουν τό παλιρροιακό κύμα τῆς ἀντίδρασης καί τῆς ἀγανάκτησης τοῦ λαοῦ νά παρασέρνει ὅ,τι μέ πολλή μαεστρία ὀργάνωσαν τόσα χρόνια. Νόμισαν ὅτι ὁ ἑλληνικός λαός, ζαλισμένος ἀπό τά ἀβάσταχτα οἰκονομικά χτυπήματα πού τοῦ ἔδωσαν, δέν θά εἶχε τό κουράγιο καί τήν καρδιά νά σηκώσει τό κεφάλι γιά ἐθνικά ζητήματα. Δέν μποροῦν νά ἑρμηνεύσουν -κρίνοντας προφανῶς ἐξ ἰδίων- ὅτι ἔμεινε ζωντανό τό ἁγνό πατριωτικό αἴσθημα, παρά τήν τόση φαλκίδευση καί τόν στιγματισμό του, καί γι' αὐτό καλλιεργοῦν φαντασιώσεις περί κατασκοπείας καί ξένης χρηματοδότησης τῶν κινητοποιήσεών μας.
Οἱ Ἕλληνες Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί, καί ἰδιαιτέρως οἱ ἱεράρχες τῆς ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ, δέν ἔχουν ἀνάγκη κανέναν ξένο διπλωμάτη γιά νά τεθοῦν στήν πρώτη γραμμή τοῦ ἀγῶνα γιά τήν προάσπιση τῶν ἐθνικῶν μας δικαίων. Ὁ Ἑλληνικός κλῆρος πρωτοστάτησε καί θυσιάστηκε ἀνά τούς αἰῶνες στούς ἀγῶνες τοῦ ἔθνους, ἀκολουθῶντας ἀποκλειστικά καί μόνον τήν φωνή τοῦ καθήκοντος καί τῆς ἱστορικῆς ἀλήθειας.
Τά 22 Ὀρθόδοξα Χριστιανικά Σωματεῖα Θεσσαλονίκης
Σεπτέμβριος - Οκτώβριος 2018
Τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης και η Μοναξιά
Είναι σήμερα παραδεκτό ότι τα λεγόμενα μέσα κοινωνικής δικτύωσης (social media), όπως είναι το Facebook, το Messenger, το Instagram, το Viber και άλλες εφαρμογές έφεραν μια επανάσταση στη μεταξύ μας επικοινωνία. Σήμερα, είναι πλέον εφικτό στον καθένα ενήλικο, ακόμα και ανήλικο, να έχει πρόσβαση σε «φίλους». Η επικοινωνία πολλές φορές βοηθά και είναι χρήσιμη.
Μελέτες όμως πανεπιστημίων επισημαίνουν τον κίνδυνο από την υπερβολική χρήση των κινητών τηλεφώνων και των tablets, καθώς και των ηλεκτρονικών υπολογιστών. Πολλοί είναι εκείνοι που «συνομιλούν» για ώρες ατελείωτες με πρόσωπα τα οποία τους είναι άγνωστα και ποτέ τους δεν τα συνάντησαν, μα ούτε πρόκειται να τα συναντήσουν. Αναζητούν βέβαια τη διέξοδο από προβλήματα που τους καταπιέζουν. Η μοναξιά, η έλλειψη αγάπης στο οικογενειακό περιβάλλον και άλλα ψυχολογικά προβλήματα αναζητούν επίμονα τη λύση τους. Ατελείωτες είναι οι ώρες που ξοδεύονται πίσω από μια ψυχρή οθόνη με ένα πληκτρολόγιο.
Ίσως κάποιες φορές, να υπάρχει κάποια έστω και μικρή βοήθεια. Η βοήθεια αυτή, όμως, είναι στιγμιαία και αποτελεί μια παρένθεση. Τα προβλήματα συνεχίζουν να παραμένουν άλυτα και οι ανάγκες να παραμένουν ακάλυπτες. Ο πόθος της επικοινωνίας μας και η επιθυμία για την αγάπη δεν βρίσκουν ανταπόκριση. Τις περισσότερες φορές, οι άνθρωποι «κρύβονται». Άλλα υπόσχονται, άλλα λένε και άλλα στην πραγματικότητα επιθυμούν. Γι’ αυτό οι παγίδες και οι κίνδυνοι παραμένουν κρυμμένοι.
Από την άποψη αυτή, η επανάσταση από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης δεν ήταν αυτή που περιμέναμε. Τα κινητά τηλέφωνα, τα tablets και οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές δεν μπορούν να αντικαταστήσουν τη ζωντανή μας επικοινωνία με Εκείνον, που είναι ο πραγματικός μας φίλος και μας αγαπά. Εκείνος γνωρίζει την κάθε μας ανάγκη και η αγάπη Του φανερώνεται με τη βοήθειά Του και τη στήριξή Του. Τα λόγια του Χριστού είναι συντροφιά μας στις ώρες της μοναξιάς μας. Τα λόγια Του είναι η παρηγοριά μας, όταν οι θλίψεις μάς επισκέπτονται μέσα από τα γεγονότα της καθημερινής μας ζωής.
«Μέσα στο πλήθος της αμηχανίας μου, όταν το άγχος με βασάνιζε μέσα μου, οι παρηγοριές σου απάλαιναν την ψυχή μου» (Ψαλμός 94:19).
Δημήτρης Κοντογούρης
Σεπτέμβριος - Οκτώβριος 2018
Εις Την Ύψωσιν Του Τιμίου Σταυρού
(† Αρχ. Γεώργιος Καψάνης)
Είναι, αλήθεια ότι ο Σταυρός του Κυρίου σημαδεύει τα πάντα στην Εκκλησία του Χριστού και στην ζωή των Χριστιανών. Δεν υπάρχει κάτι που να γίνεται στην αγία μας Εκκλησία, είτε στη ζωή την ευσεβή, το οποίο να μη σφραγίζεται με τον Τίμιο Σταυρό του Χριστού.
Το μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας τελεσιουργείται με την σφραγίδα του Τιμίου Σταυρού. Σταυρικές είναι όλες οι ευλογίες των ιερέων της Εκκλησίας. Το πρώτο μυστήριο της σωτηρίας, το Άγιον Βάπτισμα, διά του Τιμίου Σταυρού και αυτό φέρεται εις πέρας. Και στην ζωή μας την καθημερινή, από την ώρα που θα ξυπνήσουμε ως την ώρα που θα κατακλιθούμε και από την ώρα που θα γεννηθούμε ως την ώρα που θα παραδώσουμε την ψυχή μας στον Θεό και άλλοι θα παραδώσουν το φθαρτό σώμα μας στο μνήμα, πάλι ο Σταυρός τα σφραγίζει όλα.
Τούτο βέβαια δεν είναι τυχαίο, ούτε γίνεται απλώς για να έχουμε κάποια θεία δύναμη ή κάποια θεία προστασία ή κάποια θεία ευλογία. Βέβαια γίνεται και γι’ αυτό, αλλά εάν δούμε βαθύτερα τα πράγματα, θα δούμε ότι ο Σταυρός είναι αναφαίρετος σύντροφος της ζωής του Χριστιανού και της ζωής της Εκκλησίας.
Διότι ο Σταυρός είναι η ουσία της ορθοδόξου πίστεως και της χριστιανικής ζωής. Είτε λέμε ζωή εν Χριστώ είτε λέμε ζωή εν τω Σταυρώ του Χριστού, το ίδιο λέμε. Δεν νοείται το έργο του Χριστού χωρίς τον Σταυρό Του. Δε νοείται η ζωή του Χριστιανού χωρίς τη συμμετοχή του στον Σταυρό του Χριστού.
Γι’ αυτό, ό,τι κάνει ο Χριστιανός και το κάνει με το πνεύμα του Σταυρού του Χριστού, είναι χριστιανικό. Ό,τι κάνει και δεν το κάνει με το πνεύμα του Σταυρού του Χριστού, είναι σαρκικό, είναι εγωιστικό, είναι της φιλαυτίας, είναι αντίθεο, είναι έξω από την Χάρι του Θεού.
Άρα δύο τρόποι ζωής υπάρχουν, ο τρόπος ο μη σταυρικός και ο τρόπος ο σταυρικός. Και ο μη σταυρικός είναι ο τρόπος του εγωισμού, είναι ο τρόπος ο κοσμικός, είναι ο τρόπος του ανθρωποκεντρισμού, είναι ο τρόπος κατά τον οποίο ο άνθρωπος ζη με τον εαυτό του και όχι με τον Θεό και τον αδελφό του. Ενώ ο τρόπος του Σταυρού του Χριστού είναι ο τρόπος κατά τον οποίο ο άνθρωπος προσπαθεί να νικά το σαρκικό φρόνημα, να νικά τον παλαιό άνθρωπο, να νικά τον εγωισμό του και να ζη προσφερόμενος στον Θεό και προσφερόμενος στον αδελφό του.
Έτσι έπρεπε
Όταν προσπαθούμε να βάλουμε την ψυχή μας σε ησυχία με ταπείνωση και προσευχή και πολλή αγάπη, τότε ό,τι και να μας συμβεί το βλέπουμε μέσα στο σχέδιο του Θεού. Αρρώστησα; Ωραία, ήταν μέσα στο σχέδιο του Θεού για την ζωή μου, μια δοκιμασία και θα περάσει. Έχασα ένα αγαπημένο μου πρόσωπο; Ήρθε η ώρα του να πάει να συναντήσει την άλλη ζωή και έτσι έπρεπε να γίνει.
Γερόντισα Γαβριηλία Παπαγιάννη
Μάρτιος - Απρίλιος 2018
Μήπως;;;
Κατά τους τελευταίους καιρούς βιώνουμε πρωτόγνωρες καταστάσεις στην Ελλάδα. Σχεδόν καθημερινά μαθαίνουμε ότι γίνονται σεισμοί. Οι πλημμύρες μας εκπλήσσουν (π.χ. Μάνδρα Αττικής). Τα κύματα των μεταναστών δεν έχουν όμοιό τους στο παρελθόν. Οι βιαιότητες στις μεγάλες πόλεις δεν έχουν σταματημό. Οι σχέσεις μας με τις γειτονικές χώρες εκτραχύνονται· και από βορράν και εξ ανατολών. Διεθνείς Συνθήκες αμφισβητούνται.
Και όλα αυτά εν μέσω πολυετούς οικονομικής ύφεσης που μείωσε δραστικά τα εισοδήματα των κατοίκων της χώρας, οδηγώντας αναπόφευκτα σε φυγή ένα μεγάλο τμήμα, κυρίως του νεανικού εργατικού δυναμικού, που αναζήτησε και βρήκε επαγγελματική αποκατάσταση στο εξωτερικό. Σκέφτεται κάποιος τα παραπάνω και αναλογίζεται: «Πώς είναι δυνατόν να συμβαίνουν όλα αυτά σε μια χώρα που το Σύνταγμά της ξεκινά ως ακολούθως;»
ΣYNTAΓMA THΣ EΛΛAΔAΣ
Eις τo όνoμα της Aγίας και Oμooυσίoυ και Aδιαιρέτoυ Tριάδoς
Άρθρo 3
1. Eπικρατoύσα θρησκεία στην Eλλάδα είναι η θρησκεία της Aνατoλικής Oρθόδoξης Eκκλησίας τoυ Xριστoύ. H Oρθόδoξη Eκκλησία της Eλλάδας, πoυ γνωρίζει κεφαλή της τoν Kύριo ημών Iησoύ Xριστό, υπάρχει αναπόσπαστα ενωμένη δoγματικά με τη Mεγάλη Eκκλησία της Kωνσταντινoύπoλης και με κάθε άλλη oμόδoξη Eκκλησία τoυ Xριστoύ· τηρεί απαρασάλευτα, όπως εκείνες, τoυς ιερoύς απoστoλικoύς και συνoδικoύς κανόνες και τις ιερές παραδόσεις. Eίναι αυτoκέφαλη, διoικείται από την Iερά Σύνoδo των εν ενεργεία Aρχιερέων και από τη Διαρκή Iερά Σύνoδo πoυ πρoέρχεται από αυτή και συγκρoτείται όπως oρίζει o Kαταστατικός Xάρτης της Eκκλησίας, με τήρηση των διατάξεων τoυ Πατριαρχικoύ Tόμoυ της κθ (29) Ioυνίoυ 1850 και της Συνoδικής Πράξης της 4ης Σεπτεμβρίoυ 1928.
Μήπως, λοιπόν, χρειάζεται να σταματήσουμε να θέλουμε να βρούμε τα προβλήματα στους άλλους (τους πολιτικούς, τους γείτονες, τους αναρχικούς, τους ξένους); Μήπως να ψάξουμε μέσα μας να δούμε αν πράγματι ενστερνιζόμαστε τα παραπάνω αναφερθέντα του Συντάγματος; Μήπως ξεχάσαμε τον Θεό και την κεφαλή μας - τον Ιησού Χριστό και πιστέψαμε στις ικανότητές μας, στις επιδεξιότητές μας, στη «μαγκιά» μας και τώρα θερίζουμε τους καρπούς των αποφάσεών μας; Σκέφτομαι, μήπως;
Πάντως, είναι γραμμένο στην ιστορία ότι η υπερηφάνεια, η ματαιοδοξία και η κενοδοξία κατεδάφισαν κραταιότατες αυτοκρατορίες.
Με την ευκαιρία της περιόδου που διανύουμε προς το Πάσχα, ας δώσουμε την αφορμή στην ψυχή μας να αναζητήσει τον Δημιουργό της, να ψηλαφήσει την αιωνιότητα, εδώ και τώρα, επί γης. Διότι τι Θεός είναι αυτός εάν δεν μπορούμε να Τον ψηλαφήσουμε από τώρα, όπως μαρτυρεί και ο αγαπημένος μαθητής του Χριστού, ο Ιωάννης (βλ. Α’ Επιστολή Ιωάννου κεφ. 1).
Κ. Γεννάδης
